Η «παράνοια» των αγορών με τα μέτρα στήριξης και τον πληθωρισμό

Με τη δεύτερη εβδομάδα του Μαρτίου ολοκληρωμένη, ένα ερωτηματικό εξακολουθεί να πλανάται στις αγορές. Αν ο πληθωρισμός θα ενεργοποιηθεί και θα αναδυθεί από τα «λιμνάζοντα νερά» στα οποία έχει εμπλακεί στη διάρκεια της πανδημίας.

Ο πληθωρισμός είναι κάτι σαν «ταμπού». Οι κυβερνήσεις επιθυμούν διακαώς και νιώθουν άνετα να τρέχει με έναν ρυθμό πλησίον του 2%, οι αγορές από την άλλη τρομάζουν όταν ανεβάζει ταχύτητα.

Το προηγούμενο διάστημα κυριάρχησε μια αναστάτωση στην αγορά των κρατικών ομολόγων η οποία εν μέρει μεταδόθηκε και στις άλλες αγορές και ιδιαίτερα έπληξε τον τεχνολογικό κλάδο, από ένα υποθετικό και μόνο σενάριο: Ο πληθωρισμός θα «γυρίσει το διακόπτη», θα ενεργοποιηθεί και οι κυβερνήσεις θα αποσύρουν πιο γρήγορα τα μέτρα στήριξης που έχουν εφαρμόσει για να αντιμετωπίσουν τις οικονομικές συνέπειες της Covid-19.

Το οξύμωρο της υπόθεσης είναι ότι αυτές οι ανησυχίες ξεπήδησαν κι ενώ άπαντες περίμεναν το νέο πακέτο δημοσιονομικής στήριξης των ΗΠΑ ύψους 1,9 τρισ. δολαρίων και το οποίο εντέλει την περασμένη Πέμπτη ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν το υπέγραψε.  

Την ίδια ώρα που το νέο πακέτο στήριξης αναμένεται να δώσει ώθηση στην παγκόσμια ανάπτυξη (γιατί αν η αμερικανική οικονομία είναι υγιής όλα βαίνουν καλώς), τα ίδια αυτά μέτρα υπάρχει ο κίνδυνος να αποσυρθούν γρήγορα. Παρανόηση, προβληματισμός ή ρεαλισμός; Μάλλον οι ανησυχίες εμπεριέχουν και τα τρία «συστατικά». Ακόμη και μια πιο ψύχραιμη ανάλυση πιθανόν να μην μπορεί να δώσει απαντήσεις.

Η επιστροφή στην «κανονικότητα»

Σε ένα υποθετικό πάλι σενάριο, αλλά αρκετά ρεαλιστικό, τα προγράμματα εμβολιασμού θα συνεχίσουν και με ένα βάθος χρόνου έως τα τέλη της άνοιξης αρχές καλοκαιριού και με τη βοήθεια των καιρικών συνθηκών τα περιοριστικά μέτρα σταδιακά θα χαλαρώνουν.

Σε αυτή την υπόθεση επιστρέφουν τα «γερά χαρτιά». Οι κλάδοι της εστίασης, της φιλοξενίας και του τουρισμού (σ.σ. με το μεγαλύτερο ποσοστό από τις δαπάνες των τουριστών να κατευθύνεται στους δύο προαναφερόμενους κλάδους). Και φυσικά και το λιανεμπόριο, όμως το ηλεκτρονικό κανάλι αγορών το διατήρησε «εν ζωή» σε μεγάλο ποσοστό.

Είναι δεδομένο ότι ο κόσμος θα «ξεχυθεί» ξανά έξω, να μοιραστεί ένα γεύμα, ένα καφέ ή ένα ποτό με τους οικείους του ανθρώπους, με απλά λόγια να κοινωνικοποιηθεί ξανά. Αυτομάτως η ζήτηση για τα τρόφιμα και τα ποτά θα αυξηθεί κατακόρυφα και συνεπακόλουθα οι τιμές τους.

Ο μη δομικός πληθωρισμός (που περιλαμβάνει τις ευμετάβλητες τιμές των καυσίμων, του καπνού και των ποτών) θα πάρει «τα πάνω του» και θα ακολουθήσει και ο δομικός.

