Ο 12χρονος Ντίκενς στο εργοστάσιο βερνικιού

9 Φεβρουαρίου 

1824

Δύο ημέρες μετά τα 12α γενέθλιά του ο Τσαρλς Ντίκενς αρχίζει να εργάζεται στο εργοστάσιο παραγωγής βερνικιού «Warren’s Blacking» στο Λονδίνο για να στηρίξει την οικογένειά του, καθώς ο πατέρας του είναι στη φυλακή για χρέη. Για 12 ώρες την ημέρα και 6 ημέρες την εβδομάδα υπό τις εντολές ενός σκληρού αφεντικού ο Ντίκενς τυλίγει δοχεία με βερνίκι σε χαρτί και στη συνέχεια βάζει ετικέτα σε κάθε δοχείο. Η εμπειρία αυτή επηρέασε βαθύτατα τον ψυχισμό και το έργο του, που με τη σειρά του έκανε πολλούς να επεναξετάσουν τις «δοξασμένες ημέρες» της Βιομηχανικής Επαναστάσης. 

«Ήταν ένα χαοτικό, ετοιμόρροπο παλιό οίκημα, που ρύπαινε τον ποταμό με τα απόβλητά του και είχε κυριολεκτικά κατακλυστεί από τους αρουραίους. Τα δωμάτια με τις ξύλινες επενδύσεις, τα σάπια πατώματα, η ετοιμόρροπη σκάλα και οι γκρίζοι αρουραίοι, που εφορμούσαν στα κελάρια, τα σκουξίματα τους να ηχούν από τις σκάλες όλη την ώρα, όπως και η βρωμιά και η αποσύνθεση του μέρους, είναι ξεκάθαρα ακόμη μπροστά μου, σα να βρισκόμουν και πάλι εκεί….Το αντικείμενο της εργασίας μου ήταν να καλύπτω τα δοχεία με το βερνίκι: Πρώτα, με ένα φύλλο λαδόχαρτου και μετά με ένα κομμάτι μπλε χαρτιού. Μετά τα έδενα με σπάγκο και στο τέλος έκοβα κοντά και ταιριαστά το χαρτί, γύρω από το στόμιο, έτσι που έμοιαζε με δοχείο αλοιφής, που έβρισκε κανείς σε φαρμακείο. Όταν ολοκλήρωνα ένα συγκεκριμένο αριθμό πακεταρισμένων δοχείων, κολλούσα στο καθένα μια τυπωμένη ετικέτα και πάλι από την αρχή» έχει περιγράψει ο ίδιος ο Ντίκενς στον βιογράφο του. 

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News