Απλή μεταρρύθμιση με πολλούς συμβολισμούς
Ακούμε εδώ και χρόνια για τις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν για να αλλάξει εικόνα η χώρα μας και να υπάρξει μεγάλη οικονομική άνθηση. Μετά από κάποιες καθυστερήσεις, βγήκε στη δημοσιότητα η έκθεση Πισσαρίδη, η οποία χαράσσει ένα μονοπάτι το οποίο θα οδηγήσει στην ανάπτυξη και βελτίωση της οικονομίας μας και γενικότερα δημιουργούνται οι βάσεις να αλλάξει η εικόνα της χώρας.
Επίσης παράλληλα είναι σε εξέλιξη μια μεγάλη προσπάθεια από την κυβέρνηση και αφορά την προσέλκυση των Ελλήνων του εξωτερικού προωθώντας οικονομικά κίνητρα. Παρόλο που τα κίνητρα αυτά αποτελούν μια καλή αρχή από μόνα τους δεν αρκούν και μένουν ακόμα πολλά που χρειάζεται να γίνουν.
Brain drain είχαμε ανέκαθεν στην Ελλάδα και αναφέρομαι σε όλους τους επιστήμονες που έφυγαν στο εξωτερικό για σπουδές σε προπτυχιακό ή μεταπτυχιακό επίπεδο και δεν επέστρεψαν ποτέ στην Ελλάδα ή κάποιοι επέστρεψαν όταν ήταν στην ηλικία 40+.
Ανήκω σε αυτή την κατηγορία έχοντας ολοκληρώσει τις μεταπτυχιακές σπουδές στις ΗΠΑ και στη συνέχεια ως εργαζόμενος σε πολυεθνικές επιχειρήσεις στις ΗΠΑ και σε πολλές χώρες της δυτικής Ευρώπης, αποφάσισα να επιστρέψω στην πατρίδα χωρίς να υπάρχουν φορολογικά ή αλλού είδους κίνητρα και φυσικά με την επιστροφή μου με ξένισε πολύ ο τρόπος του επιχειρείν στη χώρα μας. Αναμφίβολα, πολλά έχουν αλλάξει τα τελευταία 20 χρόνια, πρωτίστως το νόμισμα συναλλαγής που πλέον η Ελλάδα έχει ένα κοινό νόμισμα με χώρες όπως η Γαλλία και η Γερμανία και φυσικά αναγνωρίσιμο σε όλο τον κόσμο.
Εργαζόμενος στην ICAP Employment Solutions από το 2008 με τζίρο 60+ εκατομμύρια και 2.500 εργαζόμενους, και πρόεδρος της ΕΝ.ΙΔ.Ε.Α. (Ένωσης Ιδιωτικών Εταιρειών Απασχόλησης) από το Φεβρουάριο του 2013, τα μέλη της οποίας έχουν τζίρο 330 εκατομμύρια περίπου και απασχολούν πάνω από 41.000 εργαζομένους (> 18.000 σε αντιστοιχία πλήρους απασχόλησης-ΑΠΑ) σε διάφορες συνεργαζόμενες εταιρείες, μιλάω τακτικά με επιχειρήσεις και οργανισμούς του εξωτερικού οι οποίοι δεν γνωρίζουν πως λειτουργεί η μισθοδοσία στη χώρα μας. Κατά συνέπεια το θέμα που προκύπτει συνέχεια είναι να εξηγώ ότι σε αυτή τη χώρα έχουμε 14,06 μισθοδοσίες ότι το επίδομα αδείας λαμβάνει ο εργαζόμενος την ίδια αναλογία ανεξάρτητα εαν απασχολήθηκε 6 ή12 μήνες σε έναν εργοδότη. Το συμπέρασμα και αίτημα είναι να κάνω αναλογικές πράξεις σε 12 μήνη βάση στο μισθοδοτικό κόστος και η σύσταση προς την κυβέρνηση που έχει θέσει πολύ υψηλά τον πήχη των μεταρρυθμίσεων είναι γιατί να μην απλοποιήσουμε τον υπολογισμό της μισθοδοσίας σε 12 μήνη βάση;
Για να μην παρεξηγηθώ η πρόταση είναι οι μισθοί να είναι σε δωδεκάμηνη βάση χωρίς απολύτως καμμιά μείωση. Δηλαδή μικτός μηνιαίος μισθός 1.000 αναλογεί σε 14.060 ετησίως ή 1.171,66667 σε 12μηνη βάση. Έτσι με νομοθετική ρύθμιση από το 2021 να γίνει 1.172/μήνα για 12 μισθοδοσίες ή 14.064 ετησίως.
