από καπρίτσιο

125 αρχεία, 231ΜΒ στο σύνολό τους είναι το εκπαιδευτικό υλικό που συγκέντρωσε ο ΕΦΚΑ προκειμένου να εκπαιδεύσει τους προς πιστοποίηση επαγγελματίες λογιστές και δικηγόρους στην έκδοση συντάξεων. Το μέτρο αν και είχε ευρεία κοινωνική αποδοχή σύμφωνα με τη διοίκηση του οργανισμού, εν τέλει δεν φαίνεται να συνετέλεσε σημαντικά στην επιτυχή επίλυση του χρονίζοντος θέματος των εκκρεμών συντάξεων. Συγκεκριμένα το μοναδικό δελτίο τύπου του οργανισμού με ποσοτικά στοιχεία, το Μάρτιο, μιλάει για 648 συντάξεις από πιστοποιημένους – αστεία ποσότητα σε σχέση με τις 10-12 χιλιάδες αιτήσεις που καταχωρούνται ανά μήνα.

Ίσως όμως να μην είναι ακριβώς έτσι. Για να δημιουργήσει τη διαδικασία πιστοποίησης ο ΕΦΚΑ αναγκάστηκε να συστηματοποιήσει τη γνώση των διαδικασιών του, να καταγράψει και να συγκεντρώσει το σχετικό υλικό σε ένα κεντρικό αποθετήριο γνώσης. Έχοντας ολοκληρώσει με επιτυχία τη διαδικασία της πιστοποίησης, η στήλη βρήκε αυτό το υλικό εξαιρετικά αξιόλογο.

Οι παλιοί δάσκαλοι έλεγαν ότι όταν βγεις από την τάξη και έχεις διδάξει περισσότερα από όσα έχεις διδαχθεί, δεν το κάνεις καλά. Ο ΕΦΚΑ καταρρίπτει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Τον Ιούνιο του 2022 φαίνεται να έχει σχεδόν τριπλασιάσει τον ρυθμό έκδοσης νέων συντάξεων σε σχέση με το 2019, και κινείται πλέον με ρυθμό παραπάνω από διπλάσιο από τις νέες αιτήσεις. Πολλοί παράγοντες σίγουρα έχουν συντελέσει σε αυτό. Εκτιμούμε ότι η δημιουργία της διαδικασίας πιστοποίησης είναι ένας από αυτούς. Επόμενη πρόκληση για τον οργανισμό οφείλει να είναι η ανοιχτή δημοσιοποίηση αυτού του υλικού. Η διαφάνεια αλλά και η ενδεχόμενη κριτική αξιολόγηση από όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ομάδα του πληθυσμού, ο όποιος εντοπισμός ανακολουθιών που μπορεί να οδηγήσει στην εξάλειψή τους, μόνο ενδυναμώνει τον οργανισμό. Η πιο καλά πληροφορημένη προσέγγιση των πολιτών, επίσης θα εξοικονομήσει χρόνο.

Τα όρια του δογματισμού

Μια μέρα, ο μεγάλος σουλτάνος Μαχμούντ περπατούσε στους δρόμους της Γκάζνα, της πρωτεύουσάς του. Βλέπει ένα φτωχό χαμάλη ν’ αγκομαχά από το βάρος μιας μεγάλης πέτρας που κουβαλούσε στην πλάτη του. Τόσο πολύ τον λυπήθηκε, ώστε μη μπορώντας να κρατηθεί, ο Μαχμούντ φώναξε προστακτικά:

«Πέταξε αυτή την πέτρα κάτω».

Ο χαμάλης υπάκουσε αμέσως. Κι η πέτρα απόμεινε εκεί χρόνια και χρόνια, εμπόδιο για όλους όσους περνούσαν αποκεί. Τελικά, μερικοί πολίτες μεσολάβησαν στο βασιλιά και ζήτησαν να διατάξει να πάρουν την πέτρα από το δρόμο. 

Ο Μαχμούντ όμως, σαν σουλτάνος που διοικούσε τους υπηκόους του, σκέφτηκε και τους απάντησε:

«Εκείνο που έγινε με διαταγή δεν μπορεί να αναιρεθεί με όμοια διαταγή, μην τύχει και νομίσει ο κόσμος ότι τα αυτοκρατορικά διατάγματα θεσπίζονται από καπρίτσιο. Αφήστε την πέτρα εκεί που βρίσκεται».

Ιστορίες των δερβισάδων, Επιμέλεια Άννα Σταματοπούλου, εκδόσεις Καστανιώτη, 1985.

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News