Τα πιο «δίκαια» Oscars των τελευταίων ετών
Και μόνο το άκουσμα του ονόματος του Αντονι Χόπκινς από τα χείλη του περσινού νικητή, Χοακίν Φίνιξ, κατά την απονομή του τελευταίου Οσκαρ της βραδιάς, άξιζε το ξενύχτι. Ο 83χρονος Βρετανός θρύλος του σινεμά έδωσε πιθανώς την καλύτερη ερμηνεία της καριέρας του στο «The Father» του Φλοριάν Ζέλερ και δίκαια επικράτησε, κάνοντας την μεγαλύτερη έκπληξη της βραδιάς κι ας μην ήταν εκεί για να παραλάβει το χρυσό αγαλματίδιο. Οχι ότι δεν άξιζε το βραβείο ο πρόωρα χαμένος Τσάντγουικ Μπόουζμαν, που ήταν και το μεγάλο φαβορί σε όλη την οσκαρική κούρσα. Η βράβευση ωστόσο του Χόπκινς ήταν ένα ελπιδοφόρο μήνυμα από την Ακαδημία, πως κορυφαίο κριτήριο στις επιλογές της παραμένει (ακόμα) το καλλιτεχνικό.
Τα ίδια πάνω κάτω ισχύουν και για την βράβευση της Φράνσις Μακ Ντόρμαντ στον πρώτο γυναικείο ρόλο, η οποία ήταν απλώς υπέροχη στο «Nomadland» της Κινέζας Κλόε Ζάο. Η τελευταία έγραψε τα ξημερώματα ιστορία, αφού έγινε η πρώτη μη λευκή και μόλις η δεύτερη γυναίκα -μετά την Κάθριν Μπίγκελοου- η οποία τιμάται με το Οσκαρ σκηνοθεσίας, ενώ ταυτόχρονα η ταινία της αναδεικνύεται και η κορυφαία της χρονιάς.
Η συγκεκριμένη στιγμή πάντως, που παραδοσιακά τοποθετείται στο τέλος της τελετής με τους συντελεστές της καλύτερης ταινίας να ανεβαίνουν σύσσωμοι στη σκηνή, φέτος μετακινήθηκε μάλλον ανεξήγητα πριν από τους βασικούς ρόλους, μπερδεύοντας αρκετά τόσο τους θεατές όσο και κάποιους από τους παριστάμενους. Και μόνο βέβαια ότι υπήρχαν παριστάμενοι σε μια τέτοια χρονιά, δεν ήταν και λίγο.
Η τελετή απονομής του παραγωγού, Στίβεν Σότερμπεργκ, μπορεί σήμερα να δέχεται πυρά για το κάπως αμήχανο φινάλε, ωστόσο η αλήθεια είναι πως ήταν κατά τα άλλα πολύ επιτυχημένη, καταφέρνοντας να μεταδώσει ένα διαφορετικό, πιο προσωπικό και «οικογενειακό» κλίμα από το Union Station του Λος Αντζελες, όπου στήθηκε η κεντρική σκηνή της. Εκεί βρέθηκαν οι περισσότεροι βασικοί συντελεστές των ταινιών, ενώ αρκετοί άλλοι που δεν κατάφεραν να ταξιδέψουν στις Η.Π.Α. συνδέθηκαν μέσω δορυφόρου από διαφορετικά μέρη του κόσμου.
Οσο για τα υπόλοιπα των βραβεύσεων, αξιοσημείωτες ήταν οι δύο νίκες του «Sound of Metal» στην κατηγορία του ήχου, αλλά και σε εκείνη του μοντάζ (έκπληξη), όπως και εκείνη του «Promising Young Woman» στο πρωτότυπο σενάριο. Στους δεύτερους ρόλους τα αποτελέσματα ήταν αναμενόμενα όσο και δίκαια, με τον Ντάνιελ Καλούγια να βραβεύεται για τον ρόλο του στο «Judas and the Black Messiah» και την μοναδική Κορεάτισσα Γιου Γιουνγκ-Γιουν για τον δικό της στο «Minari». Το Οσκαρ διεθνούς ταινίας τέλος πήγε επίσης στο φαβορί «Another Round» του Τόμας Βίντεμπεργκ και εκείνο του animation στο «Soul» της Pixar.
Ακολουθήστε το Money Review στο Google News
