Ατάλ: Η Γαλλία βλέπει στο πρόσωπό του έναν «νεανικό πολιτικό σεισμό»

Ο Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν διόρισε τον νεότερο πρωθυπουργό στη σημερινή Γαλλική Δημοκρατία, ηλικίας 34 ετών – νεότερος από τη μέση ηλικία της χώρας, νεότερος και από τον ίδιο τον Μακρόν. Ο Γκαμπριέλ Ατάλ είναι γνωστός ομοφυλόφιλος, εβραϊκής και χριστιανικής ορθόδοξης κληρονομιάς και η πολιτική του μπορεί να χαρακτηριστεί στην καλύτερή της εκδοχή ευέλικτη: Έχοντας ξεκινήσει την πολιτική του καριέρα από την Αριστερά, η κίνηση που ανέβασε το ποσοστό δημοτικότητάς του μεταξύ των ψηφοφόρων ήταν η αυστηρή απαγόρευση για τη μουσουλμανική αμπάγια στα σχολεία.

Όπως ο Ντέιβιντ Κάμερον στον Τόνι Μπλερ στη Βρετανία, ο Ατάλ μοιάζει με την πρώτη ματιά σαν ένα ελαφρώς πιο θολό αντίγραφο του πρωτοτύπου: Μια άνοδος στις τάξεις των ελίτ των γνωστών σχολών, μια είσοδος στην πολιτική μέσω της σοσιαλιστικής κυβέρνησης του Φρανσουά Ολάντ και μετά μια μετάβαση στην ανατρεπτική πολιτική φιλοσοφία του «τρίτου δρόμου» του Μακρόν. Ένα νέο πρόσωπο, ο Ατάλ είχε γίνει πρωτοσέλιδο ως υπουργός Παιδείας για τις αμφιλεγόμενες μεταρρυθμίσεις του.

Ωστόσο, είναι τα νιάτα του – ή πιο κυνικά, η απειρία του – που πραγματικά τον κάνει να ξεχωρίζει. Η ηλικία δεν ήταν ο μοναδικός παράγοντας πίσω από την επιλογή του Μακρόν για την άχαρη δουλειά του πρωθυπουργού σε ένα εξαιρετικά συγκεντρωτικό, προεδρικό σύστημα. Η πίστη και η δημοτικότητα του Ατάλ θεωρούνται πλεονεκτήματα απέναντι στο ολοένα και μεγαλύτερη προβάδισμα της ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν ενόψει των Ευρωεκλογών του Ιουνίου. Όμως, η ηλικία «λέει πολλά» για τους σπόρους ενός δυνητικά νέου είδους «νεανικού σεισμού» που θα μπορούσε να επιφυλάσσει η ευρωπαϊκή πολιτική. Σε μια χώρα που κυριαρχείται από νέους ψηφοφόρους και τους υπουργούς της γενιάς Gen-X, οι νέοι ψηφοφόροι έλκονται όλο και περισσότερο από την ανανεωμένη ακροδεξιά.

Όπως φαίνεται σε άλλες ευρωπαϊκές εκλογές από την Ισπανία έως την Ολλανδία και τη Γερμανία, οι νέοι ψηφοφόροι στη Γαλλία έλκονται όλο και περισσότερο από την ακροδεξιά, με τη Λεπέν να λαμβάνει μερίδιο ψήφων 25% μεταξύ των ατόμων ηλικίας 25-34 ετών στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών το 2022 όπως δείχνει ο παραπάνω πίνακας. Αυτό συνέβη λόγω της μεγάλης αποχής: Πάνω από το 40% των ατόμων ηλικίας κάτω των 24 και 25-34 ετών έμειναν σπίτι και το 70% των ατόμων κάτω των 35 ετών δεν ψήφισαν στον πρώτο γύρο. Ο κεντρώος Μακρόν και οι πολιτικοί με τον ίδιο προσανατολισμό σε ολόκληρη την Ευρώπη αγωνίστηκαν να ανταποκριθούν στην κρίση κόστους διαβίωσης και στην ανισότητα μετά την πανδημία, που επίσης αυξάνει την απογοήτευση στην πολιτική και ωθεί σε μετανάστευση.

