Η Ελλάδα δεν μπορεί να γίνει Μπέργκαμο
«Ιταλικά γνωρίζετε; Μπέργκαμο είναι η μεταφορά της ελληνικής λέξης Πέργαμον, που σημαίνει την οχυρή ακρόπολη. Τώρα που μάθατε πως είναι ελληνική λέξη, όλα θα πάνε καλά» έγραψε ένας φίλος, προχθές.
Αυτομάτως σκέφτηκα πως -πάνω, κάτω- τέτοιες μέρες, πέρυσι, οι Ιταλοί «οχύρωναν» την ψυχολογία των γιατρών τους, με θεμέλιο λίθο το χειροκρότημα από τα μπαλκόνια… ως έκφραση συμπαράστασης από μακριά.
Ακολουθήσαμε το παράδειγμά τους, με τον πρώτο εγκλεισμό μας. Μα αλήθεια, εμείς ποιους χειροκροτούσαμε; Εδώ, οι γιατροί μας ήταν ακόμη ξεκούραστοι. Οι αριθμοί διασωληνωμένων σχεδόν ακίνδυνοι για το ΕΣΥ. Τα κρούσματα δεν ξεπερνούσαν τα χίλια σε καθημερινή βάση. Κι όμως, το πράξαμε. Μιμηθήκαμε τους Ιταλούς. Βγήκαμε στα μπαλκόνια, χειροκροτώντας το δικό μας υγειονομικό δυναμικό. Σαν μία προκαταβολική εκδήλωση ευγνωμοσύνης για όσα θα συνέβαιναν στο επόμενο διάστημα.
Σήμερα, η επικρατούσα κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική. Μπορεί να μην έχουμε γίνει Μπέργκαμο, αλλά οι γιατροί και οι νοσηλευτές της χώρας βρίσκονται, ήδη, στα όρια της εξάντλησης, καταβάλλοντας υπεράνθρωπες προσπάθειες. Παράλληλοι «αγώνες» βρίσκονται σε εξέλιξη. Αγώνας, να κρατηθούν στη ζωή όσοι περισσότεροι άνθρωποι μπορουν. Αγώνας, να μην καταρρεύσει το Συστημα Υγείας. Αγώνας, να επιτευχθεί ο στόχος των εμβολιασμών. Αγώνας, να παραμείνουμε προστατευμένοι.
Η επιστράτευση των ιδιωτών ιατρών συμπίπτει με τα 200 χρόνια από την έναρξη της Επανάστασης του 1821.
Μια πρόσκληση ήρθε στο Facebook. «Την 25η Μαρτίου 2021, σταματάμε ό,τι κάνουμε, όπου κι αν βρισκόμαστε για να αποτίνουμε τον ελάχιστο φόρο Τιμής στους Ήρωές μας, ψάλλοντας τον Εθνικό μας Ύμνο για όσους μάχονταν και μάχονται υπέρ πίστεως και πατρίδος. Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε τον αγώνα τους κατ’ελάχιστο. Ένα παρατεταμένο χειροκρότημα ας ακολουθήσει τον Εθνικό Ύμνο για όλους τους συνανθρώπους μας που έδωσαν και δίνουν τη μάχη για τη ζωή τους και την δική μας».
Ένα κάλεσμα υπέρ πίστεως, στη ζωή, στα ιδανικά, στην ιστορία, στην επιστήμη και σε όσους την υπηρετούν. Για όσους μάχονταν και συνεχίζουν, για το υπέρτατο αγαθό… την ελευθερία. Κάθε είδους, ελευθερία.
«Αν μη τι άλλο, ρομαντικό», σκέφτηκα. Ένα οφειλόμενο «ευχαριστώ» σε συνέχεια όσων έχουν διαδραματιστεί τον τελευταίο χρόνο, εντός των ελληνικών νοσοκομείων -κι ενώ δεν υπήρχαν εμβόλια- σε συνδυασμό με έναν ιδιαίτερο, πολιτικό, εορτασμό της εθνικής επετείου.
Αν τα καταφέρουν θα είναι περίτρανη ένδειξη ομόφωνης ευγνωμοσύνης και παράλληλα μια συλλογική απόδοση τιμής, όπως επιβάλλει η πατριωτική συνείδηση προσαρμοσμένη στην πρωτογνωρη -αλλά συνάμα ιστορική- συνθήκη που βιώνουμε, αυτήν του εγκλεισμού.
Η εκδήλωση μετρά λίγους προσκεκλημένους, μέχρι στιγμής. Αυτό όμως δεν διαλύει την ελπίδα των διοργανωτών πως μπορούν να τα καταφέρουν, ενώνοντας τους Έλληνες και τις Ελληνίδες σε μια φωνή, υπό τον Εθνικό ‘Υμνο, ανήμερα της 25ης Μαρτίου.
Άλλωστε, ούτε ο Νικόλαος Μαντζαρος εγκατέλειψε την ιδέα να αναγνωρισθεί ως Εθνικός ‘Υμνος «ο ύμνος εις την Ελευθερίαν», όταν αυτή απορρίφθηκε από τον Όθωνα, χαρακτηρίζοντας ως Θούριο την τέταρτη «αντιστικτική» μελοποίηση του.
Μπέργκαμο είναι η μεταφορά της ελληνικής λέξης Πέργαμον, που σημαίνει την οχυρή ακρόπολη. Η Ελλάδα δεν είναι και ούτε πρόκειται να γίνει Μπέργκαμο, καθώς -σήμερα, περισσότερο από ποτέ άλλοτε- είναι οχυρωμένη απέναντι σε κάθε φύσεως πρόκληση, είτε πρόκειται για τη λήθη, είτε για τον ιό ή τις διεθνείς προκλήσεις. Διαθέτει εμβόλια, έχει ισχυρούς συμμάχους και κυρίως έμψυχο, ανθρώπινο δυναμικό με μνήμη και γνώση της ιστορίας μας. Οχυρώνεται. Ανέκαθεν οχυρωνόταν και νικούσε. Όλα καλά θα πάνε.
Ακολουθήστε το Money Review στο Google News
