The New York Times Σάββατο 5/06/2021, 13:43 JACOB BERNSTEIN
NEW YORK TIMES INTERNATIONAL WEEKLY

Οι πλούσιοι έφυγαν. Δεν έλειψαν σε κανέναν

Οι πλούσιοι έφυγαν. Δεν έλειψαν σε κανέναν

Ακόμη και χωρίς οριστικά στοιχεία από την πόλη της Νέας Υόρκης για το πόσοι άνθρωποι έμειναν κατά τη διάρκεια της πανδημίας, υπάρχουν άφθονες ενδείξεις για την έξοδο των πλουσιότερων κατοίκων της. 

Στην πολυκατοικία της Μόλι Τζονγκ στο Uper East Side μόλις 5 από τα 47 πολυτελή διαμερίσματα κατοικούνταν τον Απρίλιο του 2020. Ο Μαρκ Άρμοστρονγκ Πέντιγκριου, personal trainers, στο Μανχάταν λέει ότι το 85% των πελατών του έφυγαν από την πόλη. 

Τώρα καθώς ο εμβολιασμός προχωράει, νέα εστιατόρια ανοίγουν και τα καταστήματα γεμίζουν. Οι περισσότεροι Νεοϋορκέζοι αντιλαμβάνονται λογικά ότι αυτά είναι καλά νέα. Αλλά αυτές τις ημέρες υπάρχει αρκετή δυσφορία έναντι εκείνων που έφυγαν. Όχι εκείνων που έφυγαν, γιατί έχασαν τη δουλειά τους ή γιατί έπρεπε να φροντίσουν οικογενειακά τους πρόσωπα που είχαν ασθενήσει, διευκρινίζει ο Τζερεμάια Μος, 50 ετών, ο οποίος το 2007 ξεκίνησε το Vanishing New York, ένα blog για τις επιχειρήσεις που έκλεισαν εξαιτίας των υψηλών ενοικίων και του ανταγωνισμού.

Η δυσφορία έχει να κάνει  με μία «τεράστια ομάδα ανθρώπων που έφυγαν, γιατί δεν γνώριζαν πώς να ζουν στη Νέα Υόρκη, χωρίς να καταναλώνουν, χωρίς να είναι σε μπαρ και εστιατόρια και καταστήματα» εξηγεί. 

«Τώρα επιστρέφουν και δεν καταλαβαίνουν ότι για εμάς που μείναμε, υπάρχει μία πραγματική αίσθηση εισβολής». 

Η Κιμ Χαστράιτερ, πρώην συντάκτρια του Paper Magazine, που ζει στο Σκουέαρ Παρκ, είδε την πολυκατοικία της να αδειάζει. Το να μην συναντά ορισμένους από τους γείτονές της ήταν λυπηρό. Αλλά η απουσία των φοιτητών της Νέας Υόρκης; «Παράδεισος» λέει.

Οι Νεοϋρκέζοι που έμειναν στην πόλη βρήκαν στιγμές ηρεμίας και χαράς ακόμη και μέσα στην τραγωδία. Η Τσέριλ Νταν, 60 ετών, φωτογράφος, σημειώνει ότι μεταμορφώθηκε η έννοια της κοινότητας. «Πηγαίνεις σε ένα μαζαγί και οι άνθρωποι έχουν ώρα για μία συζήτηση» τονίζει. «Ίσως διψούν για αυτό, γιατί υπάρχει η αίσθηση πως είμαστε σε ένα μικρό χωριό κατά τρόπο που δεν υπήρε ποτέ μέχρι πριν από έναν χρόνο. Υπάρχει μία ενέργεια. Είμαι εδώ, είσαι εδώ, δεν είμαστε τουρίστες, αλλά μέλη αυτής της κοινότητας». 

Τον Μάρτιο σε μία ανάρτηση στο Facebook ο Μπράιν Έλνερ, 51 ετών, περίεγραψε τα εγκαίνια του Sona, ενός ινδικού εστιατορίου, ως μία «αναγέννηση, επιστροφή». Το χρησιμοποίησε για να δελεάσει κάποιους να επιστρέψουν. Ορισμένοι συμφωνούν με το βασικό του επιχείρημα.

Ο Έρικ Κόμπερ, 66, senior fellow στο Μanhattan Institute, λέει ότι χωρίς τους φόρους από τους πλουσίους η πόλη θα πρέπει να περικόψει κοινωνικά προγράμματα και να απολύσει χιλιάδες υπαλλήλους. Αυτό λέει συνέβη τη δεκαετία του 1970 όταν η πόλη αντιμετώπισε μία χρηματοοικονομική κρίση και ο πληθυσμός της συρρικνώθηκε. 

Αλλά η κ. Χαστράιτερ, υποστηρίζει ότι δημιουργούνται και ευκαιρίες. Η πόλη παρέδωσε πολλά lofts σε καλλιτέχνες, που έκαναν μεγάλη επιτυχία.

Ο Καλίλ Γκιμπράν Μοχάμαντ, 48 ετών, καθηγητής στο Χάρβαρντ λέει ότι δεν υπάρχει λόγος να πανικοβάλλεται κανείς για το εάν θα επιστρέψουν οι πλούσιοι. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι θα επιστρέψουν.

Copyright:
2021 The New York Times

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News