Ο γρίφος της νομισματικής πολιτικής – «Στοιχήματα» για το χρονοδιάγραμμα του tapering  

Σε γρίφο για δυνατούς λύτες αναδεικνύεται η νομισματική πολιτική των κεντρικών τραπεζών, οι οποίες καλούνται να απαντήσουν στο δίλημμα μεταξύ της στήριξης της ανάκαμψης και της αποφυγής ενός καλπάζοντος πληθωρισμού. 

Το βράδυ της Τετάρτης, η Federal Reserve εκτίμησε ότι ο πληθωρισμός είναι παροδικός και ότι από το β’ ή το γ’ τρίμηνο του 2022 θα ξεκινήσει η αποκλιμάκωσή του. Μια εκτίμηση την οποία συμμερίζεται και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ). 

Αυτή τη στιγμή, τα δεδομένα δείχνουν ότι αναμφίβολα οι νομισματικές αρχές κινούνται προς μια πιο σφιχτή πολιτική. Ωστόσο, αυτή η μετάβαση αποδεικνύεται πολύ πιο αργή από ό,τι περίμεναν οι περισσότεροι επενδυτές πριν μερικούς μήνες.  

Συγκεκριμένα, αυτή την εβδομάδα: 

• Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Federal Rererve) ξεκίνησε την επιβράδυνση του προγράμματος αγοράς ομολόγων, αποκλείοντας προς ώρας την αύξηση των επιτοκίων. 
• Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα της Αυστραλίας ξεκαθάρισε ότι δεν υπάρχει σχέδιο άμεση αύξησης του επιτοκίου. 
• Η Τράπεζα της Αγγλίας πήγε κόντρα στις εκτιμήσεις των αναλυτών και δεν αύξησε τα επιτόκια, αν και επανέλαβε ότι αυτό θα χρειαστεί να γίνει τους επόμενους μήνες. 
• Οι κεντρικές τράπεζες σε Πολωνία και Τσεχία αύξησαν τα επιτόκια, ενώ η Νορβηγία προανήγγειλε ότι θα πράξει αντίστοιχα τον Δεκέμβριο. 
• Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα επανέλαβε ότι εντός του 2022 δεν θα υπάρξουν οι προϋποθέσεις για να αυξηθούν τα επιτόκια. 

Με τον πληθωρισμό να ενισχύεται και την ανάκαμψη να επιβραδύνει, είναι σαφές ότι οι νομισματικές αρχές καλούνται να ισορροπήσουν μεταξύ των δύο κινδύνων, προσπαθώντας ούτε να δράσουν βιαστικά ούτε να δράσουν καθυστερημένα. 

Η αποκλιμάκωση των αποδόσεων στα κρατικά ομόλογα έδειξε ότι οι επενδυτές χαιρετίζουν προς ώρας τη διστακτικότητα των κεντρικών τραπεζών να προβούν σε άμεση αύξηση των επιτοκίων, θεωρώντας πιθανώς ότι ο κίνδυνος της οικονομικής στασιμότητας είναι μεγαλύτερος σε σχέση με τον πληθωρισμό. 

Άλλωστε, στο πίσω μέρος του μυαλού των περισσότερων βρίσκονται τα λάθη της ΕΚΤ το 2008 και το 2011, όταν έσπευσε να αυξήσει πρόωρα τα επιτόκια, υπό τον φόβο του πληθωρισμού, με αποτέλεσμα να «πνίξει» την αδύναμη ανάκαμψη. 

«Μπαίνουμε ενδεχομένως στην πιο ενδιαφέρουσα φάση της παγκόσμιας νομισματικής πολιτικής» δηλώνει χαρακτηριστικά ο Chris Marsh, αναλυτής της Exante Data LLC. 

Τι γίνεται σε όλο τον κόσμο

Η κατάσταση είναι κάπως πιο ξεκάθαρη στον αναπτυσσόμενο κόσμο, όπου αρκετές κεντρικές τράπεζες έχουν ήδη αυξήσει με επιθετικό τρόπο τα επιτόκια, ενόσω ο πληθωρισμός ίπταται. Σε αυτές τις χώρες προστίθενται και οι Νορβηγία, Νότια Κορέα και Νέα Ζηλανδία.  

Σε κάθε περίπτωση, οι οικονομολόγοι της JP Morgan εκτιμούν ότι έως το τέλος του 2021, περίπου το 50% των 31 υπό εξέταση κεντρικών τραπεζών θα έχει προχωρήσει σε αύξηση των επιτοκίων. 

Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι στη συντριπτική πλειοψηφία τα επιτόκια αυτή την στιγμή βρίσκονται σε πολύ χαμηλά επίπεδα, εξαιτίας της συντονισμένης προσπάθειας στήριξης της οικονομίας έναντι των πανδημικών προκλήσεων. 

moneyreview.gr με πληροφορίες από Bloomberg

Διαβάστε επίσης:

Ντε Γκίντος (ΕΚΤ): Πιο αργός ο ρυθμός υποχώρησης του πληθωρισμού  

Αναλυτές: Γιατί θα παραμείνουν χαμηλά τα spreads της περιφέρειας

Bild: Κριστίν Λαγκάρντ, η «Κυρία πληθωρισμός»

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News