ΔΝΤ: Πώς πρέπει να γίνει η άρση των νομισματικών μέτρων
Τον κώδωνα του κινδύνου για τις επιπτώσεις της υψηλής μόχλευσης -εν μέσω πανδημίας- στη μακροπρόθεσμη σταθερότητα κρούει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, σε νέα έκθεσή του, περιγράφοντας τις προκλήσεις που καλείται να αντιμετωπίσει το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Με το ξέσπασμα της Covid-19, οι κεντρικές τράπεζες ανά τον κόσμο επέλεξαν να εφαρμόσουν εξαιρετικά «χαλαρές» και επεκτατικές νομισματικές πολιτικές, σε μια προσπάθεια διατήρησης των πιστωτικών ροών προς νοικοκυριά και επιχειρήσεις.
Ωστόσο, αυτή η στρατηγική, παρότι κατάφερε να αμβλύνει σε σημαντικό βαθμό τις αρνητικές συνέπειες της πανδημίας, ενέτεινε τις προκλήσεις για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα στη μετα-Covid εποχή.
Κι αυτό, διότι οι ιθύνοντες της νομισματικής πολιτικής θα πρέπει να προχωρήσουν σταδιακά σε άρση των υπερ-χαλαρών μέτρων, χωρίς όμως να επιδράσουν αρνητικά στο περιβάλλον αυξημένης μόχλευσης.
Πώς επομένως, μπορεί να λυθεί αυτός ο γρίφος;
Σύμφωνα με το ΔΝΤ, μία πιθανή απάντηση είναι η μείωση της έκθεσης των τραπεζών σε ξένο συνάλλαγμα, κάτι το οποίο δύναται να αποτρέψει τη μείωση στα επίπεδα μόχλευσης των μη χρηματοπιστωτικών εταιρειών στις αναδυόμενες οικονομίες.
Η ενίσχυση των μακροπροληπτικών μέτρων μπορεί επίσης, να αμβλύνει τις επιπτώσεις της «χαλάρωσης» των νομισματικών πολιτικών. Ενδεικτικά, η διατήρηση ισορροπημένων πολιτικών στήριξης επιχειρήσεων και νοικοκυριών, έχει την ικανότητα αντιμετώπισης των υψηλών εταιρικών χρεών και ενίσχυσης της εποπτείας των κινδύνων.
Η υλοποίηση αυτών των μέτρων στήριξης θα πρέπει να εξαρτάται, σε μεγάλο βαθμό, από τον ρυθμό ανάκαμψης, τις μετα-Covid προκλήσεις, αλλά και τα διαθέσιμα νομισματικά «εργαλεία» των κεντρικών τραπεζών.
Δεδομένων των αποκλίσεων στον ρυθμό ανάκαμψης των οικονομιών, καταλήγει το ΔΝΤ, οι κεντρικές τράπεζες θα πρέπει να προχωρήσουν στον προσεκτικό σχεδιασμό εξειδικευμένων πολιτικών, οι οποίες θα αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις της κάθε οικονομίας ξεχωριστά.
moneyreview.gr
Ακολουθήστε το Money Review στο Google News
