Γαλλία: Το σχέδιο 100 ημερών του Μακρόν και το νέο «κίνημα της κατσαρόλας»

Όταν ξεκινούσε στη Γαλλία ο δημόσιος διάλογος για τη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση, της οποίας αιχμή ήταν η αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης από τα 62 στα 64 έτη, ακόμα και ο πιο πεσιμιστής σύμβουλος του Εμανουέλ Μακρόν ενδεχομένως να μην μπορούσε να φανταστεί το εύρος και τη διάρκεια των κινητοποιήσεων και των διαδηλώσεων που θα ακολουθούσαν ως αντίδραση στην προωθούμενη κυβερνητική πολιτική. 

Κι όμως, ο Γάλλος πρόεδρος, αφού παρέκαμψε την Εθνοσυνέλευση, αφού είδε τα ποσοστά δημοφιλίας του να πέφτουν στα επίπεδα της περιόδου των «Κίτρινων Γιλέκων», αφού ξεπέρασε τον «σκόπελο» της κοινοβουλευτικής δυσπιστίας και του Συνταγματικού Συμβουλίου κι αφού είδε τα συνδικάτα και τη νεολαία να βγαίνουν μαζικά στους δρόμους, τελικώς υπέγραψε τον αμφιλεγόμενο νόμο και πλέον προσπαθεί να «γυρίσει σελίδα» στην εγχώρια πολιτική επικαιρότητα με ένα σχέδιο «φυγής προς τα εμπρός».

Ένα σχέδιο που θα πρέπει πρώτα να υπερβεί τις κατσαρόλες και τα τηγάνια που χτυπάνε επίμονα οι διαδηλωτές σε πολλές πόλεις της χώρας. «Θα κάνουμε τα πάντα ώστε ο πρόεδρος να μας ακούσει» λένε, θέτοντας κάπως έτσι και το νέο μεγάλο πολιτικό στοίχημα του προέδρου: Θα καταφέρει η «αντεπίθεση» του Εμανουέλ Μακρόν να «αγκαλιαστεί» από τη γαλλική κοινωνία και να περιορίσει το χάσμα που προκλήθηκε τους τελευταίους μήνες; 

Το σχέδιο των 100 ημερών 

Απευθυνόμενος στον λαό της Γαλλίας τη Δευτέρα, ο Γάλλος πρόεδρος παραδέχτηκε για ακόμη μια φορά ότι η κυβέρνηση δεν κατόρθωσε να επιτύχει «καθολική συναίνεση» για τη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση. Επέμεινε, όμως, στην αναγκαιότητά της, επισημαίνοντας ότι «μέχρι πρότινος, η Γαλλία είχε τη χαμηλότερη ηλικία συνταξιοδότησης στην Ε.Ε.» και ότι η εφαρμογή της μεταρρύθμισης εξασφαλίζει τη διάσωση του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας.

Ταυτόχρονα, ο Μακρόν έθεσε τον χρονικό ορίζοντα των 100 ημερών μέσα στις οποίες, όπως είπε, θα προσπαθήσει να επουλώσει τις πληγές που άνοιξαν στη χώρα τους τελευταίους μήνες. Στο ίδιο μήκος κύματος εμφανίστηκε και η πρωθυπουργός Μπορν, η οποία εξέφρασε την πεποίθηση της ότι αφού ο νόμος για τις συντάξεις «ολοκλήρωσε τον θεσμικό κύκλο του», ανοίγει πλέον ο δρόμος για τις επόμενες μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης. 

Τι περιλαμβάνει, όμως, το σχέδιο «αντεπίθεσης» του Μακρόν

Η πρώτη κίνηση αφορά τη διαδικασία «επανατοποθέτησης» του Μακρόν δίπλα στον κόσμο, τους ψηφοφόρους, την γαλλική κοινωνία. Οπως σχολιάζει η Le Monde, το Ελιζέ θεωρεί κομβικό στάδιο στην πορεία «κάθαρσης» του προέδρου την εμπέδωση του αισθήματος ότι ο Εμανουέλ Μακρόν δεν φοβάται να βρεθεί δίπλα στους πολίτες. Άλλωστε, έναν χρόνο μετά την επανεκλογή του, θα ήταν καταστροφική η εικόνα ενός προέδρου κλεισμένου στην ασφάλεια του πολυτελούς γραφείου του. 

Σε εξόρμηση του στη νότια Γαλλία, ο Γάλλος πρόεδρος ανέδειξε μια από τις πτυχές της «νέας ατζέντας» που προσπαθεί να προωθήσει, για τη μισθολογική ενίσχυση των εκπαιδευτικών. Ο Μακρόν προανήγγειλε αυξήσεις στους μισθούς από τον Σεπτέμβρη στο πλαίσιο των 100 ημερών «συμφιλίωσης, ενότητας, φιλοδοξίας και δράσης στην υπηρεσία της Γαλλίας». Ο οδικός χάρτης για αυτό το χρονικό διάστημα περιλαμβάνει επίσης, όπως ανέφερε το Reuters, βελτιωτικές παρεμβάσεις στο μέτωπο των εργασιακών, καθώς και μέτρα για την αποκατάσταση του «νόμου και της τάξης», αλλά και για τη μεταρρύθμιση της δικαιοσύνης και την ενίσχυση των κοινωνικών υπηρεσιών. 

