Αντίστροφη μέτρηση για το Μουσείο Ενάλιων Αρχαιοτήτων Πειραιά

Αντίστροφα μετράει ο χρόνος για την υλοποίηση του Μουσείου Εναλίων Αρχαιοτήτων Πειραιά που θα προέλθει από την ανακαίνιση του βιομηχανικού κτιρίου “Silo” στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας. Κι αυτό ύστερα από την πρόσφατη απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Θ.Σκυλακάκη με την οποία επικυρώνεται η ένταξη του έργου στο Ταμείο Ανάκαμψης.

Η ένταξη, εκτός από την κάλυψη της οικονομικής συμμετοχής του Δημοσίου ύψους 77,5 εκατ. ευρώ, συνεπάγεται την τήρηση αυστηρών χρονοδιαγραμμάτων. Η σύμβαση θα πρέπει να έχει υπογραφεί μέχρι τα τέλη του 2023 και το μουσείο να έχει ολοκληρωθεί και να λειτουργεί δύο χρόνια αργότερα.

Το μουσείο θα φιλοξενήσει τα χιλιάδες εκθέματα της ενάλιας αρχαιολογίας, δημιουργώντας έναν μείζονα πολιτιστικό πόλο έλξης στον χώρο του ΟΛΠ. Την προμελέτη του Μουσείου Εναλίων Αρχαιοτήτων χρηματοδότησε το Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη για λογαριασμό του υπουργείου Πολιτισμού και ανέλαβε ο αρχιτέκτονας Γιώργος Τσολάκης με την ομάδα του (Tsolakis architects).

Οι εγκαταστάσεις του Μουσείου θα ξεπερνούν τα 13.000 τ.μ., τα οποία κατανέμονται σε εκθεσιακούς χώρους για μόνιμες και περιοδικές εκθέσεις, σε χώρους για εκπαιδευτικά προγράμματα και επιστημονικές δράσεις (αμφιθέατρο, βιβλιοθήκη, πολυμέσα), εργαστήρια συντήρησης, χώρους παροχής υπηρεσιών προς τους επισκέπτες (υποδοχή, βεστιάριο, πωλητήριο, αναψυκτήριο, εστιατόριο, ιατρείο), γραφεία διοίκησης.

Η μόνιμη έκθεση του ΜΕΑ, θα συμπεριλαμβάνει περίπου 2.000 αντικείμενα ενάλιας προέλευσης συμβάλλοντας, έτσι, στην ανάδειξη και την προβολή της ενάλιας πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας θα διαρθρώνεται στους ακόλουθους έξι θεματικούς άξονες: Θάλασσα, περιβάλλον, άνθρωπος Ενάλια αρχαιολογία, «Χρονοκάψουλες» στο βυθό – σταθμοί στο χρόνο.  

Τι προβλέπει η αρχιτεκτονική πρόταση

Σύμφωνα με την αρχιτεκτονική πρόταση της Tsolakis architects, στο εσωτερικό του Μουσείου αναπτύσσονται μικρές αίθουσες και χώροι που δεν αλλοιώνουν τον φέροντα οργανισμό του Σιλό. Στην περιοχή έξω από το Σιλό βρίσκονται όλες οι μεγάλες αίθουσες και τα καράβια.

Με αυτό τον τρόπο επιτυγχάνεται η ουσιαστική διατήρηση του Σιλό, τόσο ως προς τη λειτουργική μνήμη, όσο και ως προς το κόστος κατασκευής.

 «Η επιμήκης ανάπτυξη του μουσείου βοηθά στην απρόσκοπτη κυκλοφορία των επισκεπτών χωρίς μηχανικά μέσα. Με αυτό τον τρόπο οι εκθεσιακοί χώροι είναι προσβάσιμοι μέσω ήπιων κεκλιμένων ραμπών που ενισχύουν την περιπατητική εμπειρία. Επιπλέον, οι χρονοκάψουλες των καραβιών συνδέονται μεταξύ τους με γυάλινους διαδρόμους από τους οποίους έχουμε πανοραμική θέα προς το λιμάνι και τα σύγχρονα καράβια. Έτσι, το παρελθόν και το μέλλον συνυπάρχουν διαμορφώνοντας έναν διάλογο μοναδικό για την μουσειολογική εμπειρία.

Όλα φιλοξενούνται κάτω από μια οριζόντια πλάκα που συμβολίζει το επίπεδο της θάλασσας. Τα εκθέματα βρίσκονται κάτω από την χωρική μεταφορά του πυθμένα, όπως ακριβώς και στο φυσικό περιβάλλον όπου βρέθηκαν. Τέλος, το μουσείο φτάνει μέχρι την άκρη της προβλήτας, ενισχύοντας την θεματική του σχέση με την θάλασσα, ενώ είναι ορατό πλέον από όλο το λιμάνι, αποτελώντας σημαντικό πόλο έλξης για τους ταξιδιώτες» αναφέρει το αρχιτεκτονικό γραφείο.

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News