Η αυτοκτονία του «πατέρα της φωτογραφίας»: Η δουλειά μου τελείωσε, γιατί να περιμένω;

14 Μαρτίου 1932

Όταν ο διάσημος σε όλο τον κόσμο δημιουργός της Kodak, George Eastman, κάλεσε στο σπίτι του μια ομάδα από τους πιο στενούς του φίλους, για να γίνουν μάρτυρες της σύνταξης της νέας του διαθήκης, κανείς δεν πίστεψε ότι κάτι περίεργο συμβαίνει. Ο 77χρονος «πατέρας της φωτογραφίας» ήταν ένας πανέξυπνος επιχειρηματίας, που ήθελε να έχει τα πράγματα υπό τον έλεγχό του και τις οικονομικές του υποθέσεις σε τάξη.

Η περιουσία του αποτελούνταν από ένα σπίτι αξίας 2,8 εκατ. δολαρίων (περίπου 48 εκατ. δολάρια σε σημερινά χρήματα) και ένα πολύ μεγάλο ποσό σε μετρητά.

Γνωστός για τη φιλανθρωπική του δράση, ο Eastman έγραψε στη διαθήκη του ότι το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του θα πήγαινε στο University of Rochester, το Massachusetts Institute of Technology και το Rochester Institute of Technology. Ανάμεσα στους κληρονόμους του ήταν η αγαπημένη του ανιψιά Ellen, στην οποία άφηνε 280.000 δολάρια (ή περίπου 2,2 εκατ. δολάρια σε σημερινά χρήματα).

Η βραδιά κύλησε αρκετά ευχάριστα, με τον Eastman να λέει στους φίλους του ότι απλά ήθελε οι τελευταίες επιθυμίες του να είναι τακτοποιημένες.

Όμως όταν η παρέα του αποχώρησε, εκείνος πήρε ένα κομμάτι χαρτί και τους έγραψε ένα σημείωμα. «Στους φίλους μου, η δουλειά μου τελείωσε. Γιατί να περιμένω;».

Μετά έβγαλε ένα όπλο από το συρτάρι του κομοδίνου του και αυτοπυροβολήθηκε στο στήθος.

Όπως αποδείχθηκε, ο Eastman δεν μπόρεσε να αντέξει το γεγονός ότι μερικά χρόνια νωρίτερα είχε διαγνωστεί με μία πάθηση της σπονδυλικής στήλης που ονομάζεται οσφυϊκή σπονδυλική στένωση. Η πάθηση αυτή προκαλεί φρικτούς πόνους στην πλάτη, με αποτέλεσμα ο εφευρέτης να αρχίσει σταδιακά να δυσκολεύεται πολύ στο περπάτημα. Όταν τελικά καθηλώθηκε σε καροτσάκι, έπεσε σε κατάθλιψη. Είχε ζήσει από κοντά παρόμοιες καταστάσεις, καθώς η μητέρα και η αδερφή του επίσης χρησιμοποιούσαν αμαξίδιο. Μια ισχυρή προσωπικότητα, που είχε συνηθίσει να έχει πάντα τον έλεγχο της ζωής και των υποθέσεών του, μισούσε το γεγονός ότι πλέον θεωρούνταν «ανάπηρος».

«Θεέ μου, μην με αφήσεις να γίνω σαν αυτές. Δεν σου φαίνεται περίεργο ότι τα πιο καθαρά μυαλά που γνώρισα ποτέ χάνονται με αυτό τον τρόπο; Αυτό είναι το λυπηρό πράγμα με τις ασθένειες», είχε γράψει σε έναν φίλο του.

Οι στάχτες του Eastman θάφτηκαν στο Eastman Business Park στο Ροτσέστερ της Νέας Υόρκης και το σπίτι του, γνωστό ως το George Eastman House, έγινε μουσείο φωτογραφίας. Εκεί εκτίθεται το σημείωμα αυτοκτονίας του.

