Τι μας μαθαίνουν τα θύματα του Βεζούβιου
Στις τελευταίες του στιγμές, ένας άνδρας έσφιξε μια δερμάτινη τσάντα στο πλευρό του, πριν να τον καταπιούν η καυτή στάχτη, τα αέρια και οι πέτρες που εκτοξεύονταν από τον Βεζούβιο.
Για περισσότερους από 19 αιώνες, δεν υπήρχε κανένα σημάδι ότι ο άνδρας αυτός είχε υπάρξει, έως ότου οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν τον ξαπλωμένο σκελετό του τον Οκτώβριο, σε μία παραλία του Ηρακλείου, μιας από τις πόλεις που σβήστηκαν, μαζί με χιλιάδες ανθρώπους, στην έκρηξη της 24ης Αυγούστου του 79 π.Χ.
Δική είναι η πρώτη ανθρώπινη σορός που ανακαλύφθηκε στο Ηράκλειο εδώ και 25 χρόνια, ένα αναπάντεχο εύρημα που υπόσχεται να φέρει νέες πληροφορίες για τον αρχαίο ρωμαϊκό πολιτισμό, που πάγωσε στον χρόνο από τη μανία του ηφαιστείου.
«Σήμερα είναι δυνατόν να κάνουμε κάποια είδη αναλύσεων που 20, 30 χρόνια νωρίτερα δεν μπορούσαμε να κάνουμε», είπε ο Pier Paolo Petrone, ανθρωπολόγος του University Federico II της Νάπολης. «Για παράδειγμα, μελετάμε το DNA αυτών των ανθρώπων. Το Ηράκλειο είναι ένα ανοικτό βιβλίο».
Όπως η Πομπηία, η πιο διάσημη γειτονική πόλη, περίπου 13 χιλιόμετρα στα νοτιοανατολικά, το Ηράκλειο είναι εδώ και αιώνες μία υπενθύμιση του πόσο εύθραυστη είναι η ζωή και τα ανθρώπινα εγχειρήματα. Ο Βεζούβιος τις έθαψε μαζί με αρκετές ακόμα πόλεις στον Κόλπο της Νάπολης, σβήνοντάς τις από τον χάρτη μέσα σε ώρες και διατηρώντας τις για να ανακαλυφθούν.
Τα σκελετικά λείψανα θα μελετηθούν σε ένα ανθρωπολογικό εργαστήριο στο ίδιο μέρος, μαζί με τα περιεχόμενα της τσάντας, η οποία περιέχει ένα ξύλινο κουτί, για στοιχεία γύρω από την ταυτότητα του άνδρα. Ένα μικρό μπρούτζινο δαχτυλίδι ανακαλύφθηκε επίσης όταν μία μικροσκοπική κάμερα μπήκε προσεκτικά στην τσάντα.
«Μπορούμε να μάθουμε πολλά πράγματα από τα κόκκαλά του: Την ακριβή του ηλικία, τι δουλειές μπορεί να έκανε, εάν είχε ασθένειες», είπε ο Domenico Camardo του Herculaneum Conservation Project, μίας συνεργασίας ανάμεσα στις τοπικές αρχές κληρονομιάς και το Packard Humanities Institute του Λος Άλτος στην Καλιφόρνια.
Η αρχαία πόλη βρίσκεται κάτω από την σύγχρονη πόλη του Ερκολάνο, κάτι το οποίο δημιουργεί προκλήσεις για την συντήρησή της, ειδικά λόγω της διάβρωσης από υπόγειες πηγές.
Τη δεκαετία του 1980 και του 1990, περίπου 300 θύματα της έκρηξης ανακαλύφθηκαν σε παραθαλάσσιες αποθήκες στο ίδιο κομμάτι της παραλίας όπου βρέθηκε ο άνδρας με την τσάντα, όμως η δουλειά τότε ήταν πολύ πιο περίπλοκη. Οι αρχαιολόγοι έφτιαξαν εκμαγεία από fiberglass για καθένα από τα λείψανα στο μέρος όπου βρέθηκαν.
«Αυτό χρειάστηκε εβδομάδες, ακόμα και μήνες, δουλειάς», είπε ο κ. Petrone. «Τώρα, με τα 3-D scans και την φωτογραμμετρία, έχεις την πλήρη καταγραφή και μπορείς να κάνεις ένα τέλειο αντίγραφο σε λεπτά».
Τα νεότερα λείψανα εμφανίστηκαν κατά τη διάρκεια ενός project για την ανάκτηση της αρχαίας παραλίας, εκατοντάδες μέτρα πιο μέσα στη στεριά από τη σημερινή ακτή, ώστε να γίνει προσβάσιμη στο κοινό.
Οι εργασίες έφεραν στην επιφάνεια πάνω από 150 κομμάτια ξύλου. Μαζί με κλαδιά και δέντρα, οι αρχαιολόγοι βρήκαν δοκάρια, σκελετούς από πόρτες και παράθυρα και αυτό που ο κ. Camardo περιέγραψε σαν τη μεγαλύτερη ξύλινη σανίδα από τον αρχαίο ρωμαϊκό κόσμο: Μία σανίδα 10,4 μέτρων που χρειάστηκαν 12 εργάτες για να τη μεταφέρουν.
«Πιστεύουμε ότι μάλλον χρησιμοποιούνταν ως σκαλωσιά για κτίρια», είπε.
Ο κ. Petrone είπε ότι τα νέα ευρήματα ήταν επίσης σημαντικά από ηφαιστιολογικής άποψης. Με τον κρατήρα του 14 χιλιόμετρα από την καρδιά της Νάπολης, ο Βεζούβιος, που εξερράγη τελευταία φορά το 1944, παραμένει ένα από τα πιο επικίνδυνα ηφαίστεια στον κόσμο.
«Μέσω της μελέτης αυτών των θυμάτων, αυτών των επιπτώσεων, μπορούμε να έχουμε μία ιδέα του τι μπορεί να συμβεί στην περίπτωση μιας μελλοντικής έκρηξης του Βεζούβιου» είπε. «Το ηφαίστειο είναι ακόμα ενεργό και βρίσκεται σε μία περιοχή με 3 εκατ. ανθρώπους».
Copyright:
2021 The New York Times
Διαβάστε επίσης:
Ο πλανήτης που επιβίωσε μετά τον θάνατο του ήλιου
Ενώ ο πλανήτης θερμαίνεται, αποκαλύπτονται τα κρυμμένα μυστικά του πάγου
Εκεί όπου η υπερθέρμανση του πλανήτη θεωρείται «αναγέννηση»
Ακολουθήστε το Money Review στο Google News
