Γιατί η επένδυση στην ένδυση παραμένει η πιο βιώσιμη επιλογή
Κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 1980, το χωρίς λιπαρά έγινε η νέα τάση για την υγιεινή διατροφή. Το θέμα όμως είναι ότι οι καταναλωτές έπαιρναν αυξημένα επίπεδα σακχάρου που προστέθηκε για να βελτιώσει τη γεύση μετά την αφαίρεση του λίπους, αυξάνοντας έτσι και τα κιλά και το διαβήτη, ο οποίος άρχισε να εκτοξεύεται στα ύψη στις ΗΠΑ. Η σκέψη ήταν ότι εάν αυτό ήταν πιο υγιεινό, θα μπορούσαμε να το καταναλώνουμε περισσότερο. Από την άλλη πλευρά όμως, πολύ εύλογα τέθηκε το εξής ερώτημα: «γιατί να μην τρώμε λιγότερο από τα “καλά πράγματα”;»
Είτε το γνωρίζουν είτε όχι, οι καταναλωτές βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση όσον αφορά τις τάσεις προς τη βιώσιμη μόδα, για την οποία διατυπώνονται αρκετές αμφιβολίες. Καθώς η βιωσιμότητα αρχίζει να μετατρέπεται από απλά μία ιδέα σε τάση, η ιδέα της επένδυσης στα «καλά πράγματα» μπορεί κάλλιστα να ξεπεράσει την παραγωγή αγαθών που χαρακτηρίζονται ως βιώσιμα. Το περιοδικό LVR μίλησε με αρκετούς επαγγελματίες της βιομηχανίας της μόδας για να αποκτήσει μια εικόνα για τα πλεονεκτήματα της βιωσιμότητας και των επενδύσεων στο συγκεκριμένο χώρο.
Μία μόδα που δεν εξαπλώνεται τόσο γρήγορα
Η αγορά μεταχειρισμένων ειδών πολυτελείας ή η ενοικίαση ρούχων απογειώθηκε τη δεκαετία του 2010 με ονόματα όπως The Real Real, Rent the Runway και Vestiaire Collective. Έκθεση της McKinsey προβλέπει ότι τα μεταχειρισμένα είδη πολυτελείας θα διπλασιαστούν, μεταξύ 65 και 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων, έως το 2030. Η Fanny Moizant, συνιδρυτής και πρόεδρος της Vestiaire Collective, αναφέρεται στη νοοτροπία που επικρατούσε το 2009: «Τότε, μιλούσαμε για τεράστια σπατάλη ρούχων. Δεν χρησιμοποιήσαμε τη λέξη “βιωσιμότητα”».
Έχει πλήρη επίγνωση της μεταβαλλόμενης νοοτροπίας των πελατών της στον χώρο της μόδας, συγκρίνοντας τις συνήθειες της γενιάς της μητέρας της, που ήταν πιο πιθανό να επενδύσουν σε ένα ποιοτικό κομμάτι που θα μπορούσε να περάσει στην επόμενη γενιά με την τάση της νέας μόδας μίας χρήσης. «Είδα το αποτέλεσμα αυτής της συμπεριφοράς και θέλαμε να βρούμε μια λύση για να διορθώσουμε αυτήν την κατανάλωση με μακροπρόθεσμο στόχο την επιβράδυνση του ρυθμού ανάπτυξης της βιομηχανίας και την ανατροπή του μοντέλου χαμηλής ποιότητας-υψηλής ποσότητας», εξηγεί.
Η Laura Gabriele της Prête, μια νέα πολυτελής online αγορά ενοικίασης ρούχων με έδρα το Παρίσι, σημειώνει ότι «στόχος του Prête είναι να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι καταναλώνουν τη μόδα, έχοντας κατά νου ότι πρέπει να γίνει διαφορετικά σε βαθμό όμως που να μην θέσει σε κίνδυνο την αγάπη μας για τη μόδα», εξηγεί στο περιοδικό LVR.
