«Πολεμικό» το κλίμα μεταξύ Χαλυβουργικής – Εθνικής Τράπεζας

Συνεχίζεται η διαμάχη μεταξύ της Εθνικής Τράπεζας και της Χαλυβουργικής, μετά το αίτημα της τράπεζας να τεθεί η ιστορική βιομηχανία σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης, λόγω της αδυναμίας εκπλήρωσης των υποχρεώσεών της.

Σε ανακοίνωσή της, η διοίκηση της εταιρείας απαντάει, όπως υποστηρίζει, σε «σειρά δημοσιευμάτων που είτε αναπαράγουν άκριτα ανακριβείς πληροφορίες που διακινεί η ίδια η Εθνική Τράπεζα, είτε δρουν κατ’ εντολή επιχειρηματικών συμφερόντων».

Συγκεκριμένα, ξεκαθαρίζει ότι η Χαλυβουργική έχει υποβάλλει από τον Δεκέμβριο του 2017 τεκμηριωμένη και αναλυτική πρόταση επανεκκίνησης, στην οποία προβλέπονταν τα παρακάτω:

• Η εκ νέου εισφορά δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ από την πλευρά των μετόχων (πλέον δηλαδή των 250 και περισσότερων εκατομμυρίων ευρώ που έχουν επενδύσει από το 2003 μέχρι σήμερα). Τα νέα κεφάλαια, μάλιστα, προβλεπόταν ότι δεν θα είχαν καμμία απολύτως απόδοση επί 10 έτη, καθώς όλα τα κέρδη της εταιρείας προορίζονταν για την εξόφληση του δανεισμού της. Μεγαλύτερη απόδειξη για την πίστη της εταιρείας και των μετόχων της στη βιωσιμότητα της Πρότασης Επανεκκίνησης και του επιχειρηματικού σχεδίου (business plan) που τη συνόδευε δεν μπορεί να υπάρξει στην επιχειρηματική και τραπεζική πρακτική.
• Μετά την ως άνω 10ετία, η πρόταση της εταιρείας ήταν οι δανείστριες τράπεζες να εξακολουθούν να συμμετέχουν στα κέρδη έναντι των οφειλών προς αυτές (profit sharing).
• Στην περίπτωση που η αγορά θα πήγαινε καλύτερα από τις προβλέψεις, προβλεπόταν μηχανισμός cash sweep πάλι υπέρ των τραπεζών.
• Περαιτέρω, για τα πρώτα 5 έτη της αναδιάρθρωσης του δανεισμού που προτείναμε δεν προβλεπόταν καμμία μείωση της ονομαστικής αξίας του δανεισμού της εταιρείας.
• Ταυτόχρονα, επισημαινόταν ότι από το 2010 η εταιρεία έχει ενισχυθεί με αυξήσεις κεφαλαίου ύψους 102,5 εκ. Ευρώ, τα οποία έχουν αναλωθεί σε πληρωμές τόκων. Είναι πράγματι εντυπωσιακό το γεγονός ότι η εταιρεία
  από την αρχή της οικονομικής κρίσης (2008) που έπληξε τη Χώρα έχει καταβάλει σε τόκους το ποσό των 109,6 εκ. Ευρώ (σε ΕΤΕ και Τρ. Πειραιώς).
• Εντούτοις, μόνο από το 2015 μέχρι σήμερα η εταιρεία μας επιβαρύνθηκε από την ΕΤΕ με επιπλέον τόκους 103 εκατ. ευρώ (!!). Την ίδια χρονική περίοδο, δηλαδή, κατά την οποία είχαν αρχίσει και διεξάγονταν οι μεταξύ μας συζητήσεις και διαπραγματεύσεις για την αναδιάρθρωση του δανεισμού μας. Με τέτοιες καταχρηστικές πρακτικές, όμως, δεν θα μείνει όρθια στο τέλος καμμία επιχείρηση στην Ελλάδα της παρατεταμένης κρίσης και των κόκκινων δανείων.
• Στην ίδια Πρόταση Επανεκκίνησης, τονιζόταν, επίσης, η κομβική σημασία της βιομηχανίας μας για την Εθνική Οικονομία και επίσημαίνονταν τόσο η έλλειψη ενεργειακής πολιτικής της Χώρας που εξακολουθεί να ταλανίζει την Ελληνική βιομηχανία, όσο και οι στρεβλώσεις στον ανταγωνισμό λόγω της ευνοϊκής αντιμετώπισης του εγχώριου ανταγωνισμού από εταιρείες με μετόχους που αναδιάρθρωναν τον δανεισμό των εταιρειών τους χωρίς δική τους συνεισφορά (π.χ. μέσω σκανδαλώδους ανατίμησης παγίων στοιχείων ύψους 114εκ. Ευρώ).

