The New York Times Δευτέρα 8/02/2021, 14:37 TEJAL RAO
THE NEW YORK TIMES

Το ιδανικό μέρος για take out: Το Instagram

Το ιδανικό μέρος για take out: Το Instagram

Εργαζόμενη ως μαγείρισσα στο Rustic Canyon η Τζίχι Κιμ έφτιαχνε χειλωμένα, τρυφερά malfatti και πράσινη σούπα pozole με μύδια. Αλλά πάντα ονειρευόταν να ανοίξει το δικό της μαγαζί. 

Ήταν απλά ένα όνειρο- έως και πέρυσι, όταν η πανδημία ανάγκασε τα εστιατόρια να κλείσουν και ένα κύμα ανέργων μαγείρων άρχισε να επανεξετάζει τις προοπτικές της καριέρας του και να αναμορφώνει τη σκηνή του takeout στις πόλεις με νέες, οικογενειακές επιχειρήσεις. 

Η κ. Κιμ όπως δεκάδες άλλοι συνάδελφοί της ανά τη χώρα άρχισε να πειραματίζεται με νέα pop ups, διαφημίζοντας το μενού της στο Instagram και αλλάζοντας τον τρόπο που πολλοί παραγγέλνουν φαγητό. Πολλοί μάγειρες στηρίζονται σε απευθείας μηνύματα ή οδηγούν με λινκ σε φόρμες ή εφαρμογές τρίτων. Αυτού του είδους η αποκεντρωμένη διαδικασία παραγγελίας μπορεί να αποπροσανατολίζει τους ενδιαφερόμενους. Πρέπει να ακολουθείς την κάθε επιχείρηση, να θυμάσαι το πρόγραμμα του κάθε pop up, να μαθαίνεις κανόνες και μεθόδους πληρωμής. Και κάποιοι είναι πιο καλά οργανωμένοι από άλλους. Οι πληροφορίες διαχέονται σε ένα μείγμα stories που εξαφανίζονται ύστερα από 24 ώρες και αναρτήσεων που μπορεί να αλλάζουν από εβδομάδα σε εβδομάδα. 

Η εκρηκτική αύξηση στα νέα pop ups μπορεί να φαίνεται ως αχτίδα φωτός καθώς τα εστιατόρια δίνουν μάχη επιβίωσης ή κλείνουν, αλλά η πανδημία δεν δημιούργησε ακριβώς ευκαιρίες για τους μάγειρες. Εκατοντάδες χιλιάδες απολύθηκαν ή είναι σε αναστολή και αυτοί που παρέμειναν να εργάζονται στην πρώτη γραμμή μπορεί να κολλήσουν τον ιό στη δουλειά. 

Χωρίς δίχτυ ασφαλείας οι μάγειρες βγήκαν από τα συντρίμμια για να χτίσουν τις δικές τους ανεξάρτητες, αυτοσχέδιες επιχειρήσεις, ανακατευθύνοντας τα προσόντα τους και τις διασυνδέσεις τους με προμηθευτές και πελάτες σε νέα project. 

Τον Μάιο ο Έρικ Πιεντραχίτα, πρώην σου σεφ στο Bon Temps στο Λος Άτζελες, έστησε έναν ξυλόφουρνο με πυρότουβλα και ένα γκριλ στην αυλή του πατέρα του, λίγα χιλιόμετρα από το Griffith Park, το σημείο παράδοσης του φαγητού. Οι πελάτες που κάνουν τις παραγγελίες τους μέσω Instagram περιμένουν να τις παραλάβουν και κάνουν πικνικ ή  επιστρέφουν σπίτι για να φάνε.

«Δεν έχω κάποια επίσημη κατάρτιση στο μπάρμπεκιου» λέει ο κ. Πιεντραχίτα, ο οποίος άρχισε το Neighborhood Barbecue την περασμένη άνοιξη στο Instagram. «Αλλά πήρα τη γνώση που έχω από τα εστιατόρια και προσπάθησα να την εφαρμόσω στο μπάρμπεκιου» συμπληρώνει. Ο 33χρονος ψήνει 27 κιλά παϊδάκια και 9 κιλά κοτόπουλου την εβδομάδα. «Μου λείπουν τα εστιατόρια, αλλά τώρα μπορώ και βλέπω σε καθημερινή βάση τον πατέρα μου. Έχω χρόνο να ζήσω τη ζωή μου» λέει. 

Σε ένα γεμάτο Σαββατοκύριακο ο Κέβιν Χόκιν, ιδιοκτήτης εστιατορίου, πουλάει περίπου 600 πίτσες λεπτής, τραγανής ζύμης μέσω ενός κενού στον φράχτη του, στο σπίτι του στην Αλταντένα της Καλιφόρνιας. Το Side Pie είναι μία μικρή επιχείρηση, αλλά ακόμη και εάν υπήρχε χώρος για να μεγαλώσει, ο κ. Χόκιν σκέφτεται ότι 1000 πίτσες σε ένα Σαββατοκύριακο θα είναι πθανότατα το ανώτατο όριο. «Η πανδημία άνοιξε τα μάτια μας ως προς το ότι πρέπιε να αλλάξουμε για πάντα, για να προχωρήσουμε» λέει. «Κάθε ένας στον κλάδο συνήθιζε να εργάζεται έως εξαντλήσεως και τώρα το επανεξετάζουμε αυτό». Ποστάρει πίτσες στο Instagram και έχει αναπτύξει μία μικρή αλλά αφοσιωμένη βάση ακολούθων. 

Για τους μάγειρες που δεν είναι εξοικειωμένοι με τα social media το να προωθήσουν τη δουλειά τους στο Instagram ή για μετανάστες που δεν μιλούν άπταιστα αγγλικά, το να διαχειριστούν το γράψιμο και το μάρκετινγκ ή απροσδόκητα μηνύματα από πελάτες μπορεί να αποδειχθεί πρόκληση. Η Σοφία Πάρζα, 29 ετών, συνεργάζεται με την μητέρα της, 62 ετών, και τη βοηθά να κάνει τη συσκευασία και να μεταφράζει τις περσικές συνταγές της στα social media. Είναι ένα καθοριστικό κομμάτι της επιχείρησης Golden Rice. 

Μαγείρεψαν το πρώτο τους pop up στην κουζίνα του σπιτιού τους στο Λος Άτζελες τον περασμένο Ιούλιο, ποστάροντας λεπτομέρειες στο Instagram. Το φαγητό τους έγινε τόσο δημοφιλές που χρειάστηκε να προσθέσουν τρεις μάγειρες και δύο οδηγούς στην ομάδα τους. «Είναι περίεργο να αισθανόμαστε τόσο ενθουσιασμό σε μία περίοδο κατά την οποία τα εστιατόρια δέχονται πλήγμα» λέει η κ. Πάρζα, για την ανάπτυξη του Golden Rice. «Δεν είμαστε επιβαρυμένοι με μισθώσεις και άλλα τώρα και μπορούμε να κάνουμε αυτό που θέλουμε». 

Copyright:
2021 The New York Times

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News