Τα brands μπαίνουν σε αυτόν τον χώρο
Πολλά έχουν αλλάξει από τότε που κυκλοφόρησε το Vestiaire Collective πριν από 13 χρόνια. «Τις πρώτες μέρες, οι διάφορες μάρκες στον χώρο της ένδυσης συνήθιζαν να πιστεύουν ότι είμαστε εχθρός τους και δεν μας έβλεπαν καν ως μέρος του οικοσυστήματος», θυμάται η Fanny Moizant. «Σιγά σιγά, με τα χρόνια, έγιναν ανοιχτοί να συζητήσουν και να επενδύσουν, όπως έκανε ο Kering πριν από ένα χρόνο».
Η Moizant λέει ότι ο ιστότοπος έχει επίσης συνεργαστεί με επωνυμίες όπως οι Alexander McQueen και My Theresa σε προγράμματα επαναγοράς, τα οποία παρέχουν κίνητρα σε πελάτες, brands και την πλατφόρμα μεταπώλησης. «Οι μάρκες αναγνώρισαν ότι το ζήτημα των αποβλήτων θα πρέπει να λυθεί και ότι οι πελάτες ήταν αγοραστές και πωλητές από πρώτο και δεύτερο χέρι».
Η Moizant αναφέρει ότι οι άνθρωποι του χώρου θέλουν να ενθαρρύνουν την πρακτική. «Θα συνεχίσουμε να ενισχύουμε τη φωνή της μεταπώλησης ως κρίσιμο μέρος για την επίτευξη ενός πιο βιώσιμου συστήματος μόδας. Και θα συνεχίσουμε να συνεργαζόμαστε και να αγωνιζόμαστε μαζί με επωνυμίες και τους εμπόρους λιανικής, ενθαρρύνοντας τους πελάτες τους να αγαπήσουν την κυκλική μόδα, μεταπωλώντας κομμάτια που δεν φοράνε πλέον».
Εκπαιδεύοντας το νέο καταναλωτή
Μέρος της προσέγγισης της Vestiaire ήταν να διδάξει στους χρήστες -οι οποίοι, μετά την πρόσφατη εξαγορά του Tradesy, ξεπερνούν πλέον τα 23 εκατομμύρια- να ανεβαίνουν επίπεδο μέσω μεταπώλησης. «Προσπαθούμε να ενθαρρύνουμε τον πρώτο αγοραστή να ανέβει στην αλυσίδα μόδας αγοράζοντας μεταχειρισμένο ρούχο. Αυτή η επιλογή έχει μικρότερο αντίκτυπο στο περιβάλλον και μπορεί να επιστρέψει σε αυτό το οικοσύστημα μόλις ολοκληρώσει τον κύκλο του», εξηγεί η Moizant.
Με σεβασμό στο περιβάλλον
Η διατήρηση των ρούχων σε κυκλοφορία περισσότερο μέσω ενοικίασης και μεταπώλησης δεν είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο εταιρείες, όπως η Vestiaire Collective και η Prête, συμβάλλουν σε συνειδητές περιβαλλοντικές πρακτικές. Τον περασμένο Σεπτέμβριο, η Vestiaire έγινε ο πρώτος πιστοποιημένος μεταπωλητής, λαμβάνοντας επαίνους, ειδικά για τους εργαζόμενους και τους τομείς διοίκησης. Η Moizant επικαλείται στατιστικά στοιχεία, βάσει των οποίων η αγορά μιας μεταχειρισμένης τσάντας, για παράδειγμα, μειώνει το 90% των επιπτώσεών της στο περιβάλλον. Εισήγαγαν επίσης μια επιλογή για αγαθά κάτω από μια συγκεκριμένη τιμή, τα οποία μπορούν να πηγαίνουν απευθείας από τον πωλητή στον αγοραστή, μειώνοντας τα πρόσθετα στάδια της αποστολής και τις σχετικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις τους.
