H χώρα που σκοτώνει ποιητές
Μετά την εκτέλεση του πρώτου και δεύτερου ποιητή, ο τρίτος ποιητής έγραψε ένα ποίημα.
Πυροβολούν στο κεφάλι
Αλλά δεν γνωρίζουν
Ότι η επανάσταση ζει στην καρδιά
Μετά την εκτέλεση του τρίτου ποιητή, ο τέταρτος ποιητής έγραψε ένα ποίημα.
Μην αφήνεις το αίμα σου να παγώνει
Μάζεψε το αίμα σου για αυτή τη μάχη
Αφού σκότωσαν και τον τέταρτο ποιητή, με το σώμα του να τυλίγεται στις φλόγες στις 14 Μαΐου, δεν υπήρξε άλλη στροφή. Τουλάχιστον για μία στιγμή.
Η ποίηση παραμένει ζωντανή στη Μιανμάρ, όπου τα αντισυμβατικά όπλα έχουν ενεργοποιηθεί για τη μάχη κατά του στρατού που έχει σκοτώσει περισσότερους από 800 ανθρώπους, από την ημέρα του πραξικοπήματος και της αποπομπής της εκλεγμένης κυβέρνησης την 1η Φεβρουαρίου. Για ορισμένους ακτιβιστές της δημοκρατίας η πολιτική δεν μπορεί να χωριστεί από την ποίηση.
Διαιασθανόμενοι τη δύναμη των προσεχτικά επιλεγμένων λέξεων, οι στρατηγοί έχουν ρίξει στη φυλακή περισσότερους από 30 ποιητές από την ημέρα του πραξικοπήματος. Τουλάχιστον τέσσερις έχουν σκοτωθεί, όλοι από την πόλη Monywa η οποία είναι στην κεντρική Μιανμάρ και έχει αναδυθεί σε κέντρο της αντίαστασης κατά της Χούντας.
«Το πνεύμα κατά του απολυταρχισμού ήταν πάντα ήταν η σάρκα και τα οστά των ποιητών» λέει ο U Yee Mon, ποιητής και υπουργός Άμυνας στη σκιώδη κυβέρνηση, που αμφισβητεί την χούντα. «Οι άνθρωποιμε τα όπλα φοβούνται τα χέρια που κρατούν μολύβι» προσθέτει.
Οι πρώτοι ποιητές που σκοτώθηκαν από τις δυνάμεις ασφαλείας μετά το πραξικόπημα ήταν οι Ko Chan Thar Swe και Ma Myint Myint Zin. Ο πρώτος πυροβολήθηκε στο κεφάλι και ο δεύτερος στο στήθος. Ο πολιτικός ακτιβισμός για σκοπούς εκπαίδευσης και προστασίας του περιβάλλοντος είχε οδηγήσει έναν άλλο ποιητή τον Chan Thar Swe στη φυλακή το 2015. Δεκάδες ποιητές μοιράζονται την ίδια τύχη στη Μιανμάρ. Εκείνος συνέχισε να φτιάχνει ποιήματα από το κελί του. Οι φυλακισμένοι μπορούν να έχουν βιβλία, αλλά όχι μολύβια ή στυλό. Έτσι κρατούσε στη μνήμη του την κάθε στροφή.
Πέντε ημέρες μετά το πραξικόπημα έγραψε την «Επανάσταση»
Σκοτεινές νύχτες
Κρατάνε πολύ
Θα έρθει η αυγή
Γιατί είναι το καθήκον αυτών που τολμούν
Να νικήσουν το σκοτάδι και να φέρουν το φως
Στις 4 Μαρτίου η αδερφή του Ma Khin Sandar Win κλήθηκε στο νεκροτομείο. Αναγνώρισε το πτώμα του αδελφού της. Είδε μία τρύπα από σφαίρα στον αριστερό του κρόταφο. Μία τομή διαπερνούσε τον κορμό του. Η οικογένεια αναρωτιόταν εάν τα εσωτερικά του όργανα είχαν αφαιρεθεί, κάτι που συναντάται ολοένα και ιο συχνά σε ανθρώπους σκοτώνει ο στρατός. Αλλά το πτώμα του Chan Thar Swe οδηγήθηκε στην αποτέφρωση πιρν προλάβουν να μάθουν περισσότερα.
Στην κηδεία του ένας άλλος ποιητής, ο Ko Khet Thi, απήγγειλε ένα ποίημα που είχε γράψει για εκείνους που είχαν εκτελεστεί από τις δυνάμεις ασφαλείας. Λίγες εβδομάδες αργότερα συνελήφθη και τελικά βρέθηκε νεκρός. Το σώμα του είχε μία ανεξήγητη τομή.
«Φοβάμαι και εγώ ότι θα με σκοτώσουν, αλλά συνεχίζω να μάχομαι» λέει ο Ko Kyi Zaw Aye, άλλος ποιητής από τη Monywa, που ήταν στο περιβάλλον των δύο ανδρών.
Η πολιτική πίεση στη Μιανμάρ έχει μεγάλη παράδοση ως μέσο αντίστασης στην κάθε είδους καταπίεση. Το 2015 όταν η Εθνική Λίγκα για τη Δημοκρατία πάλεψε κατά του κόμματος του στρατού στις πρώτες ελεύθερες και δίκαιες εκλογές της γενιάς, επιστράτευσε πάνω από δέκα ποιητές. Όλοι κέρδισαν.
Ο U Sein Win ζωγράφισε και έκανε σκάλιζε ξύλα. Έγραφε ποιήματα και θεατρικά έργα. Όταν μιλούσε, τα χέρια του χόρευαν με τις λέξεις. Τα μακριά μαλλιά του πλαισίωναν το πρόσωπό του. Στις 14 Μαΐου κάποιος επιτέθηκε στον 60χρονο Sein Win με έναν κουβά βενζίνης και μετά άναψε ένα σπίρτο, σύμφωνα με την κόρη του, Ma Thin Thin Nwe. Πέθανε εκείνη τη νύχτα. Από το πραξικόπημα περισσότεροι από 10 δημοκρατικοί πολιτικοί, ακτιβιστές και απλοί πολίτες έχουν πεθάνει σε τέτοιες ανεξήγητες επιθέσεις.
Στην κηδεία του Chan Ter Swe, εβδομάδες πριν σκοτωθεί και ο ίδιος, ο Khet Τι είχε προβλέψει την καταστροφική δύναμη της φωτιάς και την αναγέννηση που ακολουθεί.
Άρχισαν να καίνε ποιητές
Αλλά οι στάχτες κάνουν το έδαφος πιο γόνιμο
Copyright:
2021 The New York Times
Ακολουθήστε το Money Review στο Google News