Εσείς πατάτε το κουμπί, εμείς κάνουμε όλα τα άλλα

Ο Eastman γεννήθηκε σε μια μεσοαστική οικογένεια στο Γουότερβιλ της Νέας Υόρκης, όμως σύντομα η ζωή του έγινε δύσκολη. Ο πατέρας του πέθανε ξαφνικά, από καρδιά, το 1862, όταν εκείνος ήταν μόνο επτά ετών. Η μητέρα του αναγκάστηκε να νοικιάζει δωμάτια του σπιτιού τους για να τα βγάλουν πέρα, ενώ εκείνος άφησε το σχολείο σε ηλικία 13 ετών για στηρίξει την οικογένεια, δουλεύοντας αρχικά σε μία ασφαλιστική εταιρεία και στη συνέχεια ως ταμίας της Rochester Savings Bank.

Σαν έφηβος ακόμα, ο Eastman ήταν πολύ προσεκτικός με το χρήμα και έκανε οικονομίες για να μπορεί να αγοράζει φωτογραφικά υλικά.

Το 1878, θέλοντας να αγοράσει γη στο Σάντο Ντομίνγκο της Δομινικανής Δημοκρατίας, αποφάσισε να αγοράσει φωτογραφικό εξοπλισμό για να καταγράψει το ταξίδι του.  

Την εποχή εκείνη, βέβαια, η φωτογραφία δεν είχε καμία σχέση με όσα γνωρίζουμε σήμερα. Η κάμερα αποτελούνταν από αρκετά μέρη, τα οποία έπρεπε να ενωθούν προσεκτικά για τη λήψη της φωτογραφίας. Επίσης, ο φωτογράφος χρειαζόταν υγρές γυάλινες πλάκες, χημικά, τρίποδο και φως. Όλα αυτά ήταν πολύ ακριβά, κάτι που σημαίνει ότι η φωτογραφία δεν ήταν ένα χόμπι για τον καθένα.

Απογοητευμένος με το πόσα πράγματα θα έπρεπε να πάρει μαζί του στο ταξίδι, ο Eastman αποφάσισε τελικά να μην πάει καν στο Σάντο Ντομίνγκο. Αντ΄ αυτού, άρχισε να σκέφτεται τρόπους για να κάνει την φωτογραφία ευκολότερη. Ήθελε να κάνει αυτό το επικίνδυνο χόμπι –λόγω της χρήσης χημικών- κατάλληλο ακόμα και για ένα παιδί.

Έτσι, ενώ ακόμα δούλευε στην τράπεζα, o Eastman δημιούργησε μια πλάκα από ζελατίνη, που μπορούσε να χρησιμοποιηθεί αντί για τις γυάλινες πλάκες, που ήταν βαριές, ακριβές και πολύ εύθραυστες. Με τη χρήση της ζελατίνης, ολόκληρη η διαδικασία έγινε πολύ ευκολότερη.  Μαζί με τον συνεργάτη του, William Walker, δημιούργησαν το φωτογραφικό φιλμ.

Η Kodak ιδρύθηκε το 1890 και έριξε στην αγορά την πρώτη της φωτογραφική μηχανή με το φιλμ του Eastman. Για πρώτη φορά, ο πελάτης δεν χρειαζόταν να εμφανίσει τις φωτογραφίες που είχε τραβήξει μόνος του. Για αυτό και το σλόγκαν της Kodak ήταν: «Εσείς πατάτε το κουμπί, εμείς κάνουμε τα υπόλοιπα».

Το όνειρο του Eastman να κάνει τη φωτογραφία ένα χόμπι όχι πια μόνο για τους πλούσιους, αλλά για όλους, έγινε πραγματικότητα το 1900, όταν η Kodak κυκλοφόρησε την φωτογραφική μηχανή Brownie, η οποία πωλούνταν τότε αντί 2 δολαρίων (35 δολάρια σε σημερινά χρήματα). Ήταν τόσο απλή στη χρήση, ώστε διαφημιζόταν ακόμα και σε παιδιά.

moneyreview.gr

Διαβάστε επίσης: 

Πώς «αυτοκτόνησε» η Kodak: Ξεκίνησε μόνη της την ψηφιακή επανάσταση που την χρεοκόπησε

Για να μην χαλάσει χατίρι στην κόρη του: Το πασίγνωστο brand που γεννήθηκε από ένα παιδικό καπρίτσιο

Το προϊόν που έφτιαξαν ο «Θεός και ο Άνθρωπος» και γιατί καταργήθηκε 

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News