ΑΠΟΨΕΙΣ

Η κλιματική αλλαγή απαιτεί πιο φιλόδοξα σχέδια

Η κλιματική αλλαγή απαιτεί πιο φιλόδοξα σχέδια

Το 1785 ο Σκωτσέζος ποιητής Ρόμπερτ Μπαρνς σκεπτόταν το πώς η ανθρωπότητα κατέκτησε τον πλανήτη και έγραφε: «Πραγματικά λυπάμαι που η κυριαρχία του ανθρώπου έχει διαρρήξει την κοινωνική ενότητα της φύσης». Εχουν περάσει 200 χρόνια κι ακόμα τα λόγια του ηχούν αληθινά. Η ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή απειλεί το οικοσύστημα του πλανήτη και τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων.

Υπό το πρίσμα του ΔΝΤ, η κλιματική αλλαγή συνιστά μια πολύ σοβαρή απειλή στη χρηματοοικονομική και μακροοικονομική σταθερότητα. Σήμερα η ευκαιρία για συγκράτηση της υπερθέρμανσης στον 1,5 με 2 βαθμούς Κελσίου εξαφανίζεται τάχιστα. Υπόμνημα πρόσφατο των ερευνητών του ΔΝΤ δείχνει πως εάν δεν τροποποιηθούν αναλόγως οι παγκόσμιες πολιτικές, έως το 2030 οι εκπομπές ρύπων θα παραμείνουν σε πολύ υψηλότερα επίπεδα από όσο απαιτείται για να διατηρηθεί ο στόχος του 1,5 βαθμού Κελσίου. Θα χρειαστούν περικοπές των εκπομπών τους σε ποσοστό 55% κάτω από τα προβλεπόμενα επίπεδα για το 2030, και μάλιστα επειγόντως, ενώ για τον στόχο των 2 βαθμών Κελσίου θα απαιτηθούν μειώσεις 30%. Σήμερα 135 χώρες, που ισοδυναμούν στο άνω του 75% των συνολικών εκπομπών ρύπων, δεσμεύονται να τις μηδενίσουν έως το 2050, αλλά σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα αδυνατούν να ανταποκριθούν στις υποσχέσεις τους. Ακόμα κι αν οι τρέχουσες δεσμεύσεις του 2030 εκπληρώνονταν, αυτό θα αντιστοιχούσε μόλις στο 1/3 με 2/3 των αναγκαίων μειώσεων.

Οι προηγμένες οικονομίες εκτιμάται πως θα περικόψουν δραστικότερα τους αερίους ρύπους, έχοντας δεσμευθεί για μείωση 43% κάτω των επιπέδων του 2030. Την ίδια στιγμή οι αναδυόμενες οικονομίες με τα υψηλότερα εισοδήματα έχουν υποσχεθεί συνολική μείωση κατά 12%, ενώ εκείνες με τα χαμηλά εισοδήματα κατά 6%. Παρά ταύτα, όπως φαίνεται στο υπόμνημα του ΔΝΤ, απαξάπασες οι χώρες πρέπει να κάνουν ακόμα περισσότερα. Παραδείγματος χάριν, η επίτευξη του στόχου των 2 βαθμών Κελσίου απαιτεί περικοπές ρύπων της τάξεως του 45%, 30% και 20% αντίστοιχα για τις τρεις κατηγορίες οικονομιών που προαναφέραμε, αλλά και μειώσεις διαφορετικά κατανεμημένες κατά 55%, 25% και 15% ή 65%, 20% και 10% αντίστοιχα. Στην περίπτωση του 1,5 βαθμού Κελσίου προϋποτίθενται γενναιότερες παρεμβάσεις από τις ίδιες κατηγορίες κατά 70%, 55% και 35% ή 80%, 50% και 30% σε σύγκριση με τα επίπεδα του 2030. Οι καλές ειδήσεις έχουν να κάνουν με το ότι οι δαπάνες που χρειάζονται είναι διαχειρίσιμες. Η περικοπή των εκπομπών για τον στόχο των 2 βαθμών Κελσίου αντιστοιχεί στο 0,2%-1,2% του ΑΕΠ παγκοσμίως, εκ του οποίου το μεγαλύτερο μερίδιο επωμίζονται τα πλουσιότερα κράτη. Και σε πολλά άλλα το κόστος απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα δύναται να αντισταθμιστεί από οφέλη για το περιβάλλον εντός συνόρων, όπως, κυρίως, με τη μείωση του αριθμού των θανάτων από την ατμοσφαιρική ρύπανση.

*Η κ. Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα είναι γενική διευθύντρια του ΔΝΤ. Το άρθρο αναδημοσίευσε η «Καθημερινή» από το ιστολόγιο του ΔΝΤ.

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News