Στο ίδιο σενάριο, οι τεχνολογικές εταιρείες που το «μένουμε σπίτι» ήταν η «λέμβος» (σε καμιά περίπτωση σωσίβια) για να διαφύγουν από τα απόνερα της οικονομικής ύφεσης, θα μείνουν πίσω. Πόσα κινητά, tablets, υπολογιστές, τηλεοράσεις να αγοράσει κανείς, πόσες ταινίες ή σειρές να δει; Άλλα πράγματα λείπουν: η ρήση «να βγω έξω να ντυθώ σαν κανονικός άνθρωπος», κυριαρχεί σε όλες τις τηλεφωνικές ή διαδικτυακές (πλέον) συζητήσεις.

Συνεπακόλουθα οι καταναλωτικές δαπάνες θα ανακατευθυνθούν από τα προϊόντα και τις υπηρεσίες των τεχνολογικών υπηρεσιών προς άλλους προορισμούς και τα έσοδά τους θα πιεσθούν (αν μπορεί να ισχυρισθεί κάποιος κάτι τέτοιο για τα έσοδα των Big Tech).

Η επιστροφή στη σημερινή πραγματικότητα

Γυρνώντας στο σήμερα οι αποδόσεις των κρατικών ομολόγων άφησαν πίσω τους τα ιστορικά ή πολυετή χαμηλά και σκαρφάλωσαν σε υψηλά δωδεκαμήνου.

Οι προσδοκίες για άνοδο του πληθωρισμού και απόσυρση των κυβερνητικών μέτρων προκάλεσε δυο μαζικά sell-offs: στα κρατικά ομόλογα και στις μετοχές των τεχνολογικών εταιρειών.

Δίχως τα κυβερνητικά μέτρα στήριξης οι οικονομίες είναι εύθραυστες ακόμη από την πανδημία και κατ’ επέκταση το χρέος τους καθίσταται μη ελκυστικό.

Στη Wall Street ο τεχνολογικός κλάδος Nasdaq τις τελευταίες τέσσερις εβδομάδες έγραψε με τη σειρά στο «κοντέρ» του: -1,57%, -4,92%, -2,06% και +3,09%. Στην Ευρώπη ο τεχνολογικός κλάδος τις τρεις τελευταίες εβδομάδες παρουσίασε: -5,25%, -4,81% και +3,76%.

Οι μετοχές των τεχνολογικών εταιρειών οι οποίες είναι τα «πρώτα βιολιά» σε περιόδους ευφορίας, γίνονται το «μαύρο πρόβατο» μόλις κάτι δεν λειτουργεί στις αγορές.

Οι φόβοι (γιατί περί φόβων πρόκειται) για άνοδο του πληθωρισμού ταρακούνησε τις αγορές των κρατικών ομολόγων και τον τεχνολογικό κλάδο (τον οποίο κατατρέχει το «δυσμενές» σενάριο της επιστροφής της καθημερινότητας σε φυσιολογικούς ρυθμούς).

Την περασμένη Τετάρτη έρχεται η πλήρης διάψευση: ο πληθωρισμός στις ΗΠΑ τον Φεβρουάριο έτρεξε με ρυθμό 0,4% σε μηνιαία βάση και με 1,7% σε ετήσια (αν οι τιμές καταναλωτή σε ετήσια βάση δεν έχουν μια τέτοια μεταβολή, τότε η συζήτηση είναι άλλη).

Τα σύννεφα διαλύονται, οι αγορές κυριεύονται όχι από ευφορία αλλά από ευδαιμονία. Την Πέμπτη, οι Dow Jones, S&P 500 και ο DAX στη Φρανκφούρτη κλείνουν σε ιστορικά υψηλά ρεκόρ και οι αποδόσεις των κρατικών τίτλων χρέους αποκλιμακώνονται.

Και χθες Παρασκευή επιστρέφει η «κακοδαιμονία», η απόδοση του δεκαετούς αμερικανικού κρατικού ομολόγου, κάνει ξανά ένα «σκαρφάλωμα» στο +1,61% σε υψηλό δώδεκα μηνών και ο πανευρωπαϊκός δείκτης Euro STOXX 600 και ο Nasdaq κλείνουν με απώλειες.

Λένε ότι την παράνοια και τη λογική τις κρατάει σε απόσταση μια λεπτή διαχωριστική γραμμή. Αν οι αγορές έχουν αποφασίσει ότι θέλουν να πορευθούν σε αυτή τη λεπτή ισορροπία, είναι κάτι που θα το διαπιστώσουμε το επόμενο διάστημα.

moneyreview.gr

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News