Σιωπή σαν καρκίνος

Ο εορτασμός της παγκόσμιας ημέρας των παιδιών στις 20 Νοεμβρίου μνημονεύει ότι στις 20 Νοεμβρίου του 1959 τα Ηνωμένα Έθνη υιοθέτησαν τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Παιδιού. Την ίδια μέρα το 1989 υιοθετήθηκε η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, την οποία η χώρα μας έχει επικυρώσει. Δέκα χρόνια αργότερα, ακτιβιστές ΛΟΑΤΚΙ ορίζουν την ίδια ημέρα ως ημέρα μνήμης ατόμων Τρανς στη μνήμη της δολοφονηθείσας Rita Hester.

Η Σύμβαση των δικαιωμάτων του παιδιού προβλέπει (άρθρο 2) ότι τα συμβαλλόμενα κράτη θα προστατεύουν τα δικαιώματα των παιδιών χωρίς διακρίσεις, καθώς και ότι τα παιδιά θα προστατεύονται από διακρίσεις. Δεν τα έχουμε καταφέρει.

Η Agency for Fundamental Rights (FRA) της Ευρωπαϊκής Ένωσης μας δείχνει τα εξής δεδομένα:

Η χώρα μας έχει, πολύ απλά, τη χειρότερη επίδοση ως προς την ανοιχτή ταυτότητα ΛΟΑΤΚΙ ατόμων στο σχολικό περιβάλλον. Έχει όμως σημασία το σχολείο; Τρία τέταρτα των ΛΟΑΤΚΙ στην Ελλάδα έχουν ήδη αντιληφθεί αυτή τη διάσταση της ταυτότητάς τους από τις σχολικές ηλικίες:

Συνεπώς έχουμε μία μειοψηφία ατόμων που πολύ απλά δεν μπορούν να είναι ο εαυτός τους, με ότι αυτό συνεπάγεται, στο σχολικό περιβάλλον. Και ναι, και άλλες χώρες έχουν κακές επιδόσεις, αυτό όμως δε δικαιολογεί τη δική μας. Δεν έχουμε τιμήσει την υπογραφή μας.

The Sound of Silence

Hello darkness, my old friend
I’ve come to talk with you again
Because a vision softly creeping
Left its seeds while I was sleeping
And the vision that was planted in my brain
Still remains
Within the sound of silence

In restless dreams, I walked alone
Narrow streets of cobblestone
‘Neath the halo of a street lamp
I turned my collar to the cold and damp
When my eyes were stabbed by the flash of a neon light
That split the night
And touched the sound of silence

And in the naked light, I saw
Ten thousand people, maybe more
People talking without speaking
People hearing without listening
People writing songs that voices never shared
And no one dared
Disturb the sound of silence

“Fools” said I, “You do not know
Silence like a cancer grows
Hear my words that I might teach you
Take my arms that I might reach you”
But my words, like silent raindrops fell
And echoed in the wells of silence

And the people bowed and prayed
To the neon god they made
And the sign flashed out its warning
In the words that it was forming
Then the sign said, “The words on the prophets are written on the subway walls
In tenement halls”
And whispered in the sound of silence

Paul Simon, 1964

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News