Επίσης, το Prête, το οποίο δραστηριοποιείται στο Παρίσι λειτουργεί με τοπικούς ταχυμεταφορείς ποδηλάτων. Η επέκταση σε άλλες αγορές θα ακολουθήσει αυτό το μοντέλο.
Ο Andrew Weitz είναι ένας πράκτορας του Χόλιγουντ και στυλίστας, ο οποίος έρχεται σε επαφή με μεγιστάνες του Χόλιγουντ, στελέχη από τον χώρο της υψηλής τεχνολογίας και χρηματοοικονομικών υπηρεσιών. Όχι μόνο εκπαιδεύει αυτούς τους άνδρες σχετικά με τον αντίκτυπο του στυλ στην επαγγελματική και προσωπική τους ζωή, αλλά τους ενημερώνει και για τον αντίκτυπο των ρούχων.
«”Αν το ξεφορτωθείς, πού πάει;”, είναι η ερώτηση που τους κάνω και τους ενθαρρύνω να εξασκήσουν την κυκλικότητα», λέει ο Weitz.
Η επένδυση είναι ο καλύτερος τρόπος
Οι πελάτες του Weitz συνήθως αγοράζουν premium μάρκες όπως Zegna, Loro Piana, Tom Ford, Isaia και Brioni. «Μιλώ για επενδύσεις έναντι δαπανών. Η επένδυση θα σας αποδίδει πάντα. Μία δαπάνη σημαίνει ότι το χρήμα φεύγει χωρίς καμία επιστροφή, χωρίς κανένα μακροπρόθεσμο όφελος», εξηγεί. «Τίποτα δεν διαρκεί μια ζωή, αλλά κατευθύνω τους πελάτες μου προς μια γκαρνταρόμπα με 90% κλασικά κομμάτια και με την προϋπόθεση να έχει μία διάρκεια ζωής πέντε ετών».
Σύμφωνα με την Laura Gabriele της Prête, η ενοικίαση αποκαλύπτει τη μακροζωία ενός κομματιού, αφού δείχνει τι αντέχει στο χρόνο. «Μέχρι στιγμής, έχουμε χάσει μηδέν τοις εκατό του αποθέματος λόγω ζημιάς ή φθοράς μέσω της εναλλαγής ενοικίασης», σημείωσε.
Ο σύμβουλος σε θέματα λιανικής μόδας Robert Burke διαπιστώνει ότι η στάση των νεότερων καταναλωτών έχει εξελιχθεί. Βλέπει κυρίως στο προσωπικό του ότι οι Millennials προτιμούν να εξοικονομούν χρήματα επιλέγοντας να αγοράσουν μία μεταχειρισμένη επώνυμη τσάντα παρά πολλές καινούργιες τσάντες χαμηλότερης ποιότητας. «Είδα μια ουσιαστική αλλαγή πριν από περίπου πέντε ή έξι χρόνια. Αυτοί οι καταναλωτές δεν ήθελαν τη γρήγορη μόδα ή να αγοράσουν κάτι μοντέρνο, όσο να αγοράσουν σχεδιαστή», αναφέρει.
Αποδίδει εν μέρει την εξέλιξη αυτή στο κίνημα βιωσιμότητας και, πιο πρόσφατα, στις επιπτώσεις της πανδημίας. «Συχνά, είναι κάτι περισσότερο από την αυθεντικότητα και το να είσαι υποστηρικτής του περιβάλλοντος. Είναι το προϊόν που πουλάει περισσότερο παρά η αίσθηση ότι σώζεις τον πλανήτη», πιστεύει.
moneyreview.gr
Διαβάστε επίσης:
Η Ευρωπαϊκή Ένωση βάζει τέλος στη γρήγορη μόδα μέχρι το 2030
Από το Zorba στο Zara: Η δισεκατομμυριούχος… πωλήτρια
Ακολουθήστε το Money Review στο Google News
