Ποιος έχει το «κλειδί» της ανάπτυξης; Ο δάσκαλος

Τι χρειάζεται η Ελλάδα για να κερδίσει το στοίχημα της ανάπτυξης;

Βραχυπρόθεσμα ταχύτερα βήματα ολόκληρης της Ευρώπης και των άλλων μεγάλων αγορών του ελληνικού τουρισμού στον εμβολιασμό του πληθυσμού κατά της Covid-19 και την υιοθέτηση ενός κοινά αποδεκτού πιστοποιητικού.

Για την επόμενη ημέρα της πανδημίας επενδύσεις που φέρνουν σταθερές θέσεις εργασίας και δίνουν ώθηση στην «πράσινη» μετάβαση και τον ψηφιακό μετασχηματισμό. Και επομένως ένα περιβάλλον- από τη δημόσια διοίκηση και τη γραφειοκρατία έως τη φορολογία και από το σταθερό ρυθμιστικό πλαίσιο έως την ταχύτητα στην απονομή δικαιοσύνης- που θα δημιουργεί ελκυστικές συνθήκες για μακροπρόθεσμου ορίζοντα επενδύσεις. 

Διαχρονικά όμως αυτό που έχει περισσότερη ανάγκη για να διασφαλίσει βιώσιμη ανάπτυξη δεν είναι άλλο από ένα καλύτερο εκπαιδευτικό σύστημα. Και πώς θα έρθει αυτό; Η προσπάθεια για σύνδεση της εκπαίδευσης με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας, η μεταρρύθμιση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι σημαντικά βήματα λένε σε πρόσφατες εκθέσεις τους τόσο η Κομισιόν όσο και ο ΟΟΣΑ. Αλλά δεν αρκούν. Πέρα από τις μεγάλες αλλαγές, και τα σχέδια με όραμα υπάρχουν και εκείνες, που αφορούν πιο πρακτικά, αλλά καθόλου «μικρά» ζητήματα. Ο Tim Bulman, senior economist στον ΟΟΣΑ το εξήγησε πολύ ωραία στη συνέντευξη που παραχώρησε στο «MR»:

«Η κυβέρνηση προωθεί τη μεταρρύθμιση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, αλλά υπάρχει ακόμη το ζήτημα των χιλιάδων δασκάλων, που έχουν συμβάσεις περιορισμένου χρόνου (αναπληρωτές). Τα κεφάλαια που παρέχονται από την Ε.Ε. δίνουν την ευκαιρία για συμβάσεις πιο μακροπρόθεσμες που θα τους προσφέρουν μεγαλύτερη βεβαιότητα για το πού θα διδάσκουν, αλλά και θα τους στηρίζουν ώστε να έχουν το κίνητρο να αποδίδουν καλά. Χρειάζεται ένα σύστημα που θα τους επιβραβεύει όταν αποδίδουν καλά» λέει. 

Μέσα σε όλη την γκρίνια και τα στερεότυπα για τους δασκάλους που εργάζονται λίγες ώρες και έχουν τρεις μήνες διακοπές, ας σκεφτούμε ότι δάσκαλοι κάνουν μία από τις δύσκολες δουλειές και για την κάνουν σωστά χρειάζονται εργασιακή ασφάλεια και κίνητρο – επιβράβευση. Το δεύτερο σημαίνει καλός μισθός και ένα αξιόπιστο σύστημα αξιολόγησης. 

Γιατί οι δάσκαλοι είναι οι άνθρωποι στους οποίους εμπιστευόμαστε τα παιδιά μας. Το σχολείο είναι ο θεσμός που τους δίνει μαζί με την οικογένεια τα εφόδια για να βγουν στην κοινωνία και την επαγγελματική ζωή. Είναι η βάση μας. Και εάν δεν υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες στη βάση, μην περιμένουμε να φτάσουμε στην κορυφή. 

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News