Σκοτώνουν τις μέλισσες για να σώσουν το μέλι
Το πρώτο βήμα είναι να ρίξεις βενζίνη στο μελίσσι. Μετά πρέπει να περιμένεις. Η δουλειά τελειώνει όταν το μελίσσι καίγεται την επόμενη ημέρα.
Πρόσφατα, αυτός ο κύκλος επαναλαμβάνεται κοντά σε ένα λιμάνι στην ανατολική Αυστραλία, στο πλαίσιο μίας κυβερνητικής προσπάθειας για την προστασία της βιομηχανίας μελιού της χώρας, η οποία έχει αξία πολλών εκατομμυρίων δολαρίων. Εκατομμύρια μέλισσες έχουν εξοντωθεί, ώστε να βοηθήσουν στον περιορισμό του ακάρεος βαρρόα, το οποίο επανεμφανίστηκε στη χώρα κοντά στο λιμάνι του Newcastle.
«Η Αυστραλία είναι η μοναδική χώρα από τις βασικές παραγωγούς μελιού, η οποία δεν έχει το ακάρι βαρρόα», δήλωσε ο Satendra Kumar, επικεφαλής προστασίας στην περιοχή της Νέας Νότιας Ουαλίας, όπου το παράσιτο εντοπίστηκε στις 24 Ιουνίου. Εάν το ακάρι βαρρόα παρέμενε στην Αυστραλία, δήλωσε ο ίδιος, θα κόστιζε στην βιομηχανία μελιού της χώρας τουλάχιστον 70 εκατ. δολάρια το χρόνο, ενώ επίσης θα επηρέαζε τις καλλιέργειες που βασίζονται στην επικονίαση από τις μέλισσες.
Οι αρμόδιες αρχές έχουν επιβάλει ένα κατά κάποιον τρόπο lockdown στα μελίσσια της περιοχής που επλήγη. Συνήθως, οι μέλισσες μεταφέρονται από μέρος σε μέρος, μία διαδικασία θεμελιώδης για τον αγροτικό κλάδο της Αυστραλίας, η οποία έχει αξία 15 δισ. δολαρίων, διότι αξιοποιούνται για την επικονίαση των καλλιεργειών.
Τα παράσιτα, τα οποία είναι κοκκινο-καφετί με μέγεθος περίπου ενός σουσαμιού, μπορούν να εξαπλωθούν από μέλισσα σε μέλισσα και μέσω του εξοπλισμού για την διαχείριση του μελισσιού. Εάν αφεθούν χωρίς θεραπεία, τα παράσιτα μπορούν να σκοτώσουν μία ολόκληρη αποικία μελισσών, όπως έχει δηλώσει η κυβέρνηση.
Δεν είναι εύκολο να περιοριστεί το παράσιτο, ενώ ακόμη και η κυβερνητική υπηρεσία υπεύθυνη για την καταστολή παραδέχθηκε ότι «είναι γενικά αποδεκτό ότι το ακάρι βαρρόα είναι αναπόφευκτο στην Αυστραλία».
Μία από τις μεγαλύτερες δοκιμασίας είναι να εντοπίσει κανείς τα μελίσσια που έχουν επηρεαστεί και να χαρτογραφήσει την εξάπλωσή τους σε μία μεγάλη περιοχή, σύμφωνα με τον Danny Le Feuvre, επικεφαλής του Australian Honey Bee Industrial Council. Είναι απαραίτητο να περιοριστεί η εξάπλωση στο λιμάνι του Newcastle και στα μελίσσια σε απόσταση 50 χιλιομέτρων, δήλωσε. Το λιμάνι είναι βασικός ναυτιλιακός προορισμός και ένα από τα λιμάνια – κλειδιά για την εξαγωγή άνθρακα.
Ο κ. Feuvre και η ομάδα του συνεργάστηκαν με τουλάχιστον 300 μελισσοκόμους, ώστε να επισκεφθούν φάρμες και να βοηθήσουν τις αρχές με τους ελέγχους. Ξεπλένουν τα μελίσσια με οινόπνευμα και χρησιμοποιούν κολλώδη υφάσματα, ώστε να ελέγξουν εάν οι μέλισσες έχουν μολυνθεί.
Μέχρι στιγμής τουλάχιστον 600 μελίσσια, εκ των οποίων το καθένα περιέχει περίπου 30.000 μέλισσες, έχει καταστραφεί στην περιοχή, δήλωσε.
Ωστόσο, οι αρχές έχουν εντοπίσει τουλάχιστον εννιά επιπλέον τοποθεσίες με μολύνσεις – μία έως και 378 χιλιόμετρα μακριά. Πολλές ακόμη μέλισσες ενδέχεται να εξοντωθούν, δήλωσε ο Dugald Saunders, υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης.
Ο κ. Feuvre δήλωσε ότι οι μελισσοκόμοι ήταν ανήσυχοι, αλλά και ότι ο ίδιος είναι αισιόδοξος πως η χώρα θα μπορέσει να περιορίσει την εξάπλωση.
«Το έχουμε εξαλείψει για τόσο καιρό», δήλωσε. «Θα κάνουμε την καλύτερή μας προσπάθεια».
Copyright:
2022 The New York Times
Διαβάστε επίσης:
Μετρά πληγές το μεγαλύτερο ποτάμι της Ιταλίας
Ουκρανία: Ζημιά 4,3 δισ.δολαρίων στην αγροτική οικονομία της από τον πόλεμο
Πώς ο Πούτιν χρησιμοποιεί τα τρόφιμα σαν όπλο
Ακολουθήστε το Money Review στο Google News
