Πώς οι τρίχες των ποντικιών «μυρίζουν» τον κίνδυνο
Είναι δύσκολο να είσαι ποντίκι. Σε εξωτερικούς χώρους, οι εχθροί παραμονεύουν παντού: κουκουβάγιες από πάνω, φίδια από κάτω, νυφίτσες στην παρακάτω στροφή. Σε εσωτερικούς χώρους, ένα ποντίκι μπορεί να έρθει αντιμέτωπο με παγίδες και πεινασμένες γάτες.
Τα ποντίκια διαχειρίζονται αυτούς τους κινδύνους χάρη στην υψηλή ικανότητα σε όραση, ακοή και όσφρηση. Αλλά μπορεί να έχουν ακόμη ένα όπλο, το οποίο μέχρι σήμερα αγνοούταν. Μία μελέτη που δημοσιεύτηκε τον περασμένο μήνα στο Royal Society Open Science περιγράφει τις ομοιότητες μεταξύ του τριχώματος ορισμένων θηλαστικών / μαρσιποφόρων και των τεχνητών οπτικών οργάνων.
Ο Ian Baker, συγγραφέας της έρευνας και φυσικός που εργάζεται στην ιδιωτική βιομηχανία, υποστηρίζει ότι οι τρίχες λειτουργούν ως «υπέρυθρες κεραίες», οι οποίες ανιχνεύουν τη θερμότητα και προειδοποιούν για την ύπαρξη αρπακτικών.
Ο Δρ Baker ασχολείται με κάμερες θερμικής απεικόνισης, οι οποίες οπτικοποιούν την υπέρυθρη ακτινοβολία που παράγεται από τη θερμότητα. Ερευνά και σχεδιάζει αισθητήρες υπέρυθρων ακτινών για τη βρετανική αμυντική εταιρεία Leonardo UK Ltd.
Αλλά κινηματογραφεί επίσης, την άγρια ζωή κοντά στο σπίτι του, στο Σαουθάμπτον της Αγγλίας. Ο ίδιος εκτιμάει «πόσο άνετα είναι τα ζώα στο απόλυτο σκοτάδι». Κι αυτό τον έκανε να αναρωτηθεί για τις αισθητηριακές τους δυνάμεις.
Μεταξύ άλλων, παρατήρησε πώς οι γάτες «μαζεύουν» το σώμα τους πίσω από το κεφάλι, όταν κυνηγούν. Και πώς το ερμηνεύει αυτό; «Προσπαθούν να “κρύψουν” τη ζέστη τους» πίσω από τις κρύες μύτες τους. Έχει επίσης, παρατηρήσει κουκουβάγιες να στρίβουν καθώς κινούνται προς κάποιο θήραμα, ίσως για να «προστατεύσουν» τα θερμότερα μέρη τους -τα πόδια και τις φτερούγες.
Ίσως, σκέφτηκε, «τα αρπακτικά πρέπει να κρύψουν τις υπέρυθρες ακτίνες τους για να μπορέσουν να πιάσουν ένα ποντίκι».
Ο Δρ Baker έβαλε ορισμένες τρίχες ποντικιού στο μικροσκόπιο. Το προστατευτικό τρίχωμα -ο πιο τραχύς τύπος τρίχας- περιείχε ομοιόμορφα κατανεμημένες ζώνες χρωστικής ουσίας, οι οποίες, για τον Dr. Baker, έμοιαζαν πολύ με δομές που επιτρέπουν στους οπτικούς αισθητήρες να συντονιστούν σε συγκεκριμένα μήκη κύματος του φωτός.
Φωτ. Open Science, 2021
Οι θερμικές κάμερες εστιάζουν ειδικά στην ακτινοβολία 10-micron: Το τμήμα του φάσματος που αντιστοιχεί στη θερμότητα που εκλύεται από τα ζωντανά πλάσματα . Μετρώντας τις ζώνες , ο Δρ Baker διαπίστωσε ότι ήταν επίσης συντονισμένες στην ακτινοβολία 10-micron.
Καθώς αυτές οι τρίχες κατανέμονται ομοιόμορφα γύρω από το σώμα, η δύναμη της υπέρυθρης αίσθησης θα μπορούσε να βοηθήσει ένα ποντίκι να «εντοπίσει» μια γάτα ή μια κουκουβάγια προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, εκτίμησε ο Δρ Baker .
Όμως ο Helmut Schmitz, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Βόννης στη Γερμανία, εξήγησε ότι το να μεταπηδήσεις απευθείας από τις δομικές ιδιότητες σε μια βιολογική λειτουργία, είναι επικίνδυνο. Για να δείξουμε ότι οι τρίχες εξυπηρετούν αυτόν τον σκοπό, είναι απαραίτητο να αποδειχθεί ότι τα κύτταρα του δέρματος στα οποία είναι προσκολλημένα, είναι σε θέση να αναγνωρίσουν μικρές διαφορές στη θερμοκρασία -κάτι που δεν έχει παρατηρηθεί.
Ο Δρ Baker ελπίζει ότι και άλλοι θα εξετάσουν βαθύτερα αυτά τα ανατομικά ερωτήματα και θα σχεδιάσουν πιο αυστηρά πειράματα.
«Τα ζώα που λειτουργούν τη νύχτα, έχουν μυστικά» κατέληξε.
Copyright:
2021 The New York Times
Διαβάστε επίσης:
Γιατί είναι δύσκολο να βρεις πολικές αρκούδες;
Η νέα βασίλισσα της ομορφιάς δεν είναι και η πιο συνηθισμένη
Γιατί προσπαθούμε να σώσουμε ένα απλό… ρεβύθι
Ακολουθήστε το Money Review στο Google News
