Ο πρόεδρος του WEF: Πώς ο κόσμος μπορεί να ξαναχτίσει τη συνεργασία
«Ο πόλεμος στην Ουκρανία, οι δυσοίωνες οικονομικές προοπτικές, η άνοδος της παγκόσμιας θερμοκρασίας και μια πανδημία που συμβαίνει μια φορά τον αιώνα: Πρόκειται για κάτι περισσότερο από μια σειρά κρίσεων. Αντιστοιχούν σε αυτό που φαίνεται να είναι η έναρξη μιας νέας παγκόσμιας εποχής – μιας εποχής που πολλοί φοβούνται ότι θα καθοριστεί από μεγαλύτερα ρήγματα και εντάσεις», είπε ο Μπόργκε Μπρέντε, πρόεδρος του WEF σε άποψή του στο CNN.
«Πράγματι, τα τελευταία αρκετά χρόνια, ο παγκόσμιος ανταγωνισμός φαίνεται να έχει ξεπεράσει τη συνεργασία. Για παράδειγμα, ενόψει της ανόδου της παγκόσμιας θερμοκρασίας, πολλές κυβερνήσεις προσπάθησαν να μην διπλασιάσουν τη δράση για το κλίμα, αλλά να εκμεταλλευτούν τους πρόσφατα προσβάσιμους φυσικούς πόρους, αποκτώντας στρατηγικό πλεονέκτημα. Ταυτόχρονα, μακροχρόνιοι θεσμοί συνεργασίας, όπως το εμπορικό σύστημα, έχουν χρησιμοποιηθεί για την τιμωρία των αντιπάλων, με τους δασμούς να αυξάνονται μετά από μια μακρά περίοδο μείωσης.
Τώρα, η ανοικοδόμηση της συνεργασίας απαιτεί εστίαση σε αυτό που έχει αποδειχθεί ότι λειτουργεί. Κατά τη διάρκεια της τρέχουσας περιόδου αναταραχής και διχόνοιας, πρέπει να επιβεβαιώσουμε και να ενισχύσουμε τους μηχανισμούς συνεργασίας, γιατί η ιστορία έχει δείξει ότι είναι ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπίσουμε τις πιο επείγουσες προτεραιότητές μας.
Συνεργασία χωρίς αποκλεισμούς
Για το πρώτο τέταρτο του αιώνα μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, οι ηγέτες μπορεί να μην αντιμετώπιζαν ένα σωρό ζητήματα – και σίγουρα υπήρξαν στιγμές έντονων διαφωνιών – αλλά σε γενικές γραμμές, υπήρξε συμφωνία για τους βασικούς κανόνες που καθοδηγούν τις διεθνείς σχέσεις.
Η δημιουργία του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου το 1995 και η είσοδος της Κίνας σε αυτόν το 2001 ήταν ορόσημα αυτής της περιόδου. Η Συμφωνία του Παρισιού του 2015, στην οποία 196 μέρη συμφώνησαν σε εκτεταμένες δεσμεύσεις για το κλίμα, υπήρξε αναμφισβήτητα το απόγειο αυτής της συνεργασίας.
Τα ζητήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος σήμερα – η ανοικοδόμηση των οικονομιών μας, ο τερματισμός της πανδημίας και η εκπλήρωση των κλιματικών υποχρεώσεων – είναι πολύ περίπλοκα για να τα αντιμετωπίσει ένα μέρος μόνο του. Χρειαζόμαστε επιχειρήσεις, κυβερνήσεις, διεθνείς οργανισμούς και κοινωνία των πολιτών για να συμμετάσχουν στις λύσεις.
Κοινός σκοπός
Η συνεργασία πρέπει να στηρίζεται σε μια αίσθηση κοινού σκοπού που να συνδέει τα ενδιαφερόμενα μέρη. Στην πιο αποτελεσματική του περίπτωση, θα πρέπει να περιλαμβάνει εστίαση και ευθυγράμμιση για την επίτευξη συγκεκριμένων προτεραιοτήτων.
Αυτό είναι ένα μοντέλο που χρησιμοποιεί η EDISON Alliance, μια πλατφόρμα δημόσιου-ιδιωτικού τομέα για την ψηφιακή ένταξη που ξεκίνησε το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ πέρυσι, για να κινητοποιήσει κορυφαίες εταιρείες τεχνολογίας μαζί με τις κυβερνήσεις για να επεκτείνουν την ψηφιακή πρόσβαση για ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους παγκοσμίως έως το 2025.
Συζητήσεις
Χρειαζόμαστε συζήτηση. Ένα από τα μεγαλύτερα διπλωματικά επιτεύγματα του τελευταίου μισού αιώνα ήταν οι Συμφωνίες του Καμπ Ντέιβιντ, που καθιέρωσαν την ειρήνη μεταξύ Ισραήλ και Αιγύπτου.
Επίσης, κατά τη διάρκεια της Διάσκεψης για το κλίμα COP26 τον περασμένο Νοέμβριο, οι ΗΠΑ και η Κίνα εξέδωσαν μια δήλωση με την οποία δεσμεύτηκαν «σταθερή δέσμευση να εργαστούν μαζί» για την επίτευξη των κλιματικών στόχων. Η επιβεβαίωση ήταν σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα αλλεπάλληλων συναντήσεων αντιπροσωπειών των δύο χωρών για το κλίμα.
Στόχος του Νταβός αυτή την εβδομάδα είναι να εγκαινιάσει ένα νέο διάλογο και να ανοικοδομήσει μία σειρά από επιχειρηματικές και διεθνείς συνεργασίες.
Η ελπίδα είναι ότι επιβεβαιώνοντας και ενισχύοντας τα θεμέλια της συνεργασίας, η επόμενη σελίδα της ιστορίας μπορεί να στραφεί προς τη συνεργασία και την ασφάλεια και όχι προς τις συγκρούσεις και τις διαμάχες».
moneyreview.gr με πληροφορίες από CNN
Διαβάστε επίσης:
Επιστροφή στο Νταβός για το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ: Τι να περιμένουμε
Goldman Sachs: Έχει τελειώσει η παγκοσμιοποίηση όπως την ξέραμε;
Ακολουθήστε το Money Review στο Google News
