Η θέα από τους ουρανοξύστες του Ελληνικού και το come back της Αβαξ

• Ο Διευθύνων Σύμβουλος της Αβαξ, Κωνσταντίνος Μιτζάλης ήταν ξεκάθαρος χθες όταν έλεγε πως η κατασκευαστική θα διεκδικήσει όσο μεγαλύτερο κομμάτι μπορεί από τα έργα προϋπολογισμού δυόμισι δισεκατομμυρίων ευρώ της πρώτης επενδυτικής περιόδου στο Ελληνικό. Και αυτό, εξήγησε χθες μιλώντας σε παρουσίαση της εταιρίας, σημαίνει και υποδομές και ευρύτερα κατασκευαστικά έργα και οικιστικά και εμπορικά ακίνητα. Όσοι παρακολούθησαν το κορυφαίο στέλεχος του ομίλου Αβαξ κατά διάρκεια της συγκεκριμένης παρουσίασης όπως και τον επικεφαλής και βασικό μέτοχο του ομίλου Χρήστο Ιωάννου κατάλαβαν ίσως πως κάποια πράγματα έχουν ήδη συζητηθεί με την Lamda Development και ενδεχομένως σε μεγαλύτερο βάθος από ότι φαντάζεται η αγορά.

• Μπορεί, λοιπόν, η κατασκευή ενός ουρανοξύστη να έχει απασχολήσει πολύ λίγο τους Έλληνες developers (ας όψεται η ελληνική χωροταξία), όμως, για τον Αμερικανό μεγιστάνα του real estate, Harry Macklowe η ανάπτυξη ενός πύργου δεν είναι παρά ρουτίνα. Μιλάμε για τον 84χρονο σήμερα ιδρυτή της αμερικανικής εταιρείας ανάπτυξης ακινήτων Macklowe Properties με την οποία έχει “συμμαχήσει” η Άβαξ για τη διεκδίκηση της κατασκευής του οικιστικού πύργου στο Ελληνικό.

• Έχοντας “σηκώσει” ουκ ολίγους (όχι από τους ψηλότερους αλλά ποιοτικούς) ουρανοξύστες στη Νέα Υόρκη, λίγες εταιρείες θα μπορούσαν να συγκριθούν με την Macklowe. Για παράδειγμα, το Hotel Macklowe που έχει κατασκευάσει στην Times Square αποτελείται από 52 ορόφους και είναι ένα από τα τοπόσημα της περιοχής. Όπως και το κτήριο κατοικιών Riverbank West στο Theater District που κατασκεύασε το μακρινό 1987 έχει 44 πατώματα. Υπάρχει όμως, και κάτι που θα μπορούσε να εκπλήξει πραγματικά τον αειθαλή Macklowe: η θέα από τους ουρανοξύστες του Ελληνικού, την οποία λίγοι κι εκλεκτοί είχαν, σχετικά πρόσφατα, την τύχη να “απολαύσουν” μέσω ενός ειδικού προγράμματος προσομοίωσης των υψηλών κτηρίων που σχεδιάζονται στην έκταση του πρώην αεροδρομίου. 

• Με ενοποιημένο κύκλο εργασιών 3,850 δισεκατομμύρια ευρώ για το 2020 η Viohalco παραμένει ένας από τους λιγοστούς μεγάλους ιδιωτικούς ελληνικούς βιομηχανικούς ομίλους (στην πραγματικότητα μετρώνται στα δάχτυλα του ενός χεριού και… περισσεύουν και δάχτυλα) έστω και εάν οι πωλήσεις αυτές είναι μειωμένες κατά 8,3% έναντι του προηγούμενου έτους. Εξάλλου αυτό προήλθε κατά κύριο λόγο από την μείωση των τιμών των μετάλλων διεθνώς και των όγκων πωλήσεων κατά τη διάρκεια του δευτέρου τριμήνου, ως συνέπεια της πανδημίας. Το ενοποιημένο EBITDA, συμπεριλαμβανομένης της επίπτωσης των τιμών μετάλλων, αυξήθηκε κατά 4,7% στα 286 εκατ.

• Τα κέρδη μετά από φόρους της Viohalco ανήλθαν το 2020 σε 32,9 εκατ. από 16,7 εκατ. το 2019. Αυτά η δυναμική προέρχεται κυρίως από τις καλές επιδόσεις του κλάδου των καλωδίων αλλά και από την αύξηση της εμπορικής αξίας των επενδυτικών ακινήτων. Η διοίκηση της Viohalco προτείνει την διανομή μερίσματος 0,02 ευρώ ανά μετοχή. Ο καθαρός δανεισμός των εταιριών της Viohalco μειωθηκε στα 1.529 εκατ. Η τιμή της μετοχής της κινείται σε υψηλό έτους. Και η προσοχή των διεθνών επενδυτικών κεφαλαίων έχει επιστρέψει από πέρυσι το Νοέμβριο αν κρίνει κανείς από τους αυξημένους όγκους συναλλαγών και την κίνηση της μετοχής από τα 2,8 ευρώ στα τέλη Οκτωβρίου στα 4,40 αυτό τον καιρό. Not bad.

• Ενδιαφέρουσες επισημάνσεις από την Γενική Γραμματέα Ενέργειας και Ορυκτών Πρώτων Υλών του ΥΠΕΝ Αλεξάνδρα Σδούκου στην χθεσινή ημερίδα του ΙΕΝΕ (Ινστιτούτο Ενέργειας Νοτιοανατολικής Ευρώπης) για την απολιγνιτοποίηση: Όπως σημείωσε, η λιγνιτική ηλεκτροπαραγωγή μειώθηκε κατά 50% το 2020 σε σχέση με το 2019. «Τα νούμερα δείχνουν πως ούτως ή άλλως οι λιγνίτες δεν θα δούλευαν», σχολίασε, αναφερόμενη στην απόφαση για ταχεία απόσυρση των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ. Με δεδομένο μάλιστα ότι τα δικαιώματα ρύπων προσέγγισαν τα 40 ευρώ/τόνο, το κόστος της «λιγνιτικής μεγαβατώρας» διαμορφώνεται στα 90 ευρώ, έναντι 60 ευρώ/MWh που είναι το κόστος της ηλεκτροπαραγωγής από μονάδες φυσικού αερίου. «Γιατί να επιλέξει κανείς από την αγορά το ακριβότερο καύσιμο ;» Εύλογο το ερώτημα, ιδίως αν λάβει κανείς υπόψη του τις τελευταίες εξελίξεις στο «μέτωπο» ΔΕΗ-DG COMP.

• Για να μείνουμε στη ΔΕΗ, ιδού και μερικά ενδιαφέροντα παραλειπόμενα από την εκτενή έκθεση της Fitch Ratings για την αξιολόγηση του ομολόγου με ρήτρα αειφορίας της Επιχείρησης, που δημοσιεύθηκε αυτή την εβδομάδα αλλά ελέω Καθαρής Δευτέρας πέρασε στα ψιλά. Μεταξύ άλλων, κάνει λόγο για «ικανοποιητική πρόοδο» στο θέμα των ληξιπρόθεσμων οφειλών, καθώς εκτιμά ότι από 2,8 δισ. ευρώ στο τέλος του 2019, θα έχουν περιοριστεί στα 2,4 δισ. στο τέλος του τρέχοντος έτους και είναι πιθανό να υπάρξει και περαιτέρω πρόοδος, με δεδομένη την σημασία που προσδίδει η διοίκηση στο θέμα αυτό. «Ωστόσο, οι ανείσπρακτες οφειλές παραμένουν μεγάλος κίνδυνος για τη ρευστότητα της επιχείρησης, καθώς η συλλογή των οφειλών είναι εκτεθειμένη στις οικονομικές συνθήκες της χώρας». Με άλλα λόγια, ότι μάζεψε, μάζεψε. Τι; Όχι;

Αποποίηση ευθύνης: Τα αναφερόμενα στην παρούσα ενότητα αποτελούν δημοσιογραφικές πληροφορίες και σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να θεωρηθούν ή εκληφθούν σαν επενδυτικές συμβουλές ή προτάσεις, ούτε προσφορά ή προτροπή, για οιαδήποτε πράξη αγοράς ή πώλησης κινητών αξιών όπως μετοχές ή ομόλογα ούτε άλλων αξιών εν γένει.

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News