Από την άλλη, τα ακροδεξιά κόμματα βγαίνουν δυναμικά διεκδικώντας την ψήφο των νέων με στοχευμένες πολιτικές όπως φοροαπαλλαγές, άμβλυνση των πιο ακραίων άκρων τους και άφθονη γνώση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Ήταν επίσης πιο πρόθυμοι στο να προωθήσουν φρέσκα πρόσωπα. Όσο νέος κι αν είναι ο Ατάλ, είναι μεγαλύτερος από το νούμερο δύο της Λεπέν, τον 28χρονο Ζορντάν Μπαρντελά, ο οποίος έχει αναλάβει επικεφαλής του «Εθνικού Συναγερμού» με συνθήματα όπως «οι Γάλλοι θέλουν να παραμείνουν στη Γαλλία».

Ο Ατάλ δεν διαθέτει τη δημοτικότητα του Μπαρντέλα στο TikTok, ούτε τη λαϊκιστική του απήχηση. Αλλά αυτό που τον κάνει ενδιαφέροντα πολιτικό χαρακτήρα είναι η πατερναλιστική του ευαισθησία, που θα τον κάνει αγαπητό στη γαλλική κεντροδεξιά, αν όχι στην ακροδεξιά. Σε αντίθεση με τον Μακρόν, η αυθόρμητη αίσθηση του Ατάλ είναι ότι συχνά αποφεύγει το «τρίτο δρόμο»: Ως υπουργός Παιδείας, όχι μόνο απαγόρευσε την αμπάγια, αλλά υποσχέθηκε επιστροφή στα «βασικά στοιχεία» της σχολικής εκπαίδευσης και μίλησε για σχολικές στολές. 

Αυτό ωστόσο που ψιθυρίζεται στους παριζιάνικους κύκλους είναι ότι όλα αυτά είναι τελικά μια απόσπαση της προσοχής από την πραγματικότητα: ο Μακρόν βυθίζεται στην κινούμενη άμμο της δεύτερης προεδρικής θητείας, η δουλειά του πρωθυπουργού δεν αλλάζει το παιχνίδι και μία επιλογή όπως ο Ατάλ είναι ουσιαστικά η διατήρηση της τάξης στις τάξεις του κόμματος του Μακρόν παρά η οποιαδήποτε πραγματική απειλή για τους ψηφοφόρους μεγαλύτερης ηλικίας. Το επάγγελμα του πρωθυπουργού είναι γνωστό ότι αποτελεί έναν «διακόπτη» που τίθεται σε ισχύ όταν τα πράγματα πάνε στραβά και όχι εφαλτήριο για την αληθινή ισχύ.

Ωστόσο, σε μια χρονιά κατά την οποία οι Αμερικανοί ψηφοφόροι παρουσιάζονται με την επιλογή ενός 77χρονου ή ενός 81χρονου, η γηραιά ήπειρος δείχνει ότι μερικές φορές νέοι, φιλόδοξοι πολιτικοί μπορούν τελικά να κάνουν την πολύ δύσκολη δουλειά που πολλές φορές γυρίζει μπούμερανγκ. Και εν τέλει, αυτός μπορεί να είναι ένας δρόμος για την εκ νέου συμμετοχή των νέων ψηφοφόρων στην πολιτική. Είναι αυτό σωστό; Ο Ατάλ δεν έχει από το να το διαπιστώσει στην πράξη. 

moneyreview.gr από τη στήλη αναλύσεων του Bloomberg

Διαβάστε επίσης:

Γαλλία: Νέος πρωθυπουργός ο Γκαμπριέλ Ατάλ

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News