Τσικ Κορία, ο μεγάλος εξερευνητής της τζαζ

Ο Τσικ Κορία ήταν από εκείνους τους μουσικούς -αλλά και ανθρώπους- που παραμένουν δημιουργικοί και αεικίνητοι μέχρι το τέλος της ζωής τους. Αυτό ήρθε μάλλον νωρίς και ξαφνικά στα 79 του χρόνια, ωστόσο ήταν σαν ο σπουδαίος Αμερικανός τζαζίστας να αντλούσε όλον αυτόν τον καιρό ενέργεια μέσα από την ίδια την μουσική του, παραμένοντας ενεργός και κυκλοφορώντας δίσκους μέχρι και πέρυσι.

Μιλάμε για έναν μύθο, ο οποίος ξεκίνησε να παίζει μουσική από την ηλικία των 5-6 ετών την δεκαετία του 1940, για να οδηγήσει τις επόμενες δεκαετίες την τζαζ σε μια νέα εποχή παρέα με άλλους μεγάλους συνοδοιπόρους. Ενας τέτοιος ήταν προφανώς ο Μάιλς Ντέιβις, με τον Κορία να παίζει πιάνο σε μυθικούς δίσκους, όπως τα «In a Silent Way», «Bitches Brew» και «Live-Evil».

Η στροφή στην fusion μουσική, την μίξη δηλαδή της τζαζ με άλλα είδη όπως η ροκ και η λάτιν, που έφεραν μαζί τους αυτές οι δουλειές, ενέπνευσε τον Κορία να ακολουθήσει νέους δρόμους και στα προσωπικά του βήματα. Την δεκαετία του 1970 σχημάτισε τους Return to Forever, με τους οποίους παρήγαγε απίθανο ήχο, παντρεύοντας τις «πειραγμένες» μελωδίες του πιάνου με εκείνες του τρομερού κιθαρίστα Αλ Ντι Μέολα.

Από την άλλη το να μιλήσει κανείς για ένα τμήμα της καριέρας του Τσικ Κορία ως κορυφαίο είναι ελαφρώς… άδικο. Ο ίδιος έπαιξε και δημιούργησε σε πολλά ακόμα σχήματα, έκανε συνεργασίες με τον Χέρμπι Χάνκοκ και τον Γκάρι Μπάρτον καθώς και άλλες που ξέφυγαν από στενά όρια της τζαζ, κατακτώντας στην πορεία 23 (!) βραβεία Grammy και αφήνοντας πίσω έναν δισκογραφικό κατάλογο που χρειάζεσαι ώρα και μόνο για να τον διατρέξεις.

Τζαζ φυσικά σημαίνει πρώτιστα ζωντανή εκτέλεση και αυτοσχεδιασμός· όσοι είχαν την τύχη να δουν από κοντά τον Κορία σε μια από τις πάρα πολλές εμφανίσεις του στη χώρα μας, παρακολούθησαν έναν καλλιτέχνη με απίστευτη άνεση και τεχνική στο παίξιμό του, ο οποίος ταυτόχρονα δεν έχανε ευκαιρία να «προκαλέσει» και να ανοίγει μουσικό διάλογο με τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας του.

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News