Ψυχική υγεία στον χώρο εργασίας – Η κατάθλιψη πρώτη ασθένεια μέχρι το 2030

Υψηλό κόστος για τις επιχειρήσεις και βέβαια βαρύτατες επιπτώσεις για τους εργαζομένους έχουν οι ψυχικές ασθένειες, οι οποίες αναδείχθηκαν ή απλούστατα ενισχύθηκαν κατά την περίοδο της πανδημίας. Ενδεικτικά, σύμφωνα με στοιχεία από πρόσφατη έκθεση της McKinsey & Company προκύπτει ότι μόνον στην Αυστραλία το κόστος για τις επιχειρήσεις που απασχολούν εργαζομένους με ψυχικές ασθένεις ανέρχεται στα 13,6 δισ. δολάρια ετησίως. Η οικονομική επιβάρυνση προκαλείται διότι οι άνθρωποι που πάσχουν από τέτοιου είδους ασθένειες χάνουν κατά μέσον όρο 10 έως 12 ημέρες εργασίας ανά έτος, ενώ σε 14 έως 18 ημέρες ετησίως είναι λιγότερο παραγωγικοί απ’ ό,τι συνήθως. Σε αυτό το σημείο αξίζει να σημειωθεί ότι σύμφωνα πάντοτε με τα στοιχεία της McKinsey, στην Αυστραλία ένας στους πέντε ανθρώπους ηλικίας 18 έως 85 πάσχει από κάποια ψυχική ασθένεια. Ανάγοντας το εν λόγω πρόβλημα σε παγκόσμια κλίμακα, φαίνεται ότι η κατάθλιψη παρά δείγματος χάριν, η οποία συγκαταλέγεται μεταξύ των πιο κοινών ψυχικών ασθενειών, θα αποτελεί την κορυφαία ασθένεια μέχρι το 2030.

Συνεπώς, ως επιτακτική ανάγκη θεωρεί η McKinsey την συμβολή των εργοδοτών στη δημιουργία και διατήρηση ενός εργασιακού χώρου, ο οποίος θα προστατεύει την ψυχική υγεία του εργατικού δυναμικού.

Δημιουργία χώρων που αποτρέπουν την εμφάνιση ψυχικών ασθενειών

Μία από τις προτάσεις της McKinsey για την αντιμετώπιση του προβλήματος είναι η καλλιέργεια ενός εργασιακού κλίματος με περισσότερη υποστήριξη, ελαστικότητα και με χαμηλά επίπεδα άγχους. Για παράδειγμα, οι επιχειρήσεις θα μπορούσαν να υιοθετήσουν θεσμούς που απαιτούν συνεργασία, όπως ομάδες με συγκεκριμένο σκοπό ή επιβλεποντες για τους νέους προσληφθέντες. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας ορισμένες εταιρείες προχώρησαν στη σύσταση μικρών «γειτονιών», οι οποίες οργάνωναν ψυχαγωγικές δραστηριότητες στην περίοδο των lockdown. Επιπλεόν, συχνή τακτική ήταν η διασφάλιση ευελιξίας για τους εργαζόμενους γονείς, με άδειες μετ’ αποδοχών ή άνευ αποδοχών και τη συρρίκνωση των ωραρίων. Μάλιστα, κάποιοι εργοδότες οργάνωναν και βραδιές αποκλειστικά για τα παιδιά των υπαλλήλων τους. Τέλος, κάποιες επιχειρήσεις παρακολουθούσαν τις ώρες ή μέρες με την υψηλότερη παραγωγικότητα και προσπαθούσαν να διαμορφώσουν τις ανάγκες τους ανάλογα.

Ανθεκτικότητα σε επίπεδο οργάνωσης

Πολύ αποδοτικά αποδείχθηκαν τα προγράμματα αναγνώρισης και παρακολούθησης της ψυχικής υγείας, ιδίως στις περιπτώσεις που συνδυάζονταν με προγράμματα σχετικής εκπαίδευσης των υψηλόβαθμων στελεχών για την κατάλληλη διαχείριση των υφισταμένων τους. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, πολλές εταιρείες δεσμεύτηκαν ότι θα υποστηρίξουν και θα επενδύσουν για τη βελτίωση της ψυχικής υγείας των εργαζομένων, ευνοώντας για παράδειγμα την ανταλλαγή εμπειριών και προωθώντας χρήσιμες συμβουλές. Επίσης, η McKinsey παρουσιάζει στη σχετική έκθεση ως παράδειγμα προς μίμηση την τακτική μίας συγκεκριμένης εταιρείας, η οποία καθιέρωσε ένα διάστημα μέσα στη μέρα για διάλειμμα, κατά το οποίο αποθάρρυνε εμπράκτως κάθε επαγγελματική δραστηριότητα.

