Business & Finance Κυριακή 27/12/2020, 15:15
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Η οικονομική «περιφρούρηση» της Ιταλίας

Η οικονομική «περιφρούρηση» της Ιταλίας

Ηταν στις 2 Ιουνίου του 1992 όταν ο τότε υπουργός Οικονομικών της Ιταλίας, Μάριο Ντράγκι, είχε ζητήσει από Βρετανούς τραπεζίτες να τον βοηθήσουν να «νοικοκυρέψει» τον τεράστιο δημόσιο τομέα της χώρας του. Τρεις περίπου δεκαετίες αργότερα και ένα χρόνο αφότου αποχώρησε από τη θέση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), αυτό που κάποτε θεωρήθηκε ως το πιο μεγαλεπήβολο πρόγραμμα ιδιωτικοποίησης της Ιταλίας βρίσκεται σε αντίστροφη μέτρηση. Οι επιχειρήσεις, η μία μετά την άλλη, «χτυπημένες» από την πανδημία εισέρχονται σε μία νέα εποχή κρατικού παρεμβατισμού. 

«Ο μεγαλύτερος ενεργός ρόλος του κράτους στην οικονομία είναι δικαιολογημένος σε μεταβατικές περιόδους όπως η σημερινή λόγω της κρίσης της πανδημίας, όμως θα πρέπει να υπάρχει ξεκάθαρο πρόγραμμα με σχέδιο εξόδου», αναφέρει ο Νικολά Νόμπιλε, οικονομολόγος της Oxford Economics στο Μιλάνο. 

Η λίστα με τις πρόσφατες παρεμβάσης της κυβέρνησης του Ιταλού πρωθυπουργού Τζουζέπε Κόντε είναι ήδη μεγάλη, με το Κίνημα των Πέντε Αστέρων να ζητά από τους κυβερνητικούς εταίρους ακόμη μεγαλύτερο κρατικό ρόλο. Telecom Italia, Autostrade per l΄Italia και το χρηματιστήριο Borsa Italiana υπήρξαν τελευταίως στόχοι, με τους υπουργούς να πιέζουν τον υποστηριζόμενο από το κράτος πιστωτικό όμιλο Cassa Depositi e Prestiti (CDP) να αγοράσει ή να αυξήσει τα μερίδιά του και στις τρεις παραπάνω εταιρείες έτσι ώστε να μείνουν υπό ιταλικό έλεγχο. Η CDP διαθέτει επίσης μεγάλο μερίδιο στην εταιρεία ψηφιακών πληρωμών Nexi. 

Την ίδια στιγμή, η ιταλική κυβέρνηση προσπαθεί να ενισχύσει το λεγόμενο «χρυσό βέτο» της, προκειμένου να εμποδίσει εξαγορές ιταλικών επιχειρήσεων από ξένους. Ηδη, προσπαθεί να εμποδίσει τη γαλλική Vivendi από το να κάνει χρήση δικαιωμάτων της ψήφου στην εταιρεία μίντια του Σίλβιο Μπερλουσκόνι Mediaset, ενώ ασκεί πιέσεις και στη UniCredit να βρει έναν αγοραστή για την προβληματική τράπεζα Banca Monte dei Paschi di Siena. 

H κρίση έχει «ανοίξει παραθυράκια» για τέτοιου είδους κινήσεις, δίδοντας το έναυσμα για αναδιάρθρωση της πληγείσας ιταλικής οικονομίας. Η δράση αυτή διευκολύνθηκε και από την άρση των κοινοτικών δημοσιονομικών κανόνων. Ο υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Ιταλίας Βιντσέντζο Αμεντόλα επιμένει ότι «πρόκειται για μία μεταβατική κατάσταση και ότι η χώρα του θα επιστρέψει στην κανονικότητα έχοντας ως θεμελιώδη αρχή το θεμιτό ανταγωνισμό». 

Αυτού του είδους η παρεμβατική πολιτική έχει δημιουργήσει ως εκ τούτου ανησυχία στους κύκλους των διεθνών επενδυτών. Οι μέτοχοι μειοψηφικών μεριδίων στο μητρικό όμιλο της Autostrade, Atlantia, έχουν διαμαρτυρηθεί για απειλές που δέχονται από μέλη της κυβέρνησης. Ομως, σε μία περίοδο που οι κυβερνήσεις έχουν το ελεύθερο να παρέμβουν για να διασώσουν τις οικονομίες τους από την κρίση του κορωνοϊού και καθώς οι χώρες μέλη της Ε.Ε. θεωρούν ότι είναι αναγκαίο να δημιουργήσουν εθνικούς «πρωταθλητές» για να ανταγωνιστούν τους μεγάλους ομίλους απο Κίνα και ΗΠΑ, μέχρι στιγμής οι ευρωπαϊκές ρυθμιστικές αρχές δεν έχουν εμποδίσει τα σχέδια της Ιταλίας. 

Πηγή: Bloomberg

 

 

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News