Covid-19: To σύμπτωμα που στοιχειώνει όσους έχουν νοσήσει
Έως και τον Μάρτιο η Κάθριν Χάνσεν είχε τόσο έντονη την αίσθηση της όσφρησης και της γεύσης, που μπορούσε να αναπαράξει σχεδόν οποιοδήποτε γεύμα εστιατορίου στο σπίτι, απλά φέρνοντας στο νου τα αρώματα και τις γεύσεις. Μετά έφτασε ο κορωνοϊός. Ένα από τα πρώτα συμπτώματα της κ. Χάνσεν ήταν η απώλεια όσφρησης και μετά τη γεύσης. Δεν μπορεί να γευθεί πια το φανητό και δεν μπορεί καν να ανεχθεί να το μασήσει. Τώρα ζει κυρίως με σούπες και ροφήματα.
«Είμαι σαν κάποιον που χάνει την όρασή του ως ενήλικας» αναφέρει η κ. Χάνσεν, κτηματομεσίτρια που ζει έξω από το Σιάτλ. «Γνωρίζουν ότι κάτι θα έπρεπε να μοιάζει κάπως. Και εγώ γνωρίζω τη γέυση θα έπρεπε να αφήνει αυτό που τρώω, αλλά δεν μπορώ να φτάσω εκεί».
Η μειωμένη αίσθηση της όσφρησης, γνωστή ως ανοσμία, έχει εξελιχθεί σε ένα από τα επίμονα συμπτώματα της Covid-19. Είναι μάλιστα το πρώτο σύμπτωμα για ορισμένους ασθενείς και κάποιες φορές το μόνο. Συχνά συνοδεύεται από αδυναμία γεύσης και ο ερχομός της είναι απότομος στους ασθενείς. Οι περισσότεροι ανακτούν τις αισθήσεις αυτές αφού αναρρώσουν, συνήθως μερικές εβδομάδες αργότερα. Ωστόσο σε μία μικρή μειονότητα ασθενών η απώλεια επιμένει και οι γιατροί δεν μπορούν να πουν πότε ή εάν οι αισθήσεις αυτές θα επιστρέψουν.
Οι επιστήμονες γνωρίζουν ελάχιστα για το πώς ο ιός προκαλεί επίμονη ανοσμία ή το πώς να τη θεραπεύσουν. Οι περιπτώσεις των ασθενών αυτών πολλαπλασιάζονται καθώς ο ιός συνεχίζει το σαρωτικό πέρασμά τους ανά τον κόσμο και ορισμένοι ειδικοί φοβούνται ότι η πανδημία ίσως να αφήσει τεράστιους αριθμούς ανθρώπων με μόνιμη απώλεια όσφρησης και γεύσης. Η προοπτική αυτή ωθεί αρκετούς στην ιατρική κοινότητα στο να προσπαθούν να μάθουν περισσότερα για τα αίτια της απώλειας των αισθήσεων.
Μελέτες έχουν συνδέσει την ανοσμία με την κοινωνική απομόνωση και την ανηδονία- την ανικανότητα να αισθανθεί κάποιος ευχαρίστηση. Οι μνήμες και τα συναισθήματα είναι άμεσα συνδεδεμένα με την όσφρηση και το οσφρητικό σύστημα διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην καλή συναισθηματική κατάσταση. «Η όσφρηση δεν είναι κάτι στο οποίο δίνουμε προσοχή έως ότου χαθεί» λέει η Πάμελ Ντάλντον τουMonell Chemical Senses Center στην Φιλαδέλφεια. Επιπλέον οι οσμές λειτουργούν ως το πρωταρχικό μήνυμα αφύπνισης ειδοποιώντας τους ανθρώπους για κινδύνους στο περιβάλλον όπως πυρκαγιές ή διαρροή αερίου.
Η Μισέλ Μίλερ στο Μπέισαϊντ της Νέας Υόρκης μολύνθηκε τον Μάρτιο και έκτοτε δεν έχει μυρίσει τίποτα. Πρόσφατα ο σύζυγός της και η κόρη της την έβγαλαν σε κατάσταση πανικού από την κουζίνα, λέγοντας ότι έχει γεμίσει αέριο. Δεν είχε ιδέα. «Είναι κάτι να μυρίζεις και να γεύεσαι, αλλά αυτό ήταν θέμα επιβίωσης» λέει.
Οι άνθρωποι σκανάρουν συνεχώς το περιβάλλον τους για οσμές, που σηματοδοτούν αλλαγές και πιθανούς κινδύνους, εξηγεί ο Δρ. Ντάλντον. Οι οσμές κινητοποιούν το μυαλό. Τα βρώμικα ρούχα, το χαλασμένο φαγητό. Χωρίς αυτού του είδους το σύστημα ανίχνευσης κινδύνων οι άνθρωποι γίνονται ανήσυχοι.
Ορισμένοι έχουν δοκιμάσει θεραπείες όπως η εκπαίδευση όσφρησης: μυρίζουν διάφορα έλαια και τρόφιμα (λεβάντα, ευκάλυπτο, κανέλα, σοκολάτα) αρκετές φορές μέσα στην ημέρα. Πρόσφατη έρευνα σε 153 ασθενείς στη Γερμανία έδειξε ότι αυτό βοηθά μερικώς όσους έχουν χαμηλότερη λειτουργία του οσφρητικού συστήματος και εκείνους με παροσμία.
Ο Έρικ Ρέινολντς, 51χρονος στην Σάντα Μαρία της Καλιφόρνια, έχασε την αίσθηση της όσφρησης όταν κόλλησε Covid-19 τον Απρίλιο. Αισθάνεται την έλλειψη αυτή πιο έντονα όταν πηγαίνει στην παραλία που είναι κοντά στο σπίτι του για να περπατήσει. Δεν μπορεί πια να μυρίσει τον ωκεανό. «Το μυαλό μου γνωρίζει πώς μυρίζει. Και μετά πηγαίνω εκεί και δεν μυρίζω τίποτα» λέει.
Ακολουθήστε το Money Review στο Google News
