LIFE & ARTS

Η τέχνη της (κινηματογραφικής) σύνθεσης που μας πηγαίνει μπροστά

Η τέχνη της (κινηματογραφικής) σύνθεσης που μας πηγαίνει μπροστά

«Επιτρέπεται» το 2021 ένας λευκός σκηνοθέτης να διευθύνει δύο μαύρους πρωταγωνιστές σε ένα ρομαντικό δράμα με πολιτικές-κοινωνικές πινελιές; Μπορεί να κάνει το ίδιο ένας στρέιτ άνδρας με δυο ομοφυλόφιλους χαρακτήρες; Θεωρητικά η απάντηση θα έπρεπε να είναι εύκολη και να παραπέμπει στο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα, το οποίο φυσικά μπορεί να κριθεί λαμβάνοντας υπόψιν και τις προσλαμβάνουσες των εμπλεκόμενων στο εκάστοτε έργο.

Δυστυχώς σε μια εποχή που το τοξικό κομμάτι της πολιτικής ορθότητας τείνει να σκεπάσει την ίδια την… ορθότητα, τίποτα δεν είναι δεδομένο. Τον τελευταίο καιρό για παράδειγμα έχει ξεσηκωθεί μεγάλη κουβέντα στον χολιγουντιανό μικρόκοσμο για την ταινία «Malcolm and Marie» που κυκλοφόρησε πρόσφατα στην πλατφόρμα του Netflix. Εκεί ο (λευκός) δημιουργός της, Σάμ Λέβινσον, σκηνοθετεί το (μαύρο) ζευγάρι των μοναδικών πρωταγωνιστών, του Τζον Ντέιβιντ Ουάσινγκτον («Tenet») και της Ζεντάγια («Euphoria»).

Οι δυο τους επιστρέφουν στο σπίτι έπειτα από μια κινηματογραφική πρεμιέρα -εκείνος είναι ο σκηνοθέτης- και το ρίχνουν στον καυγά περίπου επί παντός επιστητού. Η μινιμαλιστική αυτή, θεατρικής υφής, προσέγγιση προκάλεσε την δυσαρέσκεια αρκετών σχολιαστών, επώνυμων και ανώνυμων, επειδή λέει «βάζει στο στόμα των Αφροαμερικανών ηθοποιών τα λόγια του λευκού σεναριογράφου», θεωρώντας τους με λίγα λόγια φερέφωνα των δικών του απόψεων.

Η νεαρή και ταχύτατα ανερχόμενη Ζεντάγια δήλωσε σχετικά με το ζήτημα στους New York Times τα εξής: «Αυτό που ξεχνούν κάποιοι είναι ότι εκτός από πρωταγωνιστές, ο Τζον Ντέιβιντ και εγώ είμαστε επίσης συν-χρηματοδότες και παραγωγοί της ταινίας, τα ονόματά μας βρίσκονται στους τίτλους ακριβώς δίπλα σε αυτό του Σαμ (σ.σ. Λέβινσον). Οπότε δεν γίνεται να πιστεύετε πως δεν είχαμε κανένα λόγο στο σενάριο. Αντιθέτως ο Σαμ έγραψε το φιλμ για εμάς τους δύο και φυσικά πιστεύω ότι αν είναι γράψεις κάτι, πρέπει να λάβεις υπόψιν τις εμπειρίες του χαρακτήρα τον οποίο δημιουργείς. Με τον Σαμ είχαμε αρκετές συζητήσεις πάνω σε αυτό και νομίζω πως πολλά από όσα είπαμε υπάρχουν στην ταινία».

Πράγματι αν κάποιος δει όντως το «Malcolm and Marie» δίχως να γνωρίζει την ταυτότητα του σκηνοθέτη, είναι πολύ πιθανό να μην μαντέψει ότι εκείνος είναι λευκός. Από την άλλη, ο προσεκτικός παρατηρητής θα καταλάβει την πολύ ενδιαφέρουσα εσωτερική «μάχη» που συμβαίνει στο σενάριο, με τον Λέβινσον να προσπαθεί να ισορροπήσει ακριβώς μεταξύ των δικών του εμπειριών και εκείνων των πρωταγωνιστών του. Κάπου εκεί όμως βρίσκεται και το πραγματικό νόημα της τέχνης, που προτιμά να συνθέτει και έτσι να γεννά κάτι καινούριο, από το να αποξενώνει και να κρύβεται πίσω από οχυρά. Οι άνθρωποι -και όχι μόνο οι καλλιτέχνες- θα κατανοήσουν και θα σεβαστούν περισσότερο ο ένας τον άλλο, όταν έρθουν κοντά και δουλέψουν μαζί, πάντα επί ίσοις όροις.

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News
TAGS