Έχει αναλογισθεί κάποιος πόσο κοστίζει στις επιχειρήσεις ο υπολογισμός της μισθοδοσίας με την ισχύουσα νομοθεσία; Με βάση την εμπειρία μου και τους υπολογισμούς μου σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, δεν θα ήταν εξωφρενικό να αναφέρω ότι το κόστος σε κάθε επιχείρηση είναι κατά μέσο όρο 20.000 ετησίως (αναλογεί σε ένα άτομο με μικτό μηνιαίο μισθό με 14 μισθοδοσίες σε 1.150 περίπου).
Το ανωτέρω κόστος προκύπτει από τις εργατοώρες που απαιτούνται για τον υπολογισμό 3 επιπρόσθετων μισθοδοσιών (δώρο Πάσχα, επίδομα αδείας, δώρο Χριστουγέννων), πολυπλοκότητα σύννομης καταβολής επιδόματος αδείας, κατάθεση των υποχρεωτικών καταστάσεων στον ΕΦΚΑ όπως ΑΠΔ, αποχωρήσεις και προσλήψεις προσωπικού, λογιστικές εγγραφές και υποβολή στις αρχές, πιθανές αμφισβητήσεις και επικοινωνία μεταξύ των μερών κλπ. Επιπρόσθετα, εάν λάβουμε υπόψη την πολυπλοκότητα υπολογισμού του δώρου Χριστουγέννων του 2020 λόγω της αναστολής εργασίας σε διάφορους κλάδους και των πολλαπλών αλλαγών στη νομοθεσία, ακόμα και οι πιο έμπειροι περί της μισθοδοσίας αναρωτιούνται για την τελική ορθότητα των υπολογισμών τους.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΓΕΜΗ η ενεργή βάση εταιρειών (ΑΕ/ΕΠΕ, ΜΙΚΕ,ΙΚΕ) με οικονομικά στοιχεία ανέρχεται σε 50.000 περίπου. Κάνοντας τον πολλαπλασιασμό το ποσό ανέρχεται σε 1 δις (20.000 * 50.000) το οποίο αντιπροσωπεύει το 0.5% του ΑΕΠ της χώρας. Ουδείς επωφελείται από αυτό το ποσό και με μια απλή μεταρρύθμιση στον υπολογισμό της μισθοδοσίας, αυτό το ποσό θα μπορούσε να διοχετευθεί σε ενέργειες για τις εξαγωγές και την ψηφιακή αναβάθμιση των επιχειρήσεων.
Στην έκθεση Πισσαρίδη, στις δράσεις οικονομικής πολιτικής, αναφέρονται αξιόλογες αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο «ώστε να διευκολυνθεί η παραγωγική δραστηριότητα» με πρώτη τη μείωση του βάρους στη μισθωτή εργασία. Αναμφίβολα όλες σχεδόν οι επιχειρήσεις έχουν υλοποιήσει ή υλοποιούν προγράμματα ψηφιακού μετασχηματισμού με απώτερο στόχο να γίνουν πιο ανταγωνιστικές και νομίζω με ιδιαίτερη χαρά θα δεχθούν απλοποίηση εσωτερικών διαδικασιών όπως ο υπολογισμός της μισθοδοσίας.
Το ερώτημα που τίθεται είναι εάν θα τολμήσει η κυβέρνηση να απλοποιήσει τον τρόπο υπολογισμού της μισθοδοσίας των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα και να τον απαλλάξει από ένα αντιπαραγωγικό βάρος που επωμίζονται οι επιχειρήσεις χωρίς καμμία μείωση μισθών ή θα υπερισχύσει ο παραλογισμός του σημερινού συστήματος υπολογισμού και ο λαϊκισμός κάποιων περί πιθανής μείωσης μισθών;
Ο Θεόδωρος Γ. Τόλλης είναι Εκτελεστικός Διευθυντής ICAP Employment Solutions και Πρόεδρος της Ένωσης Ιδιωτικών Εταιρειών Απασχόλησης, μέλος του WEC (World Employment Confederation)
Ακολουθήστε το Money Review στο Google News