Παράλληλα, η Χαλυβουργική επισημαίνει τα εξής:

• Στην παραπάνω Πρόταση Επανεκκίνησης, η οποία υποβλήθηκε σε πλαίσιο καλής πίστης και συνεργασίας και με την τήρηση κάθε τεχνοκρατικού και ουσιαστικού κριτηρίου, ΟΥΔΕΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ λάβαμε. Καμμία παρατήρηση, καμμία πρόταση υποβολής βελτιώσεων, καμμία αντιπρόταση. Καμμία έστω προσχηματική εξήγηση για την εκκωφαντική αυτή σιωπή.
• Την ίδια εχθρική αντιμετώπιση βρήκαν οι διαρκείς απόπειρές μας να συνεργαστούμε με την ΕΤΕ και να αναζητήσουμε από κοινού λύση για την επόμενη ημέρα της βιομηχανίας μας σε μία σειρά εξειδικευμένων, πλην καθόλα κρίσιμων ζητημάτων.
• Ουδεμία απάντηση ή παρατήρηση λάβαμε στην εμπεριστατωμένη Γνωμοδότηση που θέσαμε υπόψη της τράπεζας με την οποία τεκμηριωνόταν ότι σε περίπτωση που επιχειρηθεί «λύση» Ειδικής Διαχείρισης θα χαθούν οι άδειες για τη χρήση του αιγιαλούκαι κατ’ επέκταση των λιμενικών εγκαταστάσεων της Χαλυβουργικής και, ακολούθως, ότι η δυνατότητα αυτή πρέπει να αποκλεισθεί προκειμένου να μην απαξιωθεί η αξία των περιουσιακών στοιχείων της επιχείρησης.
• Καμμία απάντηση επίσης στην πρότασή μας για την από κοινού σύνταξη της αναγκαίας περιβαλλοντικής μελέτης.
• Καμμία απάντηση στο ύστατο αίτημά μας για συνάντηση τον Ιανουάριο του 2021.
• Η μόνη (έμμεση) και αδικαιολόγητα εχθρική απάντηση που έχουμε λάβει τα τελευταία 4 χρόνια ήταν η επιεικώς απαράδεκτη και από κάθε άποψη ελεγκτέα δημόσια τοποθέτηση του Διευθύνοντος Συμβούλου της Τράπεζας, Παύλου Μυλωνά τον Ιανουάριο του 2020, όταν και ατεκμηρίωτα αποφαινόταν ότι «η χώρα δεν χρειάζεται την ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ (!!)».
• Ήρθε όμως η στιγμή και οι εξηγήσεις για όσα παράδοξα αντιμετωπίζαμε δόθηκαν. Φαίνεται, δυστυχώς, ότι η ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ, άλλοτε στυλοβάτης της υγιούς επιχειρηματικότητας και της Εθνικής Οικονομίας, κατέληξε υπό τη Διοίκηση του Παύλου Μυλωνά να συνεργάζεται παρασκηνιακώς με συμφέροντα επιζήμια για την ίδια και τους μετόχους της και με κριτήρια αδιαφανή και, οπωσδήποτε, αμφιλεγόμενα.
• Πράγματι, μόνο στο πλέον δυστοπικό σενάριο θα πίστευε κανείς ότι η ΕΤΕ θα επιδίωκε αίφνης να μετατραπεί σε παλιοσίδερα προηγμένος βιομηχανικός εξοπλισμός ιδιαίτερα υψηλής κεφαλαιουχικής αξίας και να αντικατασταθεί η εθνική παραγωγή προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας από αποθήκες (!!). Όταν, μάλιστα, η τράπεζα γνωρίζει πολύ καλά ότι οι εγκαταστάσεις μας είναι εδώ και δεκαετίες αδειοδοτημένες αποκλειστικά για την παραγωγή χάλυβα.
