Όταν χρειάζονται 200 δισεκατομμύρια για να αγοράσεις ένα ψωμί

15 Νοεμβρίου 1923 

Η Γερμανία είναι παραδομένη στον υπερπληθωρισμό, καθώς η αξία του μάρκου καταρρέει. Χρειάζονται 4,2 τρισ. μάρκα για να αγοράσει κανείς προϊόντα αξίας ενός δολαρίου, ενώ μόλις πριν από τρία χρόνια, μόλις 40 μάρκα ισοδυναμούσαν σε ένα δολάριο. 

Οι εργαζόμενοι πληρώνονται δύο φορές την ημέρα και στο μεσημεριανό τους διάλειμμα τρέχουν πανικόβλητοι στους δρόμους, σπρώχνοντας καρότσια γεμάτα με χρήματα, προσπαθώντας να αγοράσουν ό,τι μπορούν να βρουν, πριν οι έμποροι ανεβάσουν και πάλι τις τιμές. 

Ενδεικτικά, το 1922, μία φρατζόλα ψωμί κόστιζε στη Γερμανία 163 μάρκα. Έως τον Σεπτέμβριο του 1923, η τιμή είχε εκτιναχθεί στα 1.500.000 μάρκα και τον Νοέμβριο του 1923, στο αποκορύφωμα του πληθωρισμού, είχε φτάσει στα 200.000.000.000 μάρκα. 

Στις 15 Νοεμβρίου του 1923 γίνεται το  αποφασιστικό βήμα για να δοθεί τέλος στον εφιάλτη του υπερπληθωρισμού στη Δημοκρατία της Βεϊμάρης: Η κεντρική τράπεζα σταματά τη νομισματοποίηση του κρατικούς χρέους και αντικαθιστά το Papiermark με το Rentenmark.

Πώς έφτασε η Γερμανία ως εδώ; Η κυβέρνηση χρηματοδότησε τη συμμετοχή της στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο παίρνοντας τεράστια δάνεια και τυπώνοντας μεγάλες ποσότητες χρήματος. Το πληθωριστικό σπιράλ επιδεινώθηκε  από την απώλεια πόρων και τις αποζημιώσεις του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όπως αυτές αποτυπώθηκαν στην Συνθήκη των Βερσαλλιών.  

moneyreview.gr

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News