Καλλιέργεια αυτοπεποίθησης

Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, εξαιρετικά χρήσιμες ήταν οι επεμβάσεις των επιχειρήσεων όσον αφορά τον καθορισμό προγραμμάτων διαχείρισης άγχους. Μέσω ειδικών εγχειριδίων, προωθούσαν τακτικές για αντιμετώπιση των δυσκολιών της καθημερινότητας, καθώς και τη δημιουργία μικρών ομάδων υποστήριξης μεταξύ των εργαζομένων. Μία σειρά εταιρειών ενθάρρυνε τη σωματική άσκηση, ζητώντας από τους εργαζομένους να μοιραστούν φωτογραφίες και στόχους γυμαστικής κάθε εβδομάδα.

Πρόληψη

Ορισμένες επιχειρήσεις διευκόλυναν την εύρεση ειδικών ή ανθρώπων με παρόμοιες εμπειρίες για επίλυση των ψυχικών τους προβλημάτων. Για παράδειγμα ένας οργανισμός δημιούργησε δίκτυο επικοινωνίας μεταξύ εργαζόμενων γονέων, ώστε να ανταλλάσουν συμβουλίες και να υποστηρίζουν ο ένας τον άλλο. ‘Αλλες επιχειρήσεις εστίασαν στον καθορισμό ημερών αφιερωμένων αποκλειστικά στην διατήρηση της ψυχικής υγείας και στη μείωση του στίγματος που συνοδεύει τις ασθένειες αυτές.

Ανάρρωση

Πριν την επιστροφή στο χώρο εργασίας, όσοι πάσχουν από ψυχικές ασθένειες πρέπει να έχουν αναρρώσει πλήρως, μολονότι η ίδια η εργασία μπορεί να λειτουργήσει ως μέθοδος αποθεραπείας. Σε κάθε περίπτωση, η επιστροφή ενός εργαζομένου στον επαγγελματικό χώρο πρέπει να συνοδεύεται με ιδιαίτερη μεταχείριση από το ειδικευμένο προσωπικό, ώστε να νιώσει άνεση και προστασία. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, μία συγκεκριμένη επιχείρηση διευκόλυνε για παράδειγμα την πρόσβαση 300 στελεχών της σε ψυχολόγους, καλύπτοντας οικονομικά ένα μέρος των συνεδριών. Σε άλλες επιχειρήσεις δημιουργήθηκε ο θεσμός της επιπλέον άδειας, διάρκειας 5 ημερών.

Ως στοχευμένες λύσεις για την πρόληψη των ψυχικών ασθενειών η McKinsey & Company προτείνει αρχικά στις επιχειρήσεις να αντιληφθούν τους κινδύνους εντός του επαγγελματικού χώρου που απειλούν την ψυχική υγεία. Μεταξύ αυτών θα μπορούσε να συγκαταλέγεται η έλλειψη επιβράβευσης ή το χαμηλό επίπεδο αυτονομίας. Επίπλέον, προτείνει την υιοθέτηση μεθόδων, που να εκτείνονται κατά μήκος ολόκληρης της επιχείρησης και να επηρεάζουν τους ανθρώπους, τις διαδικασίες,, τη δομή και την κουλτούρα της εταιρείας. Εκτός αυτού, η McKinsey συνιστά τη καταγραφή ορισμένων στοιχείων των εργαζομένων, ώστε οι επεμβάσεις να είναι προσωποποιημένες. Για παράδειγμα, απαιτείται διαφορετική στάση της επιχείρησης απέναντι σε έναν γονέα που εργάζεται με μικρά παιδιά στο σπίτι και σε έναν νέο που ζει μόνος του. Παράλληλα σημαντική είναι η συνεισφορά του ίδιου του εργατικού δυναμικού στην διαμόρφωση λύσεων και ενός παραγωγικού και υγιούς περιβάλλοντος. Μόνον με αυτό τον τρόπο οι λύσεις θα είναι κατάλληλες και βιώσιμες. Τέλος, η McKinsey προτείνει στους εργοδότες να δημιουργήσουν επαφές με τις τοπικές κοινωνίες, καθώς κατά τη διάρκεια της πανδημίας το σπίτι και το γραφείο έγιναν ένα. Κατά συνέπεια, μία εταιρεία προκειμένου να αυξήσει την απόδοση και το ενδιαφέρον των υπαλλήλων της οφείλει να αντιληφθεί τις αξίες τους και τις συνήθειές τους, οι οποίες αντικατοπτρίζονται στην κοινωνία.

Πηγή: McKinsey & Company

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News