Προς το παρόν, πάντως, οι διαδηλωτές δείχνουν να μην υποχωρούν. Οι κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας κατά τις εξορμήσεις του Γάλλου προέδρου συνοδεύτηκαν ξανά από επεισόδια. Ο Μακρόν προσπαθούσε να ξεδιπλώσει το σχέδιο «επαναπροσέγγισης» με τον λαό, και σε απόσταση λίγων μέτρων, δυνάμεις της τάξης απωθούσαν διαδηλωτές που είχαν συγκεντρωθεί για να αποδοκιμάσουν τον ένοικο του Ελιζέ. 

Το νέο «κίνημα της κατσαρόλας»

Έπειτα από πολύμηνες κινηματικές διεργασίες, τα συνδικάτα και οι πολίτες που εναντιώνονται στις πολιτικές αποφάσεις του Μακρόν, υιοθετούν σήμερα και ένα νέο συμβολικό «όχημα». Οι κατσαρόλες και τα τηγάνια, άλλωστε, έχουν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο αγωνιστικό παρελθόν του γαλλικού λαού και όχι μόνο. Δημοσίευμα του Guardian ανατρέχει στη δεκαετία του 1830, όταν διαδηλωτές στη Γαλλία, για να διαμαρτυρηθούν κόντρα στον νέο βασιλιά Φίλιππο, χτυπούσαν κατσαρόλες στις διαδηλώσεις. Στον 20ο αιώνα, το χτύπημα της κατσαρόλας διαδόθηκε σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, με πιο χαρακτηριστική την περίπτωση των διαδηλώσεων κατά της λιτότητας στην Αργεντινή. 

Στη Γαλλία η μεγάλη επιστροφή της κατσαρόλας σημειώθηκε το 2017 με αποδέκτη τον συντηρητικό υποψήφιο για την προεδρία, Φρανσουά Φιγιόν. Τότε οι διαδηλωτές εξέφραζαν την οργή τους εξαιτίας ενός σκανδάλου που έμελλε να παίξει καταλυτικό ρόλο στην εκλογική ήττα του Φιγιόν και στη μετέπειτα καταδίκη του. Ακούγεται κάπως ειρωνικό το γεγονός ότι σήμερα οι κατσαρόλες «ηχούν» για τον πολιτικό που σε εκείνη την εκλογική αναμέτρηση είχε νικήσει τον Φιγιόν. 

«Επιστρέφοντας στο σήμερα», πριν από λίγες μέρες, στην πόλη Γκανζ της νότιας Γαλλίας, η αστυνομία απομάκρυνε διαδηλωτές που κουβαλούσαν κατσαρόλες και τηγάνια, προκαλώντας την αντίδραση των κομμάτων αντιπολίτευσης. Ο Μακρόν αρκέστηκε σε ένα – μάλλον φλεγματικό – σχόλιο. «Στο σπίτι μου οι κατσαρόλες και τα αυγά χρησιμεύουν μόνο για το μαγείρεμα». Σε επίσκεψη του σε εργοστάσιο στην Αλσατία μέσα στην εβδομάδα, ο Μακρόν είχε σπεύσει να σχολιάσει ενώπιον μιας ομάδας διαδηλωτών ότι «το να χτυπάει κανείς μια κατσαρόλα δεν θα πάει τη Γαλλία μπροστά». 

Η επόμενη μέρα

Η επόμενη μέρα στη Γαλλία φέρνει τον Μακρόν ενώπιον ίσως του μεγαλύτερου πολιτικού στοιχήματος και των δύο προεδρικών του θητειών. Αφενός να ανακτήσει το κύρος και την πολιτική του αξιοπιστία στο εσωτερικό της Γαλλίας, αφετέρου να προωθήσει πολιτικές – που σύμφωνα με τον ίδιο – θα μπορέσουν να κατευνάσουν τα οργισμένα κοινωνικά στρώματα , αλλά ενδεχομένως και να εξασφαλίσουν την «υστεροφημία» του ως προέδρου της Γαλλίας. 

Οσον αφορά τα συνδικάτα, τις ενώσεις εργαζομένων, τους φοιτητές και τους χιλιάδες πολίτες που αυτούς τους μήνες έχουν κινητοποιηθεί κατά της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης, το επόμενο μεγάλο ραντεβού προγραμματίζεται στη μεγάλη απεργία της Πρωτομαγιάς. 

Κι ενώ η πολιτική ηγεσία και οι διαδηλωτές εξυφαίνουν τα επόμενα βήματά τους, ο ιστορικός Jean Garrigues, σε κείμενο του στην Le Monde, κρούει το «καμπανάκι» τονίζοντας ότι «το χάσμα μεταξύ της κοινωνίας και των πολιτικών εκπροσώπων της είναι ακόμα μεγαλύτερο κι από την περίοδο των Κίτρινων Γιλέκων». 

Από την πλευρά του, ο Πιερ Ροζανβαλόν, κοινωνιολόγος και ιστορικός με μεγάλο κύρος στη Γαλλία, προειδοποιούσε στις αρχές του μήνα, μιλώντας στη Liberation, ότι αν ο Μακρόν δεν καταφέρει να ανακτήσει το κύρος του θεσμικού του ρόλου, τότε είτε θα επιστρέψουμε στην εποχή των επαναστάσεων, είτε θα ανοίξει ο δρόμος για τον ακροδεξιό λαϊκισμό. Κι όλα αυτά, την ώρα που πολλές δημοσκοπήσεις, δείχνουν την Μαρίν Λε Πεν ενισχυμένη.

Πηγή: kathimerini.gr

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News