• Στο ίδιο πλαίσιο, τουλάχιστον ύποπτος είναι και ο ρόλος της Pricewaterhouse Coopers(PWC), η οποία, προσέγγισε τον φορέα/μέτοχο της εταιρείας μας, χωρίς στοιχειώδη σεβασμό στην κατάσταση της υγείας του και ανέλαβε επ’ αμοιβή να του λύσει δήθεν τα ζητήματα της επιχείρησής του. Εντούτοις, ταυτόχρονα, φορώντας το προσωπείο του τεχνοκράτη, συμμετέχει και δρα για λογαριασμό της ΕΤΕ στο ξεπούλημα της επιχείρησής του, καθώς είναι αυτή που συνέταξε τη βεβαίωση για το ποσοστό που αντιπροσωπεύουν οι απαιτήσεις της ΕΤΕ, η οποία και συνοδεύει την αίτηση της ειδικής διαχείρισης. Παράλληλα, είναι εδώ και χρόνια ο ορκωτός ελεγκτής της ίδιας της Τράπεζας. Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει, δηλαδή, σε τρία διαφορετικά επίπεδα. Αναμφίβολα, οι παραπάνω ενέργειες συνιστούν κατάφωρη παραβίαση των στοιχειωδών κανόνων δεοντολογίας και σύγκρουσης συμφερόντων που διέπουν τις ελεγκτικές εταιρείες και θα κριθούν αρμοδίως όπου και όταν χρειαστεί. Τα γνωρίζει και τα εγκρίνει αυτά το Audit Committee και το Risk Committee της Τράπεζας; Μάλλον όχι!
• Οι μεθοδεύσεις και τα σκοτεινά σημεία στη στάση της ΕΤΕ δεν έχουν τελειωμό. Η διοίκηση και οι φορείς της Εταιρείας μας είναι αποφασισμένοι να τα αναδείξουν και να αποτρέψουν το έγκλημα που έχουν απεργαστεί ορισμένα στελέχη του σήμερα και του χθες σε συνεργασία και με την PWC, αγνοώντας προκλητικά για λόγους που μόνο εκείνοι γνωρίζουν κάθε αρχή νόμιμης, καλόπιστης και αμοιβαία επωφελούς επίλυσης των θεμάτων της εταιρείας μας», καταλήγει η ανακοίνωση.

Στα 562 εκατ. ευρώ τα χρέη

Αξίζει να σημειωθεί ότι τα συνολικά χρέη της Χαλυβουργικής υπερβαίνουν τα 562 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα 353 εκατ. ευρώ αφορούν την Εθνική Τράπεζα.

Το τέλος της Χαλυβουργικής είχε προεξοφληθεί από το 2015, όταν και η επιχείρηση, αδύναμη να αντιμετωπίσει την κρίση που «χτύπησε» τον κλάδο, αφέθηκε ουσιαστικά στην τύχη της.

Τον Δεκέμβριο του 2018, μάλιστα, ο ΑΔΜΗΕ «κατέβασε» τον διακόπτη ηλεκτροδότησης της βιομηχανίας, γράφοντας έτσι τους «τίτλους τέλους» στην ιστορική βιομηχανία. 

Διαβάστε ΕΔΩ τα επιχειρήματα της Εθνικής Τράπεζας

Διαβάστε ΕΔΩ την ανακοίνωση της Χαλυβουργικής

moneyreview.gr

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News