Μετ’ εμποδίων ο διαγωνισμός για τη ΛΑΡΚΟ

Μπορεί την Πέμπτη να πιστώθηκαν οι αποζημιώσεις απόλυσης ύψους 22,3 εκατομμυρίων στους περίπου 1.060 εργαζομένους της ΛΑΡΚΟ, όπως προβλέπει η νομική διαδικασία εξυγίανσης του κρατικοδίαιτου χρεοκοπημένου δεινόσαυρου, ωστόσο η απασχόλησή τους στη ζημιογόνο υπό ιδιωτικοποίηση μεταλλευτική βιομηχανία συνεχίζεται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Γι’ αυτό άλλωστε τα συνδικαλιστικά σωματεία ματαίωσαν την απεργία που ήταν προγραμματισμένη για την Παρασκευή και η οποία στρεφόταν κατά της διαδικασίας πώλησης που έχει συμφωνηθεί με την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Ωστόσο, η διαδικασία της υποβολής δεσμευτικών προσφορών, προχθές Παρασκευή, στον διπλό διαγωνισμό του ΤΑΙΠΕΔ και του ειδικού διαχειριστή (που «τρέχει» εδώ και σχεδόν δυόμισι χρόνια), για την ενοικίαση του εργοστασίου της Λάρυμνας και την πώληση περιουσιακών στοιχείων, αναβλήθηκε για μία ακόμη φορά υπό την ανησυχία ενός ενδεχόμενου άγονου αποτελέσματος. Η νέα προθεσμία έχει προσδιοριστεί για τις 26 Αυγούστου και η χορήγηση παράτασης εξηγείται από τους φορείς πώλησης της εταιρείας ως το αποτέλεσμα σχετικών αιτημάτων από τους επενδυτές. Αλλά ακόμα και έτσι, κανείς δεν είναι πλέον βέβαιος πως θα είναι και η τελευταία παράταση. Ή, ακόμα περισσότερο, πως θα εμφανιστεί έστω και ένας επενδυτής.

Και αυτό όχι μόνο διότι οι χειρισμοί που έχουν γίνει θα φέρουν τον οιονδήποτε νέο ιδιοκτήτη, που καλείται να δεσμευτεί για επενδύσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων για περιβαλλοντική συμμόρφωση και εκσυγχρονισμό της βιομηχανίας, αντιμέτωπο με τα σωματεία των εργαζομένων, «που θα αξιώνουν μετατροπή όλων των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου», όπως αναφέρουν πηγές της μεταλλευτικής βιομηχανίας. Αλλά και επειδή τα θεμελιώδη μεγέθη της αγοράς έχουν μεταβληθεί: η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος που απαιτείται για την παραγωγή του σιδηρονικελίου έχει σχεδόν δεκαπλασιαστεί μέσα σε δυόμισι χρόνια και το κόστος χρήματος ενισχύεται. Είναι χαρακτηριστικό πως ακόμα και χωρίς τις επιβαρύνσεις του ρεύματος, αφού οι υποχρεώσεις της ΛΑΡΚΟ προς τη ΔΕΗ εξυπηρετούνται υποτυπωδώς και μόνο κατά την τελευταία διετία της ειδικής διαχείρισης, η επιχείρηση ήταν βαθιά ζημιογόνος.

Υπενθυμίζεται ότι στη διαδικασία ειδικής διαχείρισης οδηγήθηκε η ΛΑΡΚΟ εξαιτίας των χρεών της και των κρατικών επιδοτήσεων. Ως εκ τούτου, ο ειδικός διαχειριστής που τοποθετήθηκε λίγο πριν από το ξέσπασμα της πανδημίας βρήκε την εταιρεία με αρνητική καθαρή θέση, η οποία στα τέλη του 2019 ξεπερνούσε τα 407 εκατ. ευρώ. Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές είχαν ξεπεράσει τα 500 εκατ. ευρώ (εκ των οποίων τα 350 εκατ. αφορούν τη ΔΕΗ), ενώ στις αρχές του 2020 η Ελλάδα καταδικάστηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για μη συμμόρφωση με τις αποφάσεις περί παράνομων κρατικών ενισχύσεων προς τη ΛΑΡΚΟ, ύψους 170 εκατ.

Ως αποτέλεσμα της επιβλήθηκε πρόστιμο 4,4 εκατ. ανά εξάμηνο (από το 2017) και 5,5 εκατ. κατ’ αποκοπήν, τη στιγμή που κάθε έξι μήνες λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ σημαίνουν επιβάρυνση 22,5 εκατ., ή 123.000 ευρώ ημερησίως, αφού η επιχείρηση «καίει» περίπου 3 εκατομμύρια τον μήνα (στοιχεία Απριλίου 2022). Στα ποσά αυτά θα πρέπει να συνυπολογιστούν τα 52 εκατ. που έχει δώσει το Δημόσιο μέχρι στιγμής στην ειδική διαχείριση για να συνεχιστεί η λειτουργία του εργοστασίου. Οπως και τα 23 εκατ. που πλήρωσε το Δημόσιο αυτή την Πέμπτη για να πληρωθούν οι αποζημιώσεις στους εργαζομένους και ακόμη 20 εκατ. που αντιστοιχούν στα χρέη προς τον ΕΦΚΑ κατά το διάστημα της ειδικής διαχείρισης.

moneyreview.gr

Διαβάστε επίσης: 

Προς νέα παράταση στον διαγωνισμό για τη ΛΑΡΚΟ 

Βουλή: Ψηφίστηκε η τροπολογία για τη ΛΑΡΚΟ

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News