ΔΕΘ: Τρεις αστερίσκοι
O πρωθυπουργός έκανε ορισμένες παραδοχές από τη ΔΕΘ. Τρεις από αυτές είναι απαράβατες προϋποθέσεις για το καλό σενάριο στην οικονομία.
Πρώτον, να μην ξανακλείσει η αγορά. Η αλήθεια είναι ότι αυτήν τη φορά υπάρχουν τα εμβόλια, τα οποία μειώνουν τις σοβαρές νοσήσεις αναλογικά με τα κρούσματα. Όμως ο συνδυασμός του υψηλού ποσοστού ανεμβολίαστων και του επόμενου κύματος του ιού, που αναμένεται να εκδηλωθεί το φθινόπωρο, μετά τις διακοπές και το άνοιγμα των σχολείων, εγείρει ερωτήματα για τις πιέσεις που θα δεχτούν τελικά τα νοσοκομεία με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις αποφάσεις της κυβέρνησης. Το 90% των διασωληνωμένων ασθενών με Covid-19 είναι ανεμβολίαστοι. Αν όμως οι ΜΕΘ γεμίσουν με ανεμβολίαστους; Θα αφεθούν εκείνοι και τα νοσοκομεία στην τύχη τους;
Δεύτερον, η προοπτική των εκλογών να μη διαταράξει το θετικό momentum στην οικονομία. Θα προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις; Θα αψηφήσει η κυβέρνηση το πολιτικό κόστος όσο θα πλησιάζει στην κάλπη; Σημειωτέον, το σενάριο των πρόωρων εκλογών, οι οποίες ποτέ δεν προαναγγέλλονται, είναι ακόμη ανοιχτό για την άνοιξη του 2022 και η εκλογική παράμετρος, ιδίως στην περίπτωση της απλής αναλογικής, είναι σε θέση να υπονομεύσει το βασικό σενάριο για ηλιοφάνεια στην ελληνική οικονομία.
Τρίτον να επιβεβαιωθούν στην πράξη οι εκτιμήσεις για την ένταση της ανάκαμψης από την πανδημία. Διότι το εύρος των φοροελαφρύνσεων και των ευεργετικών τους επιπτώσεων στην οικονομία, που απορρέει από την ανοχή των Ευρωπαίων κατόχων του ελληνικού χρέους, βασίζεται πάνω στις αισιόδοξες παραδοχές για την ανάκαμψη του ΑΕΠ μετά τα lockdowns.
Η ταμπακιέρα
Ως ποσά, τα περισσότερα μέτρα οικονομικής στήριξης που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός από τη ΔΕΘ είναι μέτρα που είχαν ήδη ληφθεί υπόψη από τον προϋπολογισμό.
Η διαπίστωση αυτή μετριάζει τον ενθουσιασμό για τους λάτρεις των παροχών. Καθησυχάζει όμως όσους αγωνιούν για τις πιέσεις στα κρατικά ταμεία.
Η δημοσιονομική ισορροπία είναι ο όρος για το χαμηλό κόστος δανεισμού της ελληνικής οικονομίας από τις αγορές αλλά και για τη θετική αντιμετώπιση της κυβέρνησης από τους Ευρωπαίους εταίρους της.
Κυρίως την Κριστίν Λαγκάρντ, η οποία σύντομα θα κληθεί να διαχειριστεί την ελληνική εξαίρεση από την ποσοτική χαλάρωση, όταν παύσει το έκτακτο πρόγραμμα αγοράς ομολόγων, PEPP.
Όσο η Ελλάδα συνεχίζει σε αυτήν την πορεία, «της σύνεσης και της υπευθυνότητας», η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα πιο δύσκολα θα γυρίσει την πλάτη σε μια αύξηση των τιμών εξυπηρέτησης του ελληνικού χρέους, δεδομένου ότι η Ελλάδα θα στερείται της επενδυτικής βαθμίδας μέχρι και το 2022.
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο ο πρωθυπουργός και το οικονομικό επιτελείο δεν ήταν σε θέση να προχωρήσουν σε πιο τολμηρές μειώσεις φόρων. Ξεχωρίζουν πάντως, ως διόλου αμελητέες, αποφάσεις όπως η κατάργηση του φόρου γονικής παροχής στα ακίνητα και η μείωση του ΦΠΑ στον πρωτογενή τομέα.
Το στοίχημα
Το ελατήριο, δηλαδή η εκτίναξη της ελληνικής οικονομίας μετά τη δεκαετή κρίση χρέους, δεν λειτούργησε ποτέ μέχρι σήμερα. Την πρώτη ευκαιρία χαράμισε η «οικονομική» πολιτική Τσίπρα – Βαρουφάκη. Τη δεύτερη τορπίλισε ο κορωνοϊός. Τώρα βρισκόμαστε μπροστά στο τρίτο slot για δυναμική ανάπτυξη. Η κατεύθυνση είναι σωστή, ο δρόμος κακοτράχαλος και ο τερματισμός ορατός αν και σε απόσταση.
Ακολουθήστε το Money Review στο Google News
