Τι ψάχνει η Ρωσία στο Αφγανιστάν

Όταν την περασμένα Κυριακή, οι Ταλιμπάν κατέλαβαν την Καμπούλ, σηματοδοτώντας την επιστροφή στην εξουσία μετά από 20 ολόκληρα χρόνια, η Ρωσία ήταν από τις λίγες χώρες, οι οποίες δεν εκδήλωσαν ανησυχία για την προέλαση των εξτρεμιστών.

Οι Ρώσοι διπλωμάτες έσπευσαν να περιγράψουν τους Ταλιμπάν ως «νορμάλ ανθρώπους» και ισχυρίστηκαν ότι η χώρα της κεντρικής Ασίας είναι πλέον ασφαλέστερη απ’ ό,τι ήταν τα προηγούμενα χρόνια (επί αμερικανικής επιρροής).

Από την πλευρά του, ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντίμιρ Πούτιν, διαμήνυσε χθες ότι η κατάληψη της εξουσίας από τους Ταλιμπάν είναι μια πραγματικότητα, την οποία πρέπει να συνηθίσουμε.

Πρόκειται για δηλώσεις, οι οποίες κινούνται αναμφίβολα σε εντελώς αντίθετο μήκος κύματος σε σχέση με το κοινό αίσθημα της δεκαετίας του ’80, όταν ο σοβιετικός στρατός επιχειρούσε επί εννέα συνεχόμενα χρόνια στο Αφγανιστάν, προσπαθώντας να εδραιώσει την κομμουνιστική κυβέρνηση.

Θερμά λόγια για τους Ταλιμπάν

Η πρεσβεία της Ρωσίας στην Καμπούλ ήταν από τα λίγα διπλωματικά κτίρια, τα οποία παραμένουν ανοιχτά, με τη Μόσχα μάλιστα να διαμηνύει ότι οι μαχητές των Ταλιμπάν έχουν αναλάβει την προστασία των Ρώσων αξιωματούχων.

Άλλωστε, ο Ρώσος πρέσβης, μέσα σε 48 ώρες, είχε προλάβει να συναντηθεί με εκπροσώπους των Ταλιμπάν και να διαβεβαιώσει την κοινή γνώμη ότι δεν υπήρχαν ενδείξεις βίας στην πρωτεύουσα της χώρας.

Οι θερμές σχέσεις Μόσχας – Ταλιμπάν, αν και δεν πρόκειται να οδηγήσουν σε αναγνώριση του νυν καθεστώτος της Καμπούλ, έχουν ήδη διαμορφώσει μια πιο ήπια «γλώσσα» εκ μέρους της Ρωσίας.

Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι το κρατικό πρακτορείο Tass αντικατέστησε τη λέξη «τρομοκρατική» με τη λέξη «ριζοσπαστική» στις αναφορές για την οργάνωση των Ταλιμπάν (επισήμως παραμένει ως τρομοκρατική οργάνωση).

Κι όλα αυτά, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι Μουτζαχεντίν, από τα σπλάχνα των οποίων γεννήθηκαν οι Ταλιμπαν, ήταν αυτοί που πολέμησαν τους Σοβιετικούς και την κομμουνιστική κυβέρνηση του Αφγανιστάν (με την υποστήριξη των ΗΠΑ) κατά τη διάρκεια του πολυετούς πολέμου του ’80. 

Οι επιδιώξεις της Ρωσίας

Η αλλαγή πλεύσης βέβαια, δεν είναι καινοφανής. Ήδη από το 2018, Μόσχα και Ταλιμπάν κάθονται στο τραπέζι του διαλόγου (όπως έκανε, φυσικά, και η κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ). Το 2017 δε, ο τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Rex Tillerson, έσπευσε να κατηγορήσει τη Ρωσία ότι παρέχει οπλισμό στους Ταλιμπάν, κάτι το οποίο το Κρεμλίνο διέψευσε αμέσως. 

Είναι σαφές ότι η ανοχή -αν όχι συμπάθεια- της Μόσχας προς τους Ταλιμπάν έχει διαδραματίσει καιριο ρόλο στη διαμόρφωση της παρούσας κατάστασης και των υπαρχόντων ισορροπιών την κεντρική Ασία. Άλλωστε, βασικός στόχος του Πούτιν είναι η διασφάλιση της περιφερειακής σταθερότητας. Κι αν αυτό μπορεί να επιτευχθεί με τους Ταλιμάν, τότε η Ρωσία θα κάνει ό,τι μπορεί για να το υποστηρίξει.

Εάν, για παράδειγμα, οι εξτρεμιστές της Καμπούλ καταφέρουν να διασφαλίσουν τα σύνορα, αποτρέψουν την εξαγωγή τρομοκρατών προς τη Ρωσία και εμποδίσουν τη διακίνηση ναρκωτικών, τότε η δουλειά για τη Μόσχα θα έχει γίνει, επουλώνοντας παράλληλα τις πληγές από τη σοβιετική εποχή (15.000 νεκροί Σοβιετικοί στρατιώτες). 

moneyreview.gr με πληροφορίες από BBC

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News