Ο Στεφ Κάρι και η χαρά του παιχνιδιού
Στον μαγικό κόσμο του ΝBA υπάρχουν πολλών λογίων… υπερήρωες. Εχουμε αυτούς που κυριαρχούν με την δύναμη και τα θαυμαστά αθλητικά τους προσόντα όπως ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, «φονιάδες» σκόρερ σαν τον Κέβιν Ντουράντ ή τον Τζέισον Τέιτουμ και παίκτες-κομπιούτερ που παίρνουν όλες τις σωστές αποφάσεις όπως ο (ύστερος) Λεμπρόν Τζέιμς και ο Κρις Πολ. Και μετά υπάρχει ο Στεφ Κάρι. Ο σχετικά μικρόσωμος αυτός τύπος (1.91 μ.), ο οποίος είναι μεν ο σπουδαιότερος σουτέρ τριπόντων στην ιστορία του μπάσκετ, όμως η πραγματική του υπερδύναμη είναι άλλη: η διασκέδαση.
Η χαρά του παιχνιδιού δηλαδή, τόσο για τον ίδιο όσο και -ακόμα περισσότερο- για τον θεατή που τον παρακολουθεί από κοντά ή έστω από την τηλεόραση. Μετά από έναν χρόνο αποχής λόγω σοβαρού τραυματισμού, φέτος ο Κάρι έχει επιστρέψει, φέρνοντας ξανά μαζί του τις στιγμές μαγείας που μας είχε συνηθίσει. Μπορεί η ομάδα του, οι Golden State Warriors, να μην βρίσκεται πλέον στο κορυφαίο επίπεδο που της χάρισε τρία πρωταθλήματα μέσα στην τελευταία εξαετία, ωστόσο και μόνο η δική του παρουσία είναι αρκετή ώστε να μην χάνει κανείς τα παιχνίδια τους.
Για τον Κάρι βλέπετε, το μπάσκετ είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένας αγώνας που πρέπει να κερδηθεί πάση θυσία. Στο μυαλό του μια πάσα έχει μεγαλύτερο νόημα να γίνει πίσω από την πλάτη και ένα τρίποντο αποκτά μεγαλύτερη αξία όταν μπει από τα 10 μέτρα. Ολα αυτά, που θα γινόταν αιτία για οποιονδήποτε Ευρωπαίο προπονητή -αλλά και πολλούς του NBA- να χάσει τα… μαλλιά του, είναι που κάνουν τον Στεφ ακαταμάχητο. Δεν είναι απλώς ότι ο μικρός θαυματοποιός είναι ικανός να τα φέρνει σε πέρας και ταυτόχρονα η ομάδα του να κερδίζει, αλλά περισσότερο το ότι συχνά μοιάζει να παίζει το παιχνίδι με διαφορετική φιλοσοφία από τους υπόλοιπους, συμπαίκτες και αντιπάλους.
Για να μπορεί φυσικά να το κάνει, ιδιαίτερα τα πρώτα χρόνια της καταξίωσής του, είχε στον πάγκο σύμμαχο τον σπουδαίο Στιβ Κερ, έναν ιδιοφυή προπονητή που ξέρει να αξιοποιεί τα πλεονεκτήματα του ταλέντου που έχει στη διάθεσή του. Η τρομερή ομάδα που δημιούργησε τα προηγούμενα χρόνια, έπαιξε κατά πολλούς το καλύτερο μπάσκετ της ιστορίας όχι μονό γιατί κέρδιζε συνεχώς, αλλά κυρίως διότι φαινόταν να παίζει με μια πρωτοφανή ανεμελιά, η οποία πήγαζε από δαιμόνιο τύπο με το 30 στην πλάτη. Στα 32 του χρόνια πια, ο Κάρι βρίσκεται στην πιο ώριμη φάση της καριέρας του και ταυτόχρονα για τα καλά μέσα στην κουβέντα για το φετινό βραβείο του MVP, παρόλο που οι Warriors φιγουράρουν μόλις στην όγδοη θέση της Δύσης. Από την άλλη τι σημασία έχουν μερικές νίκες πάνω ή κάτω· σε τέτοιους καιρούς το πιο πολύτιμο πράγμα είναι απλώς η χαρά και αυτή ο Στεφ την προσφέρει απλόχερα.
Ακολουθήστε το Money Review στο Google News
