The New York Times Τρίτη 2/11/2021, 13:50 HANNAH REYES MORALES
THE NEW YORK TIMES

Να ταΐζουμε τους καρχαρίες; Η πόλη που λέει «ναι»

«Οι φαλαινοκαρχαρίες έδωσαν δουλειές στους ανθρώπους»

Να ταΐζουμε τους καρχαρίες; Η πόλη που λέει «ναι»

Φιλιππίνες – Στο φως της αυγής, ο Lorene de Guzman βουτάει στη θάλασσα με ένα μικροσκοπικό ξύλινο εξάρτημα, προκειμένου να ταΐσει με το χέρι τούς γίγαντες που ζουν στο νερό. 

«Πού ήσουν» ρωτά τον «180», έναν φαλαινοκαρχαρία τον οποίο είχε να δει εδώ και εβδομάδες, ρίχνοντας παράλληλα χούφτες με γαρίδες στο νερό. «Πρέπει να είχες ταξιδέψει σε ένα μακρινό μέρος». 

Όταν ο «180» τελειώσει με το πρωινό του, ο κύριος de Guzman περίμενε στο νερό, ευελπιστώντας ότι οι τουρίστες θα επιστρέψουν σήμερα ή κάποια άλλη μέρα. 

Τα νερά γύρω από το Tan-Awan, την πόλη των 2.000 κατοίκων στην επαρχία Cebu, προσέλκυσαν περισσότερους από μισό εκατομμύριο τουρίστες το 2019 -όλοι πρόθυμοι να έρθουν σε επαφή με τα τεράστια και ευγενικά θαλάσσια ζώα, τα οποία μπορούν να φθάνουν τα 18 μέτρα σε μήκος αλλά δεν μπορούν να δαγκώσουν λόγω των μικροσκοπικών δοντιών τους. 

Να ταΐζουμε τους καρχαρίες; Η πόλη που λέει «ναι»-1

Αλλά ακόμη και πριν η πανδημία ανακόψει τις διεθνείς επισκέψεις προς το Tan-Awan, είχαν τεθεί δύσκολα ερωτήματα σχετικά με την αμφιλεγόμενη σχέση μεταξύ ενός είδους προς εξαφάνιση και μιας κοινότητας που αγωνίζεται για την επιβίωση της. 

Οι φαλαινοκαρχαρίες είναι μεταναστευτικοί πληθυσμοί, αλλά οι κάτοικοι του Tan-Awan που εξαρτώνται από τον τουρισμό, όπως και ο κύριος de Guzman, έχουν μερικούς εξ αυτών να παραμένουν στην περιοχή όλο τον χρόνο, ταΐζοντάς τους καθημερινά. 

Τα τακτικά ταΐσματα έχουν αλλάξει τη διατροφή και τη συμπεριφορά τους, καθώς περνούν περισσότερο χρόνο κοντά στην επιφάνεια της θάλασσας, με αποτέλεσμα να έχουν σημαντικά περισσότερες ουλές και εκδορές στο σώμα τους, οι οποίες προκαλούνται από διερχόμενες βάρκες κι άλλους κινδύνους. 

Οι κάτοικοι του Tan-Awan δεν έχουν καμία πρόθεση να εγκαταλείψουν την πρακτική της σίτισης, παρά την αυξανόμενη πίεση που δέχονται για να σταματήσουν. Τα χρήματα από τον τουρισμό σημαίνουν πάρα πολλά γι’ αυτούς, καθώς οι τακτικές συναντήσεις με τους φαλαινοκαρχαρίες απέφεραν περίπου 3,5 εκατομμύρια δολάρια στην περιοχή το 2019. 

«Οι φαλαινοκαρχαρίες μας σήκωσαν ψηλά» ανέφερε ο de Guzman. «Έδωσαν δουλειές στους ανθρώπους». 

Η πρακτική της σίτισης έχει δεχθεί έντονη κριτική. Το Παγκόσμιο Ταμείο Άγριας Ζωής και άλλοι οργανισμοί προστασίας της φύσης έχουν προτρέψει τους τουρίστες στις Φιλιππίνες να επισκεφτούν (αντί του Tan-Awan) το Donsol, μια μη-προβλεπόμενη τοποθεσία, για να δουν τους φαλαινοκαρχαρίες. 

Ο Μαρκ Ρέντον, ο πρόεδρος των θαλασσοφυλάκων, των ψαράδων που ταΐζουν τους καρχαρίες και όσων μεταφέρουν τους τουρίστες να τους δουν, γνωρίζει την κριτική αλλά είναι αμετακίνητος. «Γνωρίζουμε τους φαλαινοκαρχαρίες καλύτερα από αυτούς» δήλωσε σχετικά με τις προσπάθειες των οικολόγων να τερματίσουν την πρακτική της σίτισης.  

Χωρίς να καταφθάνουν τουρίστες, οι εργαζόμενοι στη διαμονή, οι οδηγοί μοτοσικλετών και οι βαρκάρηδες φαλαινοκαρχαριών αναζητούν εναλλακτικές πηγές εισοδήματος. Σε όλη την πόλη, οι πόρτες και τα παράθυρα είναι κλειστά. 

Οι οικολόγοι υποδεικνύουν τον πόνο που βιώνει τώρα το Tan-Awan ως έναν καλό λόγο για να αποφύγει το μοντέλο της σίτισης και να αναγκαστεί να διαφοροποιηθεί, υπολογίζοντας και σε άλλες πηγές εισοδήματος. 

Στο μεταξύ, οι καρχαρίες συνεχίζουν να εμφανίζονται στην περιοχή για να τραφούν. 

«Τάιζα τα παιδιά μου με το χέρι όταν ήταν μωρά» τόνισε ο κ. de Guzman. «Με κάνει να πιστεύω ότι όλοι αυτοί οι φαλαινοκαρχαρίες είναι παιδιά μου». 

Copyright:
2021 The New York Times

Διαβάστε επίσης: 

Το μικροσκοπικό χωριό που προκαλεί ρύπανση μεγαλούπολης

Γιατί οι «σωστές» φάλαινες βρίσκονται σε κίνδυνο

Έβρεξε στην Αρκτική. Γιατί πρέπει να ανησυχούμε

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News