Το αληθινό ιστορικό μυθιστόρημα του Χρήστου Πετρόπουλου

Βασισμένο σε αληθινά γεγονότα, όπως και σε ενδελεχή ιστορική έρευνα είναι το βιβλίο «Ο Ανιχνευτής» (εκδόσεις 24 γράμματα) του δημοσιογράφου Χρήστου Πετρόπουλου. Με την αναζήτηση άγνωστων πτυχών πίσω από κάθε γεγονός να αποτελεί δεύτερη φύση του συγγραφέα- για 11 χρόνια ήταν βασικός ερευνητής της τηλεοπτικής εκπομπής «Μηχανή του Χρόνου»- η ιστορία που ξεδιπλώνεται έχει ομοιότητες με πρόσωπα ή καταστάσεις.

Στην πραγματικότητα, πρόκειται για (τουλάχιστον) δύο ιστορίες ανδρών που φαινομενικά δεν έχουν σχέση μεταξύ τους.  

Ο εύελπις αστυφύλακας Πάρης Βογιατζόπουλος και ο Γερμανός λοχίας της Βέρμαχτ Λούθερ Σάιφερτ, πολεμούν για τις πατρίδες τους, γνωρίζοντας τη βιαιότητα, τη σκληρότητα και την απώλεια, στον κατοχικό Πειραιά και το Ανατολικό Μέτωπο. Ο Πάρης γίνεται ενεργό μέλος της Αντίστασης και βρίσκεται αντιμέτωπος με τους μαυραγορίτες, τους προδότες και τους δωσίλογους του μεγάλου λιμανιού. Ο Λούθερ βλέπει τα πιο ειδεχθή εγκλήματα των ναζί στην ΕΣΣΔ και αργότερα αιχμαλωτίζεται από τους Άγγλους. Στο στρατόπεδο αιχμαλώτων του Νότινγχαμ, όμως, του δίνεται μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή.

Οι δρόμοι του Βογιατζόπουλου και του Σάιφερτ συναντώνται το 1955 περίπου μία δεκαετία μετά το τέλος του Β ’Παγκόσμιου Πολέμου, όταν ξετυλίγεται το κουβάρι μιας υπόθεσης ιεροσυλίας. Τα χρόνια του πολέμου «ζωντανεύουν» ξανά και για τους δύο, καθώς έρχονται στο φως καλά κρυμμένα μυστικά, αναμνήσεις και «θαμμένα» συναισθήματα.

Ο γλαφυρός τρόπος γραφής και η δωρική αφηγηματική δεινότητα του Χρήστου Πετρόπουλου κρατούν σε διαρκή εγρήγορση τον αναγνώστη. Οι εικόνες που δημιουργεί ο συγγραφέας ταξιδεύουν το κοινό σε άγνωστα γεγονότα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου αλλά και της μεταπολεμικής Ελλάδας. Η βαναυσότητα του πολέμου, «η μαύρη αγορά που είχε αντικαταστήσει την «άσπρη», με νέους άγραφους και απάνθρωπους κανόνες» στην κατοχική Αθήνα, τα σαμποτάζ των Ελλήνων στους κατακτητές και η αρχαιοκαπηλία είναι ορισμένα μόνο από τα κομμάτια του υφαντού που έχει περίτεχνα δημιουργήσει ο συγγραφέας.

Στον «Ανιχνευτή» η ρεαλιστική αποτύπωση των εγκλημάτων πολέμου («Οι μελλοθάνατοι Εβραίοι άρχισαν το σκάψιμο όσο οι δήμιοί τους «ζεσταίνονταν» στους ίσκιους δέντρων ή τα αυτοκίνητα κατεβάζοντας αμέτρητα ναρκωτικά χάπια ή μπουκάλια με αλκοόλ») τέμνεται με την αστυνομική πλοκή.

Η αφήγηση κορυφώνεται στην μεταπολεμική Αθήνα όπου η προσπάθεια για επιστροφή στην κανονικότητα («Στο κέντρο και σε κάθε γειτονιά οι Αθηναίοι ζούσαν τα προεόρτια της αντιπαροχής. […] Με πυρετώδεις ρυθμούς έχτιζαν δεκάδες νέες σύγχρονες πολυώροφες οικοδομές με όλες τις σύγχρονες ανέσεις»), διατηρεί στο σκοτάδι τις δραματικές ανατροπές στις ζωές των πρωταγωνιστών του βιβλίου.

Το μυθιστόρημα «Ο Ανιχνευτής» θα μπορούσε, κάλλιστα, να μεταφερθεί στην οθόνη. Όπως, εξάλλου, είχε πει ο σκηνοθέτης Σωτήρης Τσαφούλιας κατά την επίσημη παρουσίαση του βιβλίου τον περασμένο Φεβρουάριο, «εύκολα θα μετέφερα στην οθόνη οκτώ με δέκα επεισόδια».

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News