Δολάριο: Ο μοναδικός νικητής στο σημερινό «αντίστροφο» νομισματικό πόλεμο

Το άλμα του δολαρίου σε νέα υψηλά, παρότι οι νομισματικές αρχές σε ολόκληρο τον πλανήτη σπεύδουν να αυξήσουν τα επιτόκιά τους ή να παρέμβουν για να στηρίξουν τα νομίσματά τους, δείχνει ότι ο «αντίστροφος» νομισματικός πόλεμος που έχουν ξεκινήσει οι κεντρικές τράπεζες είναι καταδικασμένος να αποτύχει. 

Στη μάχη κατά της άκρως επιθετικής Fed, υπάρχει μόνο ένας νικητής και αυτός είναι το δολάριο. 

Η τρίτη επιτοκιακή αύξηση των 75 μονάδων βάσης της Fed μαζί με τη δέσμευση ότι θα επακολουθήσει και νέα σύσφιγξη – καταπόντισε τις αγορές και ώθησε στα ύψη το δολάριο. Δυστυχώς για τον υπόλοιπο κόσμο, το δολάριο μοιάζει με μία σφαίρα που κινείται ασταμάτητα και σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά της. Και αυτό απομακρύνει τους επενδυτές από τα νομίσματα που καταρρέουν, γεγονός που ωφελεί το δολάριο, τροφοδοτώντας ουσιαστικά τον φαύλο κύκλο. 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η Σουηδία. Η κεντρική της τράπεζα αύξησε το βασικό επιτόκιό της κατά 1% – περισσότερο από κάθε άλλη φορά από το 1993 – όμως η σουηδική κορώνα βούλιαξε σε ιστορικό ναδίρ έναντι του δολαρίου, καταγράφοντας πτώση 4% αυτή την εβδομάδα. 

Η αύξηση των επιτοκίων κατά 75 μονάδες βάσης από την ΕΚΤ την προηγούμενη εβδομάδα και η δέσμευση ότι θα ακολουθήσουν και άλλες αυξήσεις δεν κατάφεραν να σταματήσουν την ελεύθερη πτώση του ευρώ σε χαμηλό 20 ετών. 

Ο όρος «νομισματικοί πόλεμοι» επινοήθηκε από τον υπουργό Οικονομικών της Βραζιλίας Γκουίντο Μαντέγκα το 2010, στον απόηχο της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης όταν οι αδύναμες συναλλαγματικές ισοτιμίες στις ανεπτυγμένες οικονομίες συνέβαλαν στην τόνωση της ανάπτυξης και απέτρεψαν τον αποπληθωρισμό.

Το παγκόσμιο κύμα πληθωρισμού μετά την πανδημία, ωστόσο, έχει ανατρέψει αυτή τη δυναμική και οι κεντρικές τράπεζες βρίσκονται τώρα σε αγώνα δρόμου να αυξήσουν τα επιτόκια και να εξουδετερώσουν τον πληθωρισμό. Ο «αντίστροφος» νομισματικός πόλεμος έναντι της Fed και του δολαρίου είναι πολύ πιο δύσκολο να κερδηθεί.

Μία μελέτη εργασίας του ΔΝΤ τον Ιούλιο αναφορικά με τις παρεμβάσεις στην αγορά ξένου συναλλάγματος σε 26 ανεπτυγμένες και αναπτυσσόμενες οικονομίες από το 1990 έως το 2018 αποκάλυψε ότι οι παρεμβάσεις για τη μείωση των ανισορροπιών που προκύπτουν από μακροπρόθεσμους μακροοικονομικούς παράγοντες δεν είναι αποτελεσματικές. 

Πολύ περισσότερο, συμπεραίνει ότι οι πωλήσεις νομισμάτων φαίνεται να είναι πιο αποτελεσματικές από τις αγορές τους και οι παρεμβάσεις δεν βοηθούν ιδιαίτερα σε αγορές συναλλάγματος που διαθέτουν μεγάλη ρευστότητα. 

Ουσιαστικά, οι κεντρικές τράπεζες είναι πιο πιθανόν να επιτύχουν το στόχο τους σε έναν «παραδοσιακό νομισματικό πόλεμο» πωλώντας το νόμισμά τους για να το κρατήσουν αποδυναμωμένο αλλά ανταγωνιστικό παρά όταν παρεμβαίνουν για να αγοράσουν νόμισμα με αποθέματα δολαρίου. 
 
Ο αντίκτυπος της ανόδου του δολαρίου γίνεται πολύ πιο αισθητός στο Τόκιο και στο Λονδίνο, όπως έδειξε η ελεύθερη πτώση των νομισμάτων τους. Η παρέμβαση της κεντρικής τράπεζας της Ιαπωνίας μαζί με άλλες κεντρικές τράπεζες της Ασίας αγοράζοντας γιέν δεν θεωρείται αποτελεσματική, λαμβάνοντας υπόψη την άκρως χαλαρή νομισματική πολιτική της Ιαπωνίας. Από την άλλη, η Τράπεζα της Αγγλίας θα πρέπει να προχωρήσει σε μία πολύ πιο δυναμική επιτοκιακή αύξηση για να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη στην αγορά. 

Η HSBC έχει υιοθετήσει θέση underweight σε μετοχές, πιστώσεις υψηλής απόδοσης και σε κρατικά ομόλογα ανεπτυγμένων αγορών. Τη μοναδική μεγάλη κατηγορία ενεργητικού που όχι μόνο διακρατεί αλλά και αυξάνει είναι το ρευστό σε δολάριο και αυτό λέει πολλά. 

moneyreview.gr με πληροφορίες από Reuters 

Διαβάστε επίσης:

Reuters: Μετά την Ιαπωνία ποιος έχει σειρά να παρέμβει στην αγορά ξένου συναλλάγματος;

BIS: Οι κεντρικές τράπεζες να αυξήσουν επιθετικά τα επιτόκια

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News