The New York Times Τετάρτη 11/08/2021, 11:20 HENRY FOUNTAIN
THE NEW YORK TIMES

To τελευταίο κομμάτι πάγου στην Αρκτική αλλάζει

To τελευταίο κομμάτι πάγου στην Αρκτική αλλάζει

Τον περασμένο Αύγουστο, επιστήμονες επιβαίνοντες σε ένα παγοθραυστικό το οποίο κινείτο στον Αρκτικό Ωκεανό σε μια ερευνητική αποστολή ενός χρόνου έκαναν μια παράκαμψη προς τον Βόρειο Πόλο.

Έπρεπε να φτάσουν εκεί γρήγορα, γι’ αυτό και χρησιμοποίησαν δορυφόρους για να βρουν έναν δρόμο κατά μήκος του οποίου η συγκέντρωση του θαλάσσιου πάγου θα ήταν χαμηλή έτσι ώστε το παγοθραυστικό, το Polarstern, να μπορέσει να διασχίσει εύκολα. Βρήκαν τον δρόμο σε ένα απίθανο σημείο, την Θάλασσα του Βάντεν, μόλις βόρεια της Γροιλανδίας.

Αυτή η περιοχή ήταν κάποτε γεμάτη από αυτόν «τον παλιό, πυκνό πάγο», είπε η Μελίνα Γουέμπστερ, ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο της Αλάσκας Fairbank η οποία ήταν επιβάτης στο πλοίο για αυτή την αποστολή. «Δεν ήταν αυτό που αντικρίσαμε για πρώτη φορά όταν πήγαμε εκεί». Αντί αυτού, ο πάγος ήταν λεπτός και είχε μεγάλη έκταση ανοικτής θάλασσας, είπε η Δρ. Γουέμπστερ.

Οι επιστήμονες δηλώνουν πως το θερμότερο Αρκτικό κλίμα λέπτυνε τους πάγους και μια ασυνήθιστη αλλαγή στον αέρα ώθησε μεγάλο μέρος τους έξω από την θάλασσα. 

«Όπως είναι σύνηθες με ακραία φαινόμενα, υπάρχει ο υποκείμενος παράγοντας της κλιματικής αλλαγής», είπε ο Άξελ Τζ. Σβάιγκερ, επιστήμονας του κλίματος στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον και ο κύριος συγγραφέας ενός πρόσφατου άρθρου το οποίο περιγράφει την έρευνα. 

Τα ευρήματα έχουν επιπτώσεις οι οποίες είναι δυνητικά ανησυχητικές για την Θάλασσα του Βάντεν και τα κοντινά νερά βόρεια του Καναδά, μια περιοχή η οποία συχνά αναφέρεται ως η «τελευταία παγωμένη περιοχή». Εξαιτίας ενός κυκλικού θαλάσσιου ρεύματος, τα κλιματικά μοντέλα έχουν προβλέψει ότι πολύ πιθανών η περιοχή να συγκρατήσει πάγο, καθώς η αύξηση της θερμοκρασίας σημαίνει πως ο υπόλοιπος Αρκτικός Ωκεανός θα είναι χωρίς πάγο τα καλοκαίρια, ίσως για τις επόμενες δεκαετίες. 

Εάν αυτή η περιοχή παραμείνει γεμάτη πάγο, μπορεί να αποτελέσει ένα τελευταίο καλοκαιρινό καταφύγιο για την άγρια ζωή της Αρκτικής η οποία εξαρτάται από τον θαλάσσιο πάγο. Ωστόσο η νέα έρευνα υποδηλώνει πως η περιοχή μπορεί να είναι λιγότερο ανθεκτική στην αύξηση της θερμοκρασίας, και ότι παρόμοιες περίοδοι με λίγο πάγο είναι αναμενόμενες.

Ο Δρ. Σβάιγκερ και άλλοι ερευνητές είχαν παρατηρήσει και ερευνήσει την αραίωση του πάγου στην Θάλασσα του Βάντεν τα τελευταία χρόνια, συμπεριλαμβανομένου του 2018, όταν μια μεγάλη έκταση ανοικτής θάλασσας, η οποία ονομάζεται «πολύνια» είχε εμφανιστεί. 

Χρησιμοποιώντας δορυφορικές εικόνες και μοντέλα τα οποία προσομοίωσαν τον θαλάσσιο πάγο, ο ίδιος και οι συνεργάτες του έδειξαν ότι η μεγαλύτερη επίπτωση στην Θάλασσα του Βάντεν το 2020 μπορεί να συνδεθεί με φυσική αστάθεια στον αέρα της περιοχής.

Αυτοί οι άνεμοι υπό κανονικές συνθήκες φυσούν από τον βορρά και, μαζί με την Γροιλανδία και τις Καναδικές ακτές στον νότο, τείνουν να συγκρατούν τον πάγο στην θέση του. Τον Αύγουστο του 2020, μετατοπίστηκαν έτσι ώστε να φυσούν στην αντίθετη κατεύθυνση, το οποίο ήταν η αιτία για να παρασυρθεί ο πάγος στην θάλασσα και να φύγει. 

Οι προσομοιώσεις όμως  έδειξαν επίσης πως η κλιματική αλλαγή έπαιξε σημαντικό ρόλο, με τον να λιώνει και να αραιώνει τους πάγους. 

Οι ερευνητές κοίταξαν επίσης τι μπορεί να συνέβη προηγούμενα χρόνια υπό συνθήκες αέρα ίδιες με τις περσινές, χρησιμοποιώντας δεδομένα τα οποία ξεκινούσαν από το 1979, όταν ξεκίνησαν οι μοντέρνες δορυφορικές εικόνες της Αρκτικής.

Η ανάλυση έδειξε ότι εάν οι ίδιοι μετατοπιστικοί  άνεμοι είχαν συμβεί το 2018 και το 2019, παρόμοιες συνθήκες με αραιωμένο πάγο θα είχαν παρατηρηθεί. «Ωστόσο η πιθανότητα πως αυτό θα είχε συμβεί με πάγο από το 1979 είναι αρκετά μικρότερη», είπε ο Δρ. Σβάιγκερ, γιατί η περιοχή δεν είχε θερμανθεί τόσο και ο πάγος ήταν πιο πυκνός. 

Η Δρ. Γουέμπστερ είπε ότι η μελέτη αποτύπωσε ένα σημαντικό επιχείρημα σχετικά με τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην Αρκτική. 

«Αυτό το οποίο βιώσαμε το περσινό καλοκαίρι ήταν πρωτοφανές», είπε. «Αλλά αυτό πιθανότατα δεν θα αποτελέσει τον κανόνα τις επόμενες δεκαετίες. Αυτό είναι τρόπος με τον οποίο αλλάζει η Αρκτική».  

Copyright: 2021 The New York Times

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News