Ο πολιτισμός των 7.000 ετών που έκρυψε η κομμουνιστική προπαγάνδα
Στη Μυστηριώδη Νήσο του Ιούλιου Βερν οι ήρωες βρίσκονται ξαφνικά σε ένα νησί και αρχίζουν να δημιουργούν πολιτισμό. Μόνο που αυτό δεν είναι μία φανταστική ιστορία. Είναι η πραγματική ιστορία του πολιτισμού Κουκουτένι – Τριπολί. Πρόκειται για έναν πολιτισμό που δημιουργήθηκε 7.000 χρόνια πριν και φημιζόταν για την κεραμική του και την ανάπτυξη τεράστιων οικισμών με πολλά, μεγάλα σπίτια. Οι Κουκουτένι τιμούσαν τις γυναίκες και λάτρευαν κυρίως γυναικείες θεότητες.
Ο πολιτισμός τους εκτεινόταν από τα Καρπάθια Όρη μέχρι τις περιοχές του Δνείστερου και του Δνείπερου, με επίκεντρο τη σημερινή Μολδαβία, σημαντικά τμήματα της Ουκρανίας και της βορειοανατολικής Ρουμανίας. Οι οικισμοί κατελάμβαναν έκταση 350.000 τ.χλμ. από το Κίεβο έως το Μπρασόβ.
Οι πληθυσμοί που ανήκαν στον πολιτισμό Κουκουτένι-Τριπολί έχτισαν τους μεγαλύτερους οικισμούς στη Νεολιθική Ευρώπη, μερικοί από τους οποίους περιείχαν ως 3.000 κτίρια και ενδεχομένως κατοικούντο από 20.000 έως 46.000 άτομα. Ένα στοιχείο που προκαλεί εντύπωση στους αρχαιολόγους είναι ότι ανά τακτά διαστήματα (περίπου ανά 80 χρόνια) κατέστρεφαν πλήρως τους οικισμούς, καίγοντας τα σπίτια τους και τους ξαναέχτιζαν από την αρχή.
Υπάρχει όμως και κάτι που προκαλεί σε αρκετούς ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση. Ο σπουδαίος αυτός πολιτισμός είναι ελάχιστα γνωστός σήμερα. Αυτό σύμφωνα με ρεπορτάζ του BBC έχει να κάνει με το γεγονός ότι επί χρόνια το κομμουνιστικό καθεστώς προσπαθούσε να τον κρατήσει «κρυμμένο» στη ντουλάπα. Αρχικά ο πολιτισμός Κουκουτένι – Τριπολί χρησιμοποιήθηκε από την κομμουνιστική προπαγάνδα ως δείγμα μίας αρχαίας, αταξικής κοινωνίας, χωρίς την έννοια της ιδιοκτησίας. Μάλιστα διατέθηκαν τεράστια ποσά για τη μελέτη του αρχαίου πολιτισμού αυτού.
Όσο περισσότερα στοιχεία έφερναν ωστόσο φως οι αρχαιολόγοι με την έρευνα τόσο γινόταν πιο σαφές ότι κάθε άλλο παρά αταξική ήταν η κοινωνία των Κουκουτένι – Τριπολί. Επιπλέον δινόταν σημαντική έμφαση στην ατομική ιδιοκτησία. Όσοι αρχαιολόγοι τόλμησαν να αμφισβητήσουν δημοσίως την επίσημη προπαγάνδα θεωρήθηκαν εχθροί του κράτους. Ορισμένοι εξ αυτών μάλιστα καταδικάστηκαν ως μέλη τρομοκρατικής οργάνωσης και οδηγήθηκαν στο εκτελεστικό απόσπασμα. Κάποιοι Ουκρανοί που είχαν καταφύγει σε ξένες χώρες, όπως ο Καναδάς ή η Δυτική Γερμανία συνέχισαν να γράφουν για τις ρίζες τους. Αλλά ήταν λίγοι. Για πολλά χρόνια δεν υπήρχε καμία φωνή να μιλήσει για έναν σπουδαίο πολιτισμό.
Ακολουθήστε το Money